Ιανουάριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (204)

Μόνο μία λέξη χωρισμός

Μέσα σε χιλιάδες λέξεις

Ποιος μπορεί να το πιστέψει

Μόνο χωρισμός να πεις

Να κάνεις στην ζωή στροφή

Ότι έχεις βαρεθεί



Τι παράξενο που είναι

να σου φωνάζω μείνε

η καρδιά μου τώρα είναι

στην καρδιά σου ναυαγός

και εγώ να προσπαθώ

να κρατηθώ



δεν μου είπες άλλη λέξει

όλα πια τ’ χεις μαζέψει

και δεν θα χεις γυρισμό

με άφησες να πνίγομαι

στα δικά μου σ’ αγαπώ



τι παράξενο που είναι

να σου φωνάζω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 10 Ιανουάριος 2009 στις 14:31 — 13 σχόλια

O xronos

O kairos synnefiasmenos
ta pezodromia ygra
o xronos agxwmenos
oloys mas kynhga.

Gia ola prepei na biastei
pote de kanei stash
ligaki na 3ekoyrastei
kai na mas 3ekoyrasei.

Isotima xrewnei
einai biastinos
kanena de pistwnei
mh ginei adikos.

Gia ola prepei na biastei
pote de kanei stash
ligaki na 3ekoyrastei
kai na mas 3ekoyrasei.

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 10 Ιανουάριος 2009 στις 12:43 — 8 σχόλια

ΕΝΑ ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ...

Δυο κεριά μισοσβησμένα,

τα ρολά κατεβασμένα

και το σπίτι βυθισμένο στο σκοτάδι...

Μοιάζουν να θρηνούν για μένα,

που, παρά τα δεδομένα,

μένω ακόμα να ζητώ ένα σου χάδι.





Στου μυαλού μου τον καθρέφτη,

μας κοιτώ, δε βλέπω φταίχτη,

μα μετράω στο κορμί μου τα σημάδια.

Λες κι έχουν περάσει χρόνια,

τι κι αν άλλαξα κολόνια...

η καρδιά μου μακριά σου μένει άδεια.



Ρ

Η δική μας ιστορία,

ένα βότσαλο στη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 10 Ιανουάριος 2009 στις 10:00 — 14 σχόλια

Νύχτα.! πάρε με αγκαλιά, διώξε τον πόνο μακρυά....

Μέρα σκληρή, λούκι ζωή,

πρόβατο στο κοπάδι.

Χαμένος μές 'τη φυλακή

με το 'εγώ' ρημάδι.



Σπίτι μου είναι ο καημός

κι ο πόνος μου τραγούδι,

ανέλπιστος αναπαμός,

της νύχτας το λουλούδι..



Παρηγοριά μου μοναχή

να πέφτει το σκοτάδι.

Η μέρα βασανιστικά

έφυγε, είναι βράδυ..



Νύχτα όμορφη, γλυκιά,

της λησμονιάς μητέρα,

βρίσκω σε σένα τη στοργή,

που έχασα τη μέρα.



Νύχτα αδέλφι της ψευτιάς,

μα τόσο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 10 Ιανουάριος 2009 στις 5:37 — 11 σχόλια

Έξοδος κινδύνου

(κ)

Θα γράψει η δική μου ιστορία

στου έρωτα πως ζω την εξορία

ρούχα πως φοράω χωρίς χρώματα

σε δρόμους περπατώ δίχως ονόματα

αφού στον έρωτά μας έπεσε η αυλαία

και κάποτε τελειώνουν τα ωραία



(ρ)

Θυμάμαι πως έψαχνες να βρεις

την έξοδο κινδύνου

απ’ την καρδιά μου για να βγεις

θύματα είμαστε του έρωτα εκείνου

που πάνω του δεν μπόρεσες να κρατηθείς



(κ)

Θα γράψει η δική μου ιστορία

με σένα γνώρισα την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 10 Ιανουάριος 2009 στις 0:30 — 8 σχόλια

Στιγμές...

Δεν πιστεύω,δεν ελπίζω

μόνο ζω τη νύχτα αυτή

ξέρω στα τυφλά βαδίζω

μα δε χάνω τη στιγμή



Τη στιγμή πού΄ρθες και φτάνει

για να νιώσω ζωνταή

καιρό τώρα είχα πεθάνει

και μ΄ανάστησες εσύ



Σαν παιδιά μέσα στους δρόμους

περπατήσαμε μαζί

δεν μου κράτησες το χέρι

μα έφτανε πού΄σουν εκεί



Τριαντάφυλλο η καρδιά μου

άνοιξε να σε δεχτεί

μπήκες χωρίς να ρωτήσεις

γιατί η θέση σου είναι εκεί



Σαν να τό΄ξερες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 9 Ιανουάριος 2009 στις 16:32 — 13 σχόλια

Xωρίς ντροπή

Ήρθες απ΄το πουθενά

μου χαμογέλασες γλυκά

κι όταν με κοίταξες θαρρώ

ένοιωσα μια φωτιά

να καίει το μυαλό



Ξέχασα τις αρχές μου

στο βλέμμα σου επάνω

και οι αναστολές μου

χάθηκαν στο λεπτό

μ΄ένα φιλί τόσο γλυκό

που πήγα να πεθάνω



Και παραδόθηκα σ΄αυτό

που λέμε έρωτα τρελλό

χωρίς τα ίσως...χωρίς τα δεν

χωρίς ντροπή και ενοχές



Ήταν σαν βάλσαμο,σαν γιατρικό

στον πόνο που κρατάει καιρό

και το κορμί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 9 Ιανουάριος 2009 στις 16:12 — 7 σχόλια

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ









Μια μουσική βραχνή στενάζει,

κλείνει το μάτι της, με νάζι.

Τη μοναξιά της ξεδιπλώνει,

πάνω απ’ τη νύχτα, σαν σεντόνι.



Δειλά, με πιάνει απ’ τον ώμο,

τσιγάρο ανάβει, για το δρόμο.

Μαζί με παίρνει, χέρι χέρι,

ταξίδι, σ’ άγριο νυχτέρι.



Σ’ ένα παγκάκι καθισμένη,

με μια κιθάρα μεθυσμένη,

τραγούδια φτιάχνει λυπημένα,

μόνο για κείνη και για μένα.



Χαράματα στην παραλία,

του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 9 Ιανουάριος 2009 στις 15:58 — 11 σχόλια

Εφυγε η νύχτα

Έφυγε η νύχτα

Μ’ άφησε στο σκοτάδι

Εγώ να καρτερώ

Ψάχνω ένα χάδι

Και με σβηστό φεγγάρι

Στον μαύρο ουρανό



Μόνο η ώρες μου νεκρές

Μαζί με εμένα μένουν

Όνειρα σκόρπια στο μυαλό

Κ’ ελπίδες να πεθαίνουν



Χάθηκα στην νύχτα

Τυφλός μες στο σκοτάδι

Δεν έχω λυτρωμό

Χάθηκε το πρωί

Κι ‘ο δρόμος που ‘χεις πάρει

Δεν έχει γυρισμό



Μόνο η ώρες μου νεκρές

Μαζί με εμένα μένουν

Όνειρα σκόρπια στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 9 Ιανουάριος 2009 στις 13:11 — 10 σχόλια

Αληθεια..εχω σαλταρει

Μη με παιρνεις σοβαρα

εχω καψει δυό μυαλα

κι ενα τωρα που εχω τριτο

να σου κατουρω τον τοιχο





Μη με βλεπετε καλα

εχω τα ψυχοχαρτια

της ΔΕΗ του ΟΤΕ του ΙΚΑ

τα συκα σκαφη κ' η σκαφη συκα





Αληθεια..εχω σαλταρει

και το ενα μου παπαρι

μοιαζει του Καραμανλη

ωπ..και τ' αλλο;; μα τι βλεπω;;

μου το εφαγε μιά ΔΕΚΟ

δωρο στον Ευφραιμ φιλετο

με στριγκατη υπογραφη





Πεφτουν οι σφαιρες σα βροχη

και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 9 Ιανουάριος 2009 στις 11:35 — 9 σχόλια

Mε στοίχειωσαν τ' αληθινά

Υπόλοιπο αρνητικό

πάντοτε γέλιο δανεικό

σ' ισχύ τ' απαγορευτικό

για αλλαγές και αποδράσεις,

με στοίχειωσαν τ' αληθινά

κουράστηκα απ' τα φτηνά

κι απ' όλα τα παντοτινά

λέω να πάρω αποστάσεις.



Αυτά που ήθελα κι αρνήθηκα

γίνανε στο λαιμό θηλιά

μες στην ψυχή μου αναρτήθηκαν

δίχως να βγάζουνε μιλιά.



Έστησα μπλόκο νοερό

να σταματήσω τον καιρό

τον κέρασα αντί νερό

το δάκρυ μου , θαμπό πετράδι,

στων φόβων μου το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 23:00 — 13 σχόλια

Το δαχτυλιδι του Ακρωτηριου



Μια μπλε ακτινα τρυπα τα ματια...φυσαει

Θαλασσα μυρισε

κι ο ηχος του νερου που σκιζεται και σκιζει...

κυματα σ'ένα παγκακι ενός πλοιου...



Ξυπνησε!...σ'ένα υπνοσακκο χακι

με πουπουλα , ολοκαινουργιο μυριζε...

Ένα γερομελτεμι κουνουσε το πλοιο

Φουρτουνα με κατεβασμενο το πανι

μοναχα η μαιστρα ανεβασμενη

Εβαλε το χερι στην τσεπη του και βρηκε το εισητηριο

ΘΗΡΑ THIRA… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 22:55 — 7 σχόλια

Ζωή=Στιγμή

Ζωή=Στιγμή<δευτερόλεπτο<λεπτό<ώρα<μέρα<εβδομάδα<μήνας<χρόνος<χρόνια;>

στιγμή.....θάνατοςάγνωστο!!!!!!!




Έχει η ζωή μας μια αρχή γραμμένη στο τεφτέρι,

μα το φινάλε που 'ρχεται κανείς μας δε το ξέρει.



Μικρό παιδί και έφηβος, ενήλικας και γέρος,

είναι ο κύκλος της ζωής σ’ αυτό εδώ το μέρος.



Που κόσμος ονομάζεται και λέμε μάταιος είναι,

γι αυτό την κάθε σου στιγμή σαν το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 19:00 — 12 σχόλια

Απέναντι

Θέλεις απέναντι να πας

εκεί που ναι η ζωή σου

στα πόδια σου γερά νομίζεις πως πατάς

κάνεις δοκιμές στην αντοχή σου



Στον καθρέφτη έναν άντρα βλέπεις

λες "γεια χαρά σου τώρα"

να ξυρίσεις το μουστάκι τρέχεις

"είμ έτοιμος, φεύγω, ήρθ η ώρα"



Φορτωμένος, ξαναμμένος ξεκινάς

τις πόρτες με θόρυβο τις κλείνεις

πίσω να βλέπεις δεν ξεχνάς

σε χαιρετώ γλυκά κι ένα φιλί μου δίνεις



"Είναι νωρίς, λίγο ακόμα μη βιαστείς"

σου λέω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Λέλια στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 17:53 — 10 σχόλια

Δεν πάμε χαβαϊ!!

Έλα αγάπη μου γλυκιά
Πάμε να μείνουμε ξανά
Στης μεσογείου τα νησιά
Εμείς με μια καρδιά

άσε τους άλλους να γυρνούν
μες τα νησιά του ατλαντικού
άλλοι στην Χαβάϊ
άλλοι στους Μασσάι

εμείς δεν πάμε Χαβάι
μα ούτε και στους Μασσάι
μες του Αιγαίου τα νησιά
και όπου μας βγάλει


μες της κρυφές ακρογιαλιές
εκεί μόνοι θα είμαστε
τα κόκκινα τα δειλινά
εμείς για να χαιρόμαστε

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 15:33 — 15 σχόλια

Ήρθανε τα πάνω κάτω

Ανάμεσα στα δυό σου , μάτια

Βλέπω τον ήλιο μου κομμάτια

Τη μέρα βυθισμένη στο σκοτάδι

Και τ’όνειρο που μού’μεινε ρημάδι



Ανάμεσα στα χέρια σου τα δυο

Τον πόνο μου απάτητο βουνό

Τα λόγια παγωμένα μες το κρύο

Σα μού’πες το ψυχρό σου το αντίο



Ήρθανε τα πάνω κάτω

Ξαφνικά μες τη ζωή μου

Και τις πίκρες άσπρο πάτο

Καταπίνει η ψυχή μου



Ανάμεσα στα δυό σου, μάτια

Βλέπω να γκρεμίζονται παλάτια

Τα αστέρια μου να πέφτουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 15:00 — 12 σχόλια

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑ...

Σε άπαιχτη ταινία της καρδιάς σου

ρόλο ζητώ να πάρω και να παίξω.

Μα εσύ δε λες ν' ανοίξεις τα χαρτιά σου,

δεν ξέρω άν και πόσο θα αντέξω.



Σ' απάτητα δρομάκια της ζωής σου

θέλω να κάνουμε τα βήματα παρέα,

να γίνω χορηγός της έμπνευσής σου

και ενιαίο να συστήσουμε φορέα!



Ρ

Μες την Ανώνυμη Εταιρεία σου κρυμμένος/η

στα καλντερίμια της ζωής σου μπερδεμένος/η,

δεν έχεις έμπνευση, δεν έχεις φαντασία

κι από το έργο έχεις χάσει την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 15:00 — 9 σχόλια

Ο ΙΡΛΑΝΔΟΣ Ο ΤΖΟ







Ο ΙΡΛΑΝΔΟΣ Ο ΤΖΟ







Ξεκίναε το ταξίδι της, η νύχτα σιωπηλή,

το άθλιο σαπιοκάραβο, το έλουζε η αρμύρα.

Κάθε βουτιά στα κύματα, του θάνατου φιλί,

κι ο καπετάνιος άμαθος, τζόβενο δίχως πείρα.



Δυό ξοφλημένοι Σικελοί, κάτω στη μηχανή,

φιλί ζωής της δίνανε, λιγάκι να κρατήσει,

Κι ο δεύτερος, κιαλάριζε, πολίτσια μη φανεί,

και πιάσει το φορτίο μας, τσιγάρα και χασίσι.



Τέσσερις μέρες νηστικοί,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 14:54 — 6 σχόλια

Ή με όνειρα ή ....

Πάλι ξύπνησα την ώρα



Που ήμασταν παρέα.



Μεγαλύτερη ατυχία απ΄ αυτήν



Δεν νομίζω να υπάρχει.



Να μη βλέπεις ποτέ



Πως θα τελειώσει τ΄ όνειρο.



Τ’ όνειρο που βλέπεις



Κι όταν δεν κοιμάσαι.



Και σε κρατάει φόρμα,



Και ζωντανή.



Ή με όνειρα το πετυχαίνεις αυτό



Ή με φάρμακα.



Προτιμώ τα όνειρα.



Κι ας στηρίζονται σ’ ένα συναίσθημα



Που κατα πάσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 11:40 — 15 σχόλια

ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

Νίκος Πλουμπίδης (Τροπάρια για φονιάδες - 1977 )



Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη



Σε τούτη την πατρίδα τί γυρεύω,

με μισθοφόρους και πραιτωριανούς,

τη δόξα σου γονατιστός να ζητιανεύω,

και να χτυπώ την πόρτα σου στους ουρανούς,

τη δόξα σου γονατιστός να ζητιανεύω,

και να χτυπώ την πόρτα σου στους ουρανούς.



Σαν ψίχουλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μήτσος Σακκάς στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 8:49 — 8 σχόλια

Μηνιαίες αρχειοθήκες

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

1999

1970

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services