Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιανουάριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (204)

Μες στης σιωπες του χρόνου

Μες στης ρωγμές του χρόνου

Σε θάλασσες με πόνους

Σελίδες αδειανές

Μέσα σε μαύρες αποχρώσεις

Και μέσα σε σκιές

Εγώ σε ψάχνω

Μεσ’ από ιστούς αράχνης περπατώ

Τα όνειρά μου αιχμάλωτα να βλέπω

Σε μιας αγάπης χαμένης τον ιστό

Και εγώ να λέω ακόμα αντέχω

Μες στης σιωπές του χρόνου

Και θύμησες του τρόμου

Εικόνες μου φρικτές

Πόσες πληγές μου να ματώσεις

Ονείρων μου στιγμές

Κ’εγώ σε ψάχνω

Μες από ιστούς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 15 Ιανουάριος 2009 στις 15:40 — 11 σχόλια

Ta la8h kai Ta pa8h

kaneis den 8a mas ma8ei
na petame stoys oyranoys
ta la8h kai ta pa8h
mas kratane zwntanoys.

Exw th mona3ia moy syntrofia
ta koyrasmena moy bradia
8ymamai ths zwhs thn omorfia
psaxnontas ta dika soy xadia.

3exasmenh anoi3h
pe8amena oneira
mia ba8ia anapnoh
sth xara apopeira.

Exw th mona3ia moy syntrofia
ta koyrasmena moy bradia
8ymamai ths zwhs thn omorfia
psaxnontas ta dika soy xadia.

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 15 Ιανουάριος 2009 στις 15:35 — 12 σχόλια

Eραστής της στιγμής

Στις επισκέψεις

που κάνει η σκέψη σου

και στις συνθέσεις

που ψάχνει η τέχνη μου

σαν όραμα έρχεσαι

δίνεις και δέχεσαι

μα δεν ανέχεσαι

να παραμείνεις

Στις καταστάσεις

που δεν ελέγχονται

και στις ενστάσεις

που ανατρέπονται

σαν θύμα φαίνεσαι

καις ...μα και φλέγεσαι

σ΄ένα αδυσώπητο

αλισβερίσι

Στις παραστάσεις

που δεν δώθηκαν

και στις εντάσεις

που εκτονώθηκαν

σαν ξένος δήλωσες

και δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 15 Ιανουάριος 2009 στις 14:32 — 15 σχόλια

ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΑΝΤΑΜΑ

Τ, Α'Ι' Χαροντα τι τα ,ταξες Γιε μου τα δυό σου ματια

μουσαφιραιοι πού ητανε στου Ηλιου τα Παλατια;

Τον Ουρανο τους φιλευε και παλι δε γεμιζαν

Και το κορμι τ, αγερωχο τα χερια τα γραμμενα;;

Οι φλεβες τους κεντηματα θαρρεις θα σταξουν αιμα.

Ποταμια παραποταμοι που τρεχουν στο κορμι σου

κι ολο το Θαμα της Ζωης Εζιουσε κει μαζι σου.

Πως τωρα εμαζευτηκες της Εντροπης Στοιχιωνεις,

το Σωμα που κουλουριασε μπροστα στη στεναχωρια;

Εσυ που ολα της Φυσης τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 15 Ιανουάριος 2009 στις 9:50 — 12 σχόλια

Στα όνειρα θα ζω

Μέσα στο μυαλό μου τριγυρνάς κάθε λεπτό,

δε μπορώ στο λέω λογικά για να σκεφτώ.

Αχ αυτή η αγάπη είναι μονοσήμαντη

δυνατή για μένα μα για σένα ασήμαντη.

Κάθε βράδυ περιμένω με στου ύπνου μου τη ζάλη

να ‘ρθει εκείνη η άγια ώρα να βρεθώ μαζί σου πάλι.

Να μου λες λόγια αγάπη μέσα στο βαθύ μου ύπνο

να ‘τανε θεέ μου αλήθεια να το ζω αυτό και ξύπνιος.

Ξέρω να διαβάζω τη δική σου τη ψυχή

και καταλαβαίνω πως αγάπη έχεις κρυφή.

Φεύγω μακριά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 23:41 — 11 σχόλια

Μην ξημερώσεις ουρανέ

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Του παίρνει αέρας τα μαλλιά

και χαίρεται το βράδυ

στη μαγική του αγκαλιά

χορός και χτυποκάρδι.

Μελτέμι η ανάσα του

κατράμι έχει τα μάτια

σαν τα ποτήρια τά ’ κανε

τα βάσανα κομμάτια.

Μην ξημερώσεις ουρανέ

απόψε που του το πα ,

εκεί που χόρευε το ναι

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 21:38 — 13 σχόλια

Ηρθες με σκοτάδι να με ντύσεις

ήρθες με σκοτάδι να με ντύσεις

Την αγάπη μου θέλεις νεκρή

μαχαίρια εσύ να μου καρφώσεις

Σε μια πληγή που πάντα αιμορραγεί

Κ εγώ που νόμιζα πως έχεις ΄

μετανιώσει

Πως κάτι άλλαξε μες την ψυχή

Κτύπα λοιπόν σε περιμένω !!

Στον θάνατο

μην δίνεις άλλη πια αναβολή

ήρθες μες στο βράδυ να μ’ ανοίξεις

της καρδιάς μου τώρα την πληγή

όνειρα εσύ να μου σταυρώσεις

και μια καρδιά να πάρεις να χαθείς

κ’ εγώ που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 15:12 — 11 σχόλια

Συναίσθημα απρόσωπο

O χρόνος σου εξέπνευσε

να φύγεις τώρ΄αμέσως

λιανά σ΄τα έκανα σαφώς

πλην,αλλά και εμμέσως

Συναίσθημα αμήχανο

κλίμα προσοδοφόρο

ο έρωτας σου γνώριμος

σ΄ένα κορμί αιμοβόρο

Που μ΄άγγιζε και νόμιζα

πως θάχανα τη ζήση

μαζί σου θα χαλάλιζα

όλα όσα έιχα ζήσει

Ήλπιζα και περίμενα

το πάθος να ωριμάσει

να απαλύνει την ψυχή

κι αγάπη να ξεσπάσει

Το πάθος όμως θέριευε

κι αγάπη δεν φαινόταν

σ΄ένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 13:33 — 10 σχόλια

Τέλος δεν έχει η μοναξιά

Με τον καημό σου βράδιασα πάλι

γιατί σε έχω πρώτη θέση στο μυαλό

είμαι κι απόψε σε μαύρο χάλι

κι από τον πόνο σαν τρελός παραμιλώ.

Οι αναμνήσεις με πάνε πίσω

κι είναι τα μάτια μου βαριά απ’ το ποτό

φοβάμαι μόνο να μη τα κλείσω

γιατί δεν ξέρω Παναγιά μου τι θα δω.

Ρ

Δεν έχει τέλος η δική μου μοναξιά

και συ κατάφερες σα ρούχο να την πλέξεις

τι να την κάνω άλλη μια αλλαξιά

και την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 8:00 — 10 σχόλια

Θα έμενα για λίγο

Ποτέ μου δε φαντάστηκα τόσο πως θ αγαπήσω

είπα για λίγο να χαρώ και να γυρίσω πίσω

την τρυφερή του τη ματιά έκανα πως δεν είδα

και την καρδιά μου γρήγορα στη θέση της την πήγα

Το πα και στον καθρέφτη μου ,πήρα την έγκρισή του

κι ο γάτος μου μου έδωσε τη συγκατάθεσή του

όλοι συμφώνησαν λοιπόν πως θα τα καταφέρω

να παίξω λίγο έρωτα χωρίς να υποφέρω

Κι όταν το στήθος πόνεσε απ της καρδιάς τους χτύπους

κι είδε η ψυχή ολάνθιστους του γέλιου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Λέλια στις 14 Ιανουάριος 2009 στις 7:48 — 12 σχόλια

Τα παράστρατα

Σε μονοπάτια που δε βγάζουν πουθενά
πάντα τα βήματα με πάνε,
σε μονοπάτια που 'ν αδιάβατα, στενά,
δυο να περάσουν δε χωράνε.

Για τα παράστρατα τραβώ τ' αγκαθωτά,
πάει η καρδιά μου εκεί όπου,
πλήγματα δέχεται βαριά κι απανωτά
και ίσκιος δεν περνά ανθρώπου.

Σε παραδρόμους η καρδιά μου να τραβά
έχει η έρημη το χούι,
δε δίνει σημασία στα στραβά,
ούτε γρικά, ούτε ακούει.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 23:00 — 11 σχόλια

Το πρόβλημα της Παιδείας (πικρόχολη διαπίστωση )

Για να προκόψει ο μαθητής δε φτάνει το σχολείο,

θέλει το φροντιστήριο και δεύτερο βιβλίο.

Γιατί στο φροντιστήριο τη γνώση τώρα παίρνει,

και ειδικά στο Λύκειο, απλώς μόνο πηγαίνει.

Βαθιά το βάζει ο γονιός το χέρι του στην τσέπη,

κι αυτό έχει γίνει καθεστώς και έχει γίνει πρέπει!!!

Κι όταν θα δώσει για Α.Ε.Ι τα μόρια δεν πιάνει,

την πρώτη του επιλογή συνήθως την εχάνει.

Και μπαίνει σ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 21:00 — 9 σχόλια

Το τέρας της υπομονής μου

Κρύβομαι απ΄όλους σαν νά΄χω πεθάνει....

στο άδειο δωμάτιο κοιτώ το ταβάνι

Σκιές που χορεύουν και με τρομάζουν

στιγμές του χθες μ΄εξουσιάζουν

Κρατούν τα γκέμια της λογικής μου

και δεν μ΄αφήνουν να ηρεμήσω

το τέρας της υπομονής μου

μου καθορίζει πως θα ζήσω

Διαφεντεύεις το μυαλό μου

είμαι σε σύγχυση συνέχεια

υποσυνείδητα δικάζεις

την εσφαλμένη μου ανέχεια

Δεν έχω χώρο ν΄αναπνεύσω

το φάντασμά σου με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 19:33 — 7 σχόλια

Ο,τι κι αν πω........

Δεν είσαι εδώ,κι ας είμαστε μαζί
εσύ τραβάς, το μυστικό σου δρόμο
κι ο έρωτας, που γεύτικε η ζωή
κύμα που έφερε μονάχα πόνο

R
Ο,τι κι αν πω, καρδιά μου δεν σ' αγγίζει
γίνεται σύννεφο που φέρνει την βροχή
γίνεται όνειρο, και με γκρεμίζει
σ'ένα κενό, δίχως τέλος και αρχή

Δεν είσαι εδώ, κι ας είμαστε μαζί
εσύ γυρνάς, σε ξένα μονοπάτια
κι η αγάπη που ένοιωσε η ψυχή
φτερό στον άνεμο, πού 'γινε κομμάτια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 17:05 — 20 σχόλια

Αχ φεγγαράκι.......

Αχ φεγγαράκι αδειανά

Βλέπω τα δυο σου μάτια

Καθώς περνάς απ’τα στενά

Του πόνου μονοπάτια

Αγάπησες και’συ πολύ

Και πέταξες στ’αστέρια

Μα σε ποτίσανε χολή

Αγαπημένα χέρια

Τώρα θλιμμένο και πικρό

Περνάς από μπροστά μου

Και μου ξυπνάς ο,τι νεκρό

Έκρυβα στην καρδιά μου

Αχ φεγγαράκι έπνιξες

Και μένανε στο δάκρυ

Τις αναμνήσεις ξέθαψες

Και δεν θα βγάλω άκρη

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 16:30 — 15 σχόλια

ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Άδοξα τέλειωσα,

παπούτσια και ψυχή, στους δρόμους, έλιωσα.

Όνειρα μέτραγα.

Κι όλο να μεγαλώσω, φίλε, ξέχναγα.

Έψαξα, ρώτησα.

Τα χρόνια, σ’ένα ψέμα αιχμαλώτισα.

Ράγισα, λύγισα.

Σε παιδικές αρρώστιες ξανακύλησα.

Μάτωσα,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 15:30 — 8 σχόλια

H pikra e3aplwnetai

To gyali exei ragisei
se komatakia espase
den yparxei kamia lysh
twra to telos eftase.

H pikra e3aplwnetai
kai ola ta skepazei
tipota de dior8vnetai
to la8os den allazei.

To gyali einai spasmeno
koboyn ta komatia toy
o erwtas kynhghmenos
kleinei gia mas ta matia toy.

H pikra e3aplwnetai
kai ola ta skepazei
tipota de dior8vnetai
to la8os den allazei.

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 15:00 — 8 σχόλια

ΑΧ...ΕΛΑΤΟ!!! ( Προχθές που ανηφόριζα το δρόμο της Πανόρμου, εικόνες είδα φοβερές ένιωσα ενα σφίξιμο σαν ναν ταινία...Τρόμου.

Αχ Έλατο, δέντρο χαράς

στους δρόμους τώρα πεταμένο,

δεν έχεις δώρα στα κλαδιά,

δεν δίνεις στα παιδιά χαρά,

δίπλα σε κάδους κείτεσαι

ξερό, και περιφρονημένο..

Άπλωσαν χέρια βαρετά

για να σε ξεστολίσουν,

μένεις γυμνό, είσαι φτωχό,

σαν κατι παρακατιανό

φρόντισαν να σε αφανίσουν..

Τις Εορτές που στόλιζες

σπίτια και καταστήματα

σκορπούσες τόση ζεστασιά,

και παιδικά αισθήματα!

Αχ Έλατο...Αχ Έλατο

η Τύχη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nefeli riga στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 15:00 — 10 σχόλια

Αγριοβότανο..

Η πρώτη μου ανάσα σε χώμα άνυδρο, ραγισμένο

άνθος εύοσμο, άγριο

με παράξενους χρωματισμούς κι αγκάθια

κάτω ακριβώς από τις μασχάλες των ματιών μου

Επιβίωσα με συγγενείς ανωμαλίες

αδιανόητο για τους βοτανολόγους

ρίζες διάχυτες, επιφανειακές όλες

όλες εκτός από μία, τη κεντρική

Βρήκε πηγή στο διάβα της και αναπτύχθηκε

στα έγκατα της γης έφτασε

Έντομα ποικιλόμορφα

εντόπισαν την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την L.N.E στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 13:32 — 9 σχόλια

Εγώ ο θεατής!!!!!

Το πλοίο για εμάς

Δεν ήτανε για δύο

Για επιβάτες ήτανε πολλούς

Και η καρδιά σου

τώρα κάποιο τραίνο

Περαστική σε αρκετούς σταθμούς

Και εγώ ο θεατής

Σε ένα πάλκο

Να δίνεις εντολές να εκτελώ

Και εγώ σαν πειρατής

Σε ξένο μπάρκο

Να ψάχνω τον δικό μου ουρανό

Σαν τραίνο τη βροχής

Βρεθήκαμε στο κρύο

Με παγωμένα όνειρα στον νου

Μες την ματιά σου

Λάβα ηφαιστείων

για να μαγεύει τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 13 Ιανουάριος 2009 στις 13:00 — 15 σχόλια