Καταχωρίσεις του/της JOE C. - Ποιητική γωνιά2024-03-28T16:14:10ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEChttps://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2526876655?profile=RESIZE_48X48&width=48&height=48&crop=1%3A1https://spartinos.ning.com/profiles/blog/feed?user=33d7vu4wn77se&xn_auth=no... Ξανά Εχθέςtag:spartinos.ning.com,2010-09-16:2305295:BlogPost:1472092010-09-16T07:43:24.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Σ'είδα ξανά εχθές στο χορό κάποιου μεθυσμένου .<br></br>Μια κίνηση αργή και σκοτεινή του πρόσεξα ...<br></br>κ'είδα να κάνεις το χατίρι του ρυθμού του αγριεμένου ,<br></br>σαν να λησμόνησες τα βράδια που δεν άντεξα .<br></br><br></br>Σ'άκουσα ξανά εχθές στη χροιά μιας μελωδίας .<br></br>Λέξεις , ηφαίστεια να εξισώνονται με τη φωτιά<br></br>και σαν να καίν ακόμα τα λόγια της συνήθειας ,<br></br>που μου'λεγες και μου'δειχνες πως κλαίνε τα παιδια ...<br></br><br></br>Σ'άγγιξα ξανά εχθές στην απορία ενός περαστικού .<br></br>Στα χέρια ...…
Σ'είδα ξανά εχθές στο χορό κάποιου μεθυσμένου .<br/>Μια κίνηση αργή και σκοτεινή του πρόσεξα ...<br/>κ'είδα να κάνεις το χατίρι του ρυθμού του αγριεμένου ,<br/>σαν να λησμόνησες τα βράδια που δεν άντεξα .<br/><br/>Σ'άκουσα ξανά εχθές στη χροιά μιας μελωδίας .<br/>Λέξεις , ηφαίστεια να εξισώνονται με τη φωτιά<br/>και σαν να καίν ακόμα τα λόγια της συνήθειας ,<br/>που μου'λεγες και μου'δειχνες πως κλαίνε τα παιδια ...<br/><br/>Σ'άγγιξα ξανά εχθές στην απορία ενός περαστικού .<br/>Στα χέρια ... στα ποτήρια που θολώναν το κρασί .<br/>Χανόσουνα στον τρόμο ενός παλιού παραμυθιού<br/>κι εγω σαν πάντα διάβασα , το τέλος στην αρχή ...<br/>Θα ειδωθούμεtag:spartinos.ning.com,2010-03-10:2305295:BlogPost:1226062010-03-10T12:47:40.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Έριξα μια γρήγορη ματιά στη γκρίζα πόρτα κι άλλη μια κυνηγημένη,<br />
στους αρωματισμένους με οινόπνευμα τοίχους που κερνάγαν ελπίδες.<br />
Σκόρπια παιδιά,κρατούσαν βόλους λευκούς κι άλλα παίζαν σχοινάκι.<br />
Διάφανο ήταν θυμάμαι και κρατούσε το ρυθμό που όριζε το νικητή.<br />
<br />
Σκέφτηκα να παίξω μαζί τους,όμως δίστασα να το φωνάξω...<br />
Χαμηλόφωνα,παρατήρησα πως κουβαλούσα μονάχα ένα χαρτί.<br />
Μου το χάρισε πρίν λίγο,ένα πιο μεγάλο παιδί με άβολες ρυτίδες.<br />
Ζωγράφισε μια εικόνα ασπρόμαυρη και σχολίασε το έργο…
Έριξα μια γρήγορη ματιά στη γκρίζα πόρτα κι άλλη μια κυνηγημένη,<br />
στους αρωματισμένους με οινόπνευμα τοίχους που κερνάγαν ελπίδες.<br />
Σκόρπια παιδιά,κρατούσαν βόλους λευκούς κι άλλα παίζαν σχοινάκι.<br />
Διάφανο ήταν θυμάμαι και κρατούσε το ρυθμό που όριζε το νικητή.<br />
<br />
Σκέφτηκα να παίξω μαζί τους,όμως δίστασα να το φωνάξω...<br />
Χαμηλόφωνα,παρατήρησα πως κουβαλούσα μονάχα ένα χαρτί.<br />
Μου το χάρισε πρίν λίγο,ένα πιο μεγάλο παιδί με άβολες ρυτίδες.<br />
Ζωγράφισε μια εικόνα ασπρόμαυρη και σχολίασε το έργο του.<br />
<br />
Προχώρησα ανυπόμονα,ψάχνοντας κάποιον ν'αλλάξω το δώρο.<br />
Συνάντησα ένα άτριχο κεφαλάκι που περήφανα ζητούσε ζεστασιά.<br />
Ένα άλλο ζητιάνευε λίγο χρόνο,μα και τα δύο κατείχαν το χαμόγελο.<br />
Αυτό που εξελίσσει την αλλαγή,ενώνοντας εποχές σε χρόνους άπειρους.<br />
<br />
Οδηγήθηκα προς την έξοδο και μια φωνή πάγωσε την κίνηση.<br />
Ρώτησε αν θα ξανάρθω και δάκρυα ξέπλυναν τη σιωπή...θα ειδωθούμε...<br />
Θα σας βρίσκω τα βράδια,όταν οι ελπίδες θα συναντιούνται μοιραία.<br />
Εκεί που ο χώρος απλώνεται να δεχτεί την αγκαλιά μας.<br />
<br />
Όταν οι πόρτες θα χτίζονται από χαρτί και θα'ναι αστείες πολύ...<br />
τότε θα γελάμε δυνατά,βλέποντας αλήθειες που δεν τρομάζουν.<br />
Θα φτιάχνουμε παρέα καινούριες και θα προχωρούν ψηλά.<br />
Εκεί που τα δώρα δεν έχουν αξία και οι μυρωδιές είναι λεβαντινές...ΞΕΧΩΡΙΖΕΣtag:spartinos.ning.com,2010-02-15:2305295:BlogPost:1191632010-02-15T18:53:02.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Επτά χρόνια η προσμονή της ελπίδας μου<br />
κι άλλα τόσα ν'αναγνωρίσω τη μορφή σου,<br />
ανάμεσα σε ανεξήγητες σοφίες και θαύματα.<br />
Κάτω από ρίζες που ποτέ μου δεν έψαχνα.<br />
<br />
Και κάπου εκεί σε συνάντησα.Στη βάση του δέντρου,<br />
που σαν περαστικός στάθηκες λίγο για να παίξεις,<br />
με το χώμα.Στ'ασπόνδυλα να δώσεις κάποια δομή,<br />
αιώνες στα πλατάνια και αρμονία στα νερά...<br />
<br />
Ύστερα έφυγες.Μπλέχτηκες με τους ανθρώπους.<br />
Σε βάλαν στο σπίτι τους και είπαν πως εκεί ανήκεις.<br />
Εκεί βρισκόμουν κι εγώ τυχαία,μα σαν να σε…
Επτά χρόνια η προσμονή της ελπίδας μου<br />
κι άλλα τόσα ν'αναγνωρίσω τη μορφή σου,<br />
ανάμεσα σε ανεξήγητες σοφίες και θαύματα.<br />
Κάτω από ρίζες που ποτέ μου δεν έψαχνα.<br />
<br />
Και κάπου εκεί σε συνάντησα.Στη βάση του δέντρου,<br />
που σαν περαστικός στάθηκες λίγο για να παίξεις,<br />
με το χώμα.Στ'ασπόνδυλα να δώσεις κάποια δομή,<br />
αιώνες στα πλατάνια και αρμονία στα νερά...<br />
<br />
Ύστερα έφυγες.Μπλέχτηκες με τους ανθρώπους.<br />
Σε βάλαν στο σπίτι τους και είπαν πως εκεί ανήκεις.<br />
Εκεί βρισκόμουν κι εγώ τυχαία,μα σαν να σε περίμενα...<br />
και είχαμε όλοι ίδια όψη,μα εσύ απόκοσμα ξεχώριζες.<br />
<br />
Μια ομορφιά με χρώματα σπάνια.Αλλιώτικα έμοιαζαν.<br />
Έλεγες πως εγώ τα έφτιαξα μα πάντα έκανες λάθος,<br />
ενώ έβλεπες πως αυτόνομα ζωγράφιζαν το φόντο σου<br />
κι εγώ θαύμαζα τα λάθη εκείνα,γιατί ήταν ελεύθερα !<br />
<br />
Από τότε σε βρίσκω κάθε που ταξίδι πάω να κάνω<br />
και σ'ακούω.Σου μιλάω χωρίς να λέω τ'όνομά σου.<br />
Μονάχα το βλέπω στις ταμπέλες με μικρά γράμματα,<br />
κόκκινα σαν το κοινό αίμα που ποτέ μου δεν πρόσεξα<br />
<br />
και συχνά χάνομαι σε δρόμους ξένους και δύσβατους,<br />
όμως δε φοβάμαι,γιατί ξέρω πως όπου πάω θα'σαι κεί,<br />
κρατώντας ένα χάρτη,θα προσμένεις την ώρα να σκιστεί.<br />
...να δούμε κάποιον προορισμό που αυτόματα θα ξεχαστεί !Το βότσαλο εκείνοtag:spartinos.ning.com,2010-02-07:2305295:BlogPost:1176672010-02-07T13:44:14.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Καθισμένη στο βράχο,κοιτάζω τα κύματα.<br />
Ώρες στέκομαι περιμένοντας τη βροχή.<br />
Μου είπε πως θα έρθει αυτή την εποχή,<br />
στην άμμο να σβήσει τα ξεχασμένα βήματα.<br />
<br />
Θα σβήσουν και οι μνήμες,σαν να'ταν από σκόνη,<br />
από κάποιους τυχαίους,περαστικούς διαβάτες<br />
κι από άλλους πάλι,αφηρημένους υπνοβάτες,<br />
που κλέβουν όνειρα,κάθε που ο ύπνος ζυγώνει.<br />
<br />
Μα πρίν αρχίσει το πότισμά του ο ουρανός,<br />
ανθίζει η αναζήτηση για το βότσαλο που είπαν,<br />
πως πρέπει να βρώ κι ας πάντα άπιαστο ήταν.<br />
Και ξάφνου,το συναντώ!Χάμω στέκει…
Καθισμένη στο βράχο,κοιτάζω τα κύματα.<br />
Ώρες στέκομαι περιμένοντας τη βροχή.<br />
Μου είπε πως θα έρθει αυτή την εποχή,<br />
στην άμμο να σβήσει τα ξεχασμένα βήματα.<br />
<br />
Θα σβήσουν και οι μνήμες,σαν να'ταν από σκόνη,<br />
από κάποιους τυχαίους,περαστικούς διαβάτες<br />
κι από άλλους πάλι,αφηρημένους υπνοβάτες,<br />
που κλέβουν όνειρα,κάθε που ο ύπνος ζυγώνει.<br />
<br />
Μα πρίν αρχίσει το πότισμά του ο ουρανός,<br />
ανθίζει η αναζήτηση για το βότσαλο που είπαν,<br />
πως πρέπει να βρώ κι ας πάντα άπιαστο ήταν.<br />
Και ξάφνου,το συναντώ!Χάμω στέκει ο θησαυρός<br />
<br />
Στο λαιμό,με χρυσή κλωστή,κόσμημα θα βάλω,<br />
μα είναι μονάχα ένα κομμάτι γυαλιού φθαρμένο<br />
από ένα κοινό μπουκάλι,σκόπιμα παρατημένο,<br />
να το θαυμάσει κάποιος,σαν να'ταν κάτι άλλο...Μια Αγκαλιάtag:spartinos.ning.com,2010-01-29:2305295:BlogPost:1159762010-01-29T21:50:25.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Δεν είμαι κόρη των αγγέλων.Είμαι ένας άνθρωπος<br />
κι αν η αλήθεια είναι μακριά,εγώ σε πλησιάζω.<br />
Να βγάλεις τη μάσκα που κάποτε μου φόρεσες.<br />
Ν'ακούσεις το μυστικό που δε μ'άφησες να πώ.<br />
<br />
Μια λογική που πάντα σου έκρυβα με κόπο.<br />
Που δίνει μάχη με τη σάρκα και συνέχεια κερδίζει.<br />
Ο πόνος περιφέρεται σαν ζητιάνος που πεινά<br />
και για τροφή ψάχνει το μυαλό και το αρρωσταίνει.<br />
<br />
Λάτρεψες και προσκύνησες την εικόνα ενός αγγέλου<br />
μα ήταν μια φωτογραφία ξεθωριασμένη απ'το χρόνο,<br />
ενός ανθρώπου μονάχα,με δανεικό…
Δεν είμαι κόρη των αγγέλων.Είμαι ένας άνθρωπος<br />
κι αν η αλήθεια είναι μακριά,εγώ σε πλησιάζω.<br />
Να βγάλεις τη μάσκα που κάποτε μου φόρεσες.<br />
Ν'ακούσεις το μυστικό που δε μ'άφησες να πώ.<br />
<br />
Μια λογική που πάντα σου έκρυβα με κόπο.<br />
Που δίνει μάχη με τη σάρκα και συνέχεια κερδίζει.<br />
Ο πόνος περιφέρεται σαν ζητιάνος που πεινά<br />
και για τροφή ψάχνει το μυαλό και το αρρωσταίνει.<br />
<br />
Λάτρεψες και προσκύνησες την εικόνα ενός αγγέλου<br />
μα ήταν μια φωτογραφία ξεθωριασμένη απ'το χρόνο,<br />
ενός ανθρώπου μονάχα,με δανεικό φωτοστέφανο<br />
που κάθε λεπτό έχανε τη λάμψη της απ'τον ήλιο<br />
<br />
και τώρα πια φοβάται το φώς.Φοβάται το σκοτάδι<br />
κι εγώ τη σκίζω.Τη λυτρώνω,αφού μόνο εγώ μπορώ<br />
και δε φτιάχνω πια εικόνες που μπορείς ν'αντέξεις.<br />
Δε γεννάω δύναμη απ'το θάνατο για να είσαι καλά,<br />
<br />
αφού δε θα είσαι ποτέ,γιατί ποτέ δε θέλησες.<br />
Μονάχα κοιτούσες για λίγο χωρίς να βλέπεις.<br />
Δεν έπαιρνες,γιατί δεν έψαχνες για χώρο<br />
κι έτσι κρατάω στα χέρια μου τον πόνο σου...<br />
<br />
...μια αγκαλιά για μένα;!Πάλι ξημέρωσεtag:spartinos.ning.com,2010-01-24:2305295:BlogPost:1147512010-01-24T14:35:57.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Ένα ακόμα βράδυ σκοτείνιασε τις σκέψεις<br />
Με χαμόγελο ψιθύρισε και σήμερα θ'αντέξεις<br />
Γιόρτασε την απόγνωση και μ'έβαλε στην άκρη<br />
Έβρεχε και λουζόταν με το κάθε δάκρυ<br />
<br />
Έκρυψε το κλάμα με μαύρο πέπλο,βαρύ<br />
να πιστέψω πως αν δε φαίνεται,έχει χαθεί.<br />
επένδυσε τη νύχτα μουσικά με τόσα ουρλιαχτά,<br />
όσα ποτέ δε θα'διωχναν χιλιάδες φυλαχτά.<br />
<br />
Έστησε έναν ερωτικό χορό με λαγνία<br />
και το κάθε αμάρτημα,συνόδευε η ειρωνεία.<br />
Τραγική και ποτισμένη λαιμαργεία με κοιτούσε<br />
ενώ ο μόνος θεατής παρακολουθούσε<br />
<br />
Ένας…
Ένα ακόμα βράδυ σκοτείνιασε τις σκέψεις<br />
Με χαμόγελο ψιθύρισε και σήμερα θ'αντέξεις<br />
Γιόρτασε την απόγνωση και μ'έβαλε στην άκρη<br />
Έβρεχε και λουζόταν με το κάθε δάκρυ<br />
<br />
Έκρυψε το κλάμα με μαύρο πέπλο,βαρύ<br />
να πιστέψω πως αν δε φαίνεται,έχει χαθεί.<br />
επένδυσε τη νύχτα μουσικά με τόσα ουρλιαχτά,<br />
όσα ποτέ δε θα'διωχναν χιλιάδες φυλαχτά.<br />
<br />
Έστησε έναν ερωτικό χορό με λαγνία<br />
και το κάθε αμάρτημα,συνόδευε η ειρωνεία.<br />
Τραγική και ποτισμένη λαιμαργεία με κοιτούσε<br />
ενώ ο μόνος θεατής παρακολουθούσε<br />
<br />
Ένας καθρέφτης αριστοτεχνικά κρεμασμένος.<br />
Αυστηρός κριτής και φανερά εκνευρισμένος<br />
Έδειχνε πολλά,όμως τίποτα δεν έδωσε<br />
κι έτσι,σαν διάλειμμα μικρό,πάλι...ξημέρωσε.ΖΩΗtag:spartinos.ning.com,2010-01-21:2305295:BlogPost:1141752010-01-21T22:39:23.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Έρχεται μια στιγμή που το όνειρο,γίνεται<br />
ανάμνηση.Οχρόνος,μέσο για το όνειρο<br />
και η ανάμνηση,δύναμη για ν'αντέξεις<br />
το χρόνο...Ζωη!
Έρχεται μια στιγμή που το όνειρο,γίνεται<br />
ανάμνηση.Οχρόνος,μέσο για το όνειρο<br />
και η ανάμνηση,δύναμη για ν'αντέξεις<br />
το χρόνο...Ζωη!ΑΚΟΥΣΙΑ ΠΡΟΣΜΟΝΗtag:spartinos.ning.com,2010-01-18:2305295:BlogPost:1135792010-01-18T22:09:58.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Δεν ανυπομονώ να έρθεις κι όμως ετοιμάζομαι να σε δεχτώ.<br />
Φτιάχνω με μπογιές ανεξίτηλες την όψη μου,να μη σε τρομάξω.<br />
Να με δεχτείς με περίσσια καλοσύνη σαν να'μαι κάποια άλλη.<br />
Κάποια με χαμόγελο χρυσό κι ομορφιά πολύτιμη,σχεδόν παιδική...<br />
<br />
Δεν ελπίζω να φανείς ξανά κι όμως σε περιμένω αμήχανα.<br />
Ακινητοποιημένη ταξιδεύω σε τόπους εγκαταλελλειμένους,<br />
με μόνη συντροφιά το χάος της σκέψης και μια κρυφή αναμονή,<br />
που κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτό της σαν να'ναι μεθυσμένη.<br />
<br />
Όταν η σκέψη…
Δεν ανυπομονώ να έρθεις κι όμως ετοιμάζομαι να σε δεχτώ.<br />
Φτιάχνω με μπογιές ανεξίτηλες την όψη μου,να μη σε τρομάξω.<br />
Να με δεχτείς με περίσσια καλοσύνη σαν να'μαι κάποια άλλη.<br />
Κάποια με χαμόγελο χρυσό κι ομορφιά πολύτιμη,σχεδόν παιδική...<br />
<br />
Δεν ελπίζω να φανείς ξανά κι όμως σε περιμένω αμήχανα.<br />
Ακινητοποιημένη ταξιδεύω σε τόπους εγκαταλελλειμένους,<br />
με μόνη συντροφιά το χάος της σκέψης και μια κρυφή αναμονή,<br />
που κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτό της σαν να'ναι μεθυσμένη.<br />
<br />
Όταν η σκέψη μ'εξαντλεί,κάνω μια παύση με την εικόνα σου<br />
κι όταν δεν αρκεί,προσπαθώ ξανά,καταναγκαστικά...με τάξη.<br />
Σαν να'μαι ξεκούραστη από ύπνο πολύωρο χωρίς εφιάλτες.<br />
Τότε η μορφή σου γίνεται πιο ξεκάθαρη κι εγώ θαυμάζω για λίγο...<br />
<br />
Έχεις χρώμα ασπρόμαυρο κι εγώ παρατηρώ την ομορφιά των άκρων,<br />
γύρω από έναν ήλιο κόκκινο.Γρήγορα,αλλά περίτεχνα ανατέλλοντα.<br />
Γι'αυτό ερωτεύομαι την ακούσια προσμονή της ψυχής μου.<br />
Γιατί δίνει λίγο φώς στο σκοτάδι της ανίας που με τρομάζει.ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑtag:spartinos.ning.com,2010-01-16:2305295:BlogPost:1130972010-01-16T21:16:59.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
Άκουσε τη μελωδία της στιγμής και άφησέ την αργά να σε ταξιδέψει<br />
σε πολιτείες ακατοίκητες . Σε χωράφια ακαλλιέργητα , εξορισμένων .<br />
Βγάλε τα καλοραμμένα ρούχα σου και φτιάξε μ ' αυτά σκιάχτρα .<br />
Άστα να προσμένουν κάποια περαστικά πουλιά . Ατρόμητα ...<br />
<br />
Ρίξε λίγους σπόρους στη γή , ξάπλωσε γυμνός και κοίταξε ψηλά .<br />
Παρατήρησε τα σύννεφα να σχηματίζουν μια λέξη ... υπομονή ...<br />
Αν δείς τον ήλιο να εμφανίζεται δειλά , μη δειλιάσεις κι εσύ μαζί .<br />
Η λέξη θα ' χει σβηστεί , όμως χαμογέλασε γιατί δε θα…
Άκουσε τη μελωδία της στιγμής και άφησέ την αργά να σε ταξιδέψει<br />
σε πολιτείες ακατοίκητες . Σε χωράφια ακαλλιέργητα , εξορισμένων .<br />
Βγάλε τα καλοραμμένα ρούχα σου και φτιάξε μ ' αυτά σκιάχτρα .<br />
Άστα να προσμένουν κάποια περαστικά πουλιά . Ατρόμητα ...<br />
<br />
Ρίξε λίγους σπόρους στη γή , ξάπλωσε γυμνός και κοίταξε ψηλά .<br />
Παρατήρησε τα σύννεφα να σχηματίζουν μια λέξη ... υπομονή ...<br />
Αν δείς τον ήλιο να εμφανίζεται δειλά , μη δειλιάσεις κι εσύ μαζί .<br />
Η λέξη θα ' χει σβηστεί , όμως χαμογέλασε γιατί δε θα κρυώνεις ...<br />
<br />
Τότε , σήκω και στάσου εκεί ... απέναντι στα σκιάχτρα επιβλητικά .<br />
Παρατήρησε πόσο σου μοιάζουν και αγλάλιασέ τα τρυφερά ,<br />
σαν να αγγίζεις μια αλλιώτικη ομορφιά , μα τόσο οικεία συνάμα .<br />
Σαν να είχαν πετάξει κι εκείνα από πάνω τους τα ρούχα σου ...!ΚΙ Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ,ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΗΘΩ. Γ.Α.tag:spartinos.ning.com,2010-01-16:2305295:BlogPost:1130632010-01-16T19:55:54.000ZJOE C.https://spartinos.ning.com/profile/JOEC
ΚΙ Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ,ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΗΘΩ. Γ.Α.
ΚΙ Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ,ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΗΘΩ. Γ.Α.