Καταχωρίσεις του/της ΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣ - Ποιητική γωνιά2024-03-29T13:09:50ZΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣhttps://spartinos.ning.com/profile/TIMOSZOYMPOShttps://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2526877865?profile=RESIZE_48X48&width=48&height=48&crop=1%3A1https://spartinos.ning.com/profiles/blog/feed?user=2owq4fnsjxoq3&xn_auth=noΚΙ ΟΜΩΣ Η ΧΑΡΑ ΠΕΡΑΣΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥtag:spartinos.ning.com,2010-12-05:2305295:BlogPost:1650062010-12-05T15:39:36.000ZΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣhttps://spartinos.ning.com/profile/TIMOSZOYMPOS
Άνοιξη θολή<br />
Άδεια καλοκαίρια<br />
Σε κέρασαν χολή<br />
Σου κάρφωσαν τα χέρια.<br />
<br />
Όπως τον Χριστό<br />
“τρις” σ’ απαρνηθήκαν<br />
Ζήτησες νερό<br />
Και στο αρνηθήκαν.<br />
<br />
Σ’ άπλωσε το χέρι<br />
Μεσ’ στη καταιγίδα<br />
Μη γενείς αστέρι<br />
Μια φωτοβολίδα.<br />
<br />
Κρύα η βραδιά<br />
Άνοστα τ’ αστεία<br />
Με μια συντροφιά<br />
Πλήξη και ανία.<br />
<br />
Κι όμως η χαρά<br />
Πέρασε μπροστά σου<br />
Σ’ είπε “έχε ’γεια”<br />
Μα δεν είπες στάσου.<br />
<br />
Χείλη σαν φωτιά<br />
Μάτια ηλιαχτίδες<br />
Τόση ομορφιά<br />
Κι όμως δεν την είδες.
Άνοιξη θολή<br />
Άδεια καλοκαίρια<br />
Σε κέρασαν χολή<br />
Σου κάρφωσαν τα χέρια.<br />
<br />
Όπως τον Χριστό<br />
“τρις” σ’ απαρνηθήκαν<br />
Ζήτησες νερό<br />
Και στο αρνηθήκαν.<br />
<br />
Σ’ άπλωσε το χέρι<br />
Μεσ’ στη καταιγίδα<br />
Μη γενείς αστέρι<br />
Μια φωτοβολίδα.<br />
<br />
Κρύα η βραδιά<br />
Άνοστα τ’ αστεία<br />
Με μια συντροφιά<br />
Πλήξη και ανία.<br />
<br />
Κι όμως η χαρά<br />
Πέρασε μπροστά σου<br />
Σ’ είπε “έχε ’γεια”<br />
Μα δεν είπες στάσου.<br />
<br />
Χείλη σαν φωτιά<br />
Μάτια ηλιαχτίδες<br />
Τόση ομορφιά<br />
Κι όμως δεν την είδες.ΣΤΑ ΜΙΣΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑtag:spartinos.ning.com,2010-12-05:2305295:BlogPost:1650042010-12-05T15:22:22.000ZΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣhttps://spartinos.ning.com/profile/TIMOSZOYMPOS
Στα μισά τα φεγγάρια<br />
Σου τ’ ορκίζομαι πόσο<br />
Σ’ αγαπώ μα δεν έχω να δώσω<br />
Στα σβησμένα τα χνάρια<br />
Δρόμο έκανα τόσο<br />
Σ’ αγαπώ μα δεν έχω να δώσω<br />
<br />
Η ζωή μου κομμάτια<br />
Σε μια θάλασσα πόνο<br />
Μα πιστεύω σ’ ανύποπτο χρόνο<br />
Αν στα δυο σου τα μάτια<br />
Ξάφνου ανάψουν λυχνάρια<br />
Τα μισά θα γεμίσουν φεγγάρια.<br />
<br />
Στα μισά τα φεγγάρια<br />
Σου τ’ ορκίζομαι κι όμως<br />
Αδιέξοδος τούτος ο δρόμος<br />
Δεν υπάρχουν φανάρια<br />
Πλάνη κι ο τροχονόμος<br />
Αδιέξοδος τούτος ο δρόμος<br />
<br />
Η ζωή μου κομμάτια<br />
Σε μια θάλασσα πόνο<br />
Μα πιστεύω σ’ ανύποπτο χρόνο<br />
Αν…
Στα μισά τα φεγγάρια<br />
Σου τ’ ορκίζομαι πόσο<br />
Σ’ αγαπώ μα δεν έχω να δώσω<br />
Στα σβησμένα τα χνάρια<br />
Δρόμο έκανα τόσο<br />
Σ’ αγαπώ μα δεν έχω να δώσω<br />
<br />
Η ζωή μου κομμάτια<br />
Σε μια θάλασσα πόνο<br />
Μα πιστεύω σ’ ανύποπτο χρόνο<br />
Αν στα δυο σου τα μάτια<br />
Ξάφνου ανάψουν λυχνάρια<br />
Τα μισά θα γεμίσουν φεγγάρια.<br />
<br />
Στα μισά τα φεγγάρια<br />
Σου τ’ ορκίζομαι κι όμως<br />
Αδιέξοδος τούτος ο δρόμος<br />
Δεν υπάρχουν φανάρια<br />
Πλάνη κι ο τροχονόμος<br />
Αδιέξοδος τούτος ο δρόμος<br />
<br />
Η ζωή μου κομμάτια<br />
Σε μια θάλασσα πόνο<br />
Μα πιστεύω σ’ ανύποπτο χρόνο<br />
Αν στα δυο σου τα μάτια<br />
Ξάφνου ανάψουν λυχνάρια<br />
Τα μισά θα γεμίσουν φεγγάρια.ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥtag:spartinos.ning.com,2010-02-01:2305295:BlogPost:1164362010-02-01T04:55:20.000ZΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣhttps://spartinos.ning.com/profile/TIMOSZOYMPOS
<b>ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ</b><br />
<br />
Βαδίζοντας σ’ αντάμωσα στα κύματα τ’ Αιγαίου<br />
Θεία μορφή του άγνωστου τ’ ασύγκριτου τ’ ωραίου<br />
Φιλί από της θάλασσας μου δωσες την αρμύρα<br />
Κι εγώ σφιχτά το κράτησα σαν το φιλί σου πήρα<br />
<br />
Αγάπη μου ηλιόλουστη μες απ’ τα παραμύθια<br />
Πηδάς και ανταμώνεσαι με την σκληρή αλήθεια<br />
Αγάπη μου αποκύημα ενός καημού πηγαίου<br />
Να περπατήσεις τόλμησες στα κύματα τ’ Αιγαίου<br />
<br />
Βαδίζοντας σε γνώρισα στα όρια τ’ απείρου<br />
Άυλη και ανέγγιχτη θεότητα τ’ ονείρου<br />
Τ’ άσπρο σου πέπλο…
<b>ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ</b><br />
<br />
Βαδίζοντας σ’ αντάμωσα στα κύματα τ’ Αιγαίου<br />
Θεία μορφή του άγνωστου τ’ ασύγκριτου τ’ ωραίου<br />
Φιλί από της θάλασσας μου δωσες την αρμύρα<br />
Κι εγώ σφιχτά το κράτησα σαν το φιλί σου πήρα<br />
<br />
Αγάπη μου ηλιόλουστη μες απ’ τα παραμύθια<br />
Πηδάς και ανταμώνεσαι με την σκληρή αλήθεια<br />
Αγάπη μου αποκύημα ενός καημού πηγαίου<br />
Να περπατήσεις τόλμησες στα κύματα τ’ Αιγαίου<br />
<br />
Βαδίζοντας σε γνώρισα στα όρια τ’ απείρου<br />
Άυλη και ανέγγιχτη θεότητα τ’ ονείρου<br />
Τ’ άσπρο σου πέπλο φόρεσες και τ’ άρπαξε ο αγέρας<br />
Φως το κορμί σου κι έλαμψε το πρόσωπο της μέρας<br />
<br />
Αγάπη μου ηλιόφωτη πολύτιμη μου αλήθεια<br />
Σαν μύθος φανερώνεσαι και γίνεσαι συνήθεια<br />
Σκέψη και δημιούργημα ενός καημού δικαίου<br />
Να περπατήσεις μπόρεσες στα κύματα τ’ Αιγαίου<br />
<br />
Βαδίζοντας με βήμα αργό στα κύματα τ’ Αιγαίου<br />
Θεία μορφή του έρωτα τ’ απύθμενα ωραίου<br />
Ξεπήδησε απ’ το στήθος σου κάτασπρο περιστέρι<br />
Κι έκθαμβος όπως έμεινα σου άπλωσα το χέρι.<br />
<br />
Αγάπη λιοστεφάνωτη όψη παραμυθένια<br />
Γίνε αρχή του τέλους μου μοναδική μου έννοια<br />
Πιάσε και σπάσε τα δεσμά ενός φόβου πηγαίου<br />
Κι έλα να σεργιανήσουμε στο θαλασσί τ’ Αιγαίου<br />
<br />
Βαδίζοντας σε γνώρισα στα όρια τ’ ονείρου<br />
Σαν καλλονή που άφηνε άρωμα σπάνιου μύρου<br />
Φωνή ουράνια πρόσταξε κι έλυσες τα μαλλιά σου<br />
Και σαν μωρό αφέθηκα μέσα στην αγκαλιά σου.<br />
<br />
Αγάπη μου αγέννητη κι αιώνια μες στο χρόνο<br />
Δίνεις χωρίς αντάλλαγμα χαρά κι ελπίδα μόνο<br />
Αλήθεια μου και γέννημα πόθου τρελού κι ακραίου<br />
Να περπατήσεις τόλμησες στα κύματα τ’ ΑιγαίουΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣtag:spartinos.ning.com,2010-01-23:2305295:BlogPost:1146732010-01-23T22:33:27.000ZΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣhttps://spartinos.ning.com/profile/TIMOSZOYMPOS
<b>ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ<br />
</b><br />
Της ευτυχίας αναζήτησα το σπίτι<br />
Αν το γνωρίζει ρώτησα κάποιο σπουργίτι<br />
Μου είπε ΝΑΙ με δύναμη απ’ τη ψυχή του<br />
Μα πρέπει πρώτα να πετάξω ’γω μαζί του<br />
<br />
Και πώς να γίνει που δε ξέρω να πετάω;<br />
Έχω δυο πόδια να μπορώ να περπατάω<br />
Φαίνεται παίζει με τον πόνο μου ο σπουργίτης<br />
Που μου ζητά φτερά να βγάλω ο αλήτης<br />
<br />
Της ευτυχίας αναζήτησα το στέκι<br />
Ένα παιδί μου λέει «κάπου αυτή δε στέκει.<br />
Φτερά ανοίγει κι οπουδήποτε πετάει<br />
Μα δε πηγαίνει σ’ όποιον την αναζητάει»<br />
<br />
Και τι να κάνω…
<b>ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ<br />
</b><br />
Της ευτυχίας αναζήτησα το σπίτι<br />
Αν το γνωρίζει ρώτησα κάποιο σπουργίτι<br />
Μου είπε ΝΑΙ με δύναμη απ’ τη ψυχή του<br />
Μα πρέπει πρώτα να πετάξω ’γω μαζί του<br />
<br />
Και πώς να γίνει που δε ξέρω να πετάω;<br />
Έχω δυο πόδια να μπορώ να περπατάω<br />
Φαίνεται παίζει με τον πόνο μου ο σπουργίτης<br />
Που μου ζητά φτερά να βγάλω ο αλήτης<br />
<br />
Της ευτυχίας αναζήτησα το στέκι<br />
Ένα παιδί μου λέει «κάπου αυτή δε στέκει.<br />
Φτερά ανοίγει κι οπουδήποτε πετάει<br />
Μα δε πηγαίνει σ’ όποιον την αναζητάει»<br />
<br />
Και τι να κάνω που δε ξέρω να πετάω;<br />
Έχω δυο χέρια να μπορώ να κολυμπάω<br />
Να βγώ απ’ τον βούρκο, να παλέψω με την δίνη<br />
Του σάπιου κόσμου που όλο παίρνει και δε δίνει<br />
<br />
Της ευτυχίας αναζήτησα την ώρα<br />
Μα μ’ έστησε στο ραντεβού και φεύγω τώρα.ΠΟΙΟΣtag:spartinos.ning.com,2010-01-23:2305295:BlogPost:1145452010-01-23T13:33:50.000ZΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣhttps://spartinos.ning.com/profile/TIMOSZOYMPOS
<b>ΠΟΙΟΣ</b><br />
<br />
Ποιος πέταξε σκουπίδια<br />
στου χρόνου το μπαλκόνι;<br />
Ποιος έκανε τον Ήλιο<br />
να κλάψει το πρωί;<br />
Και βλέπει όλο τα ίδια<br />
ο νους μου και θολώνει<br />
Ποιος πέταξε σκουπίδια<br />
και λέρωσε η αυγή;<br />
<br />
Δεν είμ’ εγώ το ξέρεις<br />
Δεν είσ’ εσύ πιστεύω<br />
Μα ξέρω ν’ αγναντεύω<br />
Στ’ άπειρο τ’ ουρανού<br />
Βλέπω πως υποφέρεις<br />
Το βλέπεις πως παλεύω<br />
Μα ξέρω να μαζεύω<br />
Κοχύλια του γιαλού.<br />
<br />
Ποιος έβαψε με σπρέι<br />
της Άνοιξης την πόρτα;<br />
Ποιος έκανε τον Μάη<br />
ν’ αργήσει να φανεί;<br />
Το σύμπαν καταρρέει<br />
κι αυτοί την ίδια ρότα.<br />
Ποιος την…
<b>ΠΟΙΟΣ</b><br />
<br />
Ποιος πέταξε σκουπίδια<br />
στου χρόνου το μπαλκόνι;<br />
Ποιος έκανε τον Ήλιο<br />
να κλάψει το πρωί;<br />
Και βλέπει όλο τα ίδια<br />
ο νους μου και θολώνει<br />
Ποιος πέταξε σκουπίδια<br />
και λέρωσε η αυγή;<br />
<br />
Δεν είμ’ εγώ το ξέρεις<br />
Δεν είσ’ εσύ πιστεύω<br />
Μα ξέρω ν’ αγναντεύω<br />
Στ’ άπειρο τ’ ουρανού<br />
Βλέπω πως υποφέρεις<br />
Το βλέπεις πως παλεύω<br />
Μα ξέρω να μαζεύω<br />
Κοχύλια του γιαλού.<br />
<br />
Ποιος έβαψε με σπρέι<br />
της Άνοιξης την πόρτα;<br />
Ποιος έκανε τον Μάη<br />
ν’ αργήσει να φανεί;<br />
Το σύμπαν καταρρέει<br />
κι αυτοί την ίδια ρότα.<br />
Ποιος την φωνή τ’ Απρίλη<br />
έπνιξε στην βοή;<br />
<br />
Δεν είμ’ εγώ το ξέρεις<br />
Δεν είσ’ εσύ πιστεύω<br />
Μα ξέρω ν’ αγναντεύω<br />
Στ’ άπειρο τ’ ουρανού<br />
Βλέπω πως υποφέρεις<br />
Το βλέπεις πως παλεύω<br />
Μα ξέρω να μαζεύω<br />
Κοχύλια του γιαλούΕΠΡΕΠΕtag:spartinos.ning.com,2010-01-23:2305295:BlogPost:1145412010-01-23T13:19:21.000ZΤΙΜΟΣ ΖΟΥΜΠΟΣhttps://spartinos.ning.com/profile/TIMOSZOYMPOS
<b>ΕΠΡΕΠΕ</b><br />
<br />
Σε μια καρδιά που όλα τα δίνει<br />
Κι ισορροπίες ποτέ δεν ανέτρεπε<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Σε μια καρδιά που τις πόρτες δεν κλείνει<br />
Μα ατασθαλίες ποτέ δεν επέτρεπε<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Σε μια καρδιά που χίλια κομμάτια<br />
Γίνεται για τα δυό σου τα μάτια<br />
Μες στης αγάπης την δίνη<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Σ` ένα λάθος που λάθος θα μείνει<br />
Μα όλα των άλλων τα λάθη παρέβλεπε<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Σ’ ένα κορμί που χαλί έχει γίνει<br />
Κι αναρωτιέται στ’…
<b>ΕΠΡΕΠΕ</b><br />
<br />
Σε μια καρδιά που όλα τα δίνει<br />
Κι ισορροπίες ποτέ δεν ανέτρεπε<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Σε μια καρδιά που τις πόρτες δεν κλείνει<br />
Μα ατασθαλίες ποτέ δεν επέτρεπε<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Σε μια καρδιά που χίλια κομμάτια<br />
Γίνεται για τα δυό σου τα μάτια<br />
Μες στης αγάπης την δίνη<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Σ` ένα λάθος που λάθος θα μείνει<br />
Μα όλα των άλλων τα λάθη παρέβλεπε<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Σ’ ένα κορμί που χαλί έχει γίνει<br />
Κι αναρωτιέται στ’ αλήθεια αν έπρεπε<br />
Έπρεπε κι αυτό να γίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!<br />
<br />
Ένα κορμί που σε χίλια κομμάτια<br />
Σκορπά για να μπει στα δικά σου παλάτια<br />
Απ’ της αγάπης την κρήνη<br />
Έπρεπε νερό να πίνει<br />
ΕΠΡΕΠΕ!