«Έτη φωτός»

[Μάριος]

«Έτη φωτός»

Είν’ η αγάπη στο στερέωμα σα δυο κουκίδες άσπρες•

άσπρ’ αστέρια φωτεινά, ζευγάρια στον αέρα.

Απ’ τα φέγγη όλα τ’ αστρικά, ταίριαξαν τα δυο τους

και γυρνούν τώρα μαζί στου σύμπαντος τον κύκλο.

Τα κοιτάζεις πέρα από δω και χαίρεσαι μαζί τους•

τόσο κοντά που βρίσκονται• σα να είναι ένα.

Μα τα μάτια σου δε βλέπουνε καλά στου ορίζοντα την άκρη.

Θολές εικόνες φτιάχνουνε στην ασημένια αχλή του.

Πάλι σε μπέρδεψε πολύ του βλέμματος η πλάνη

και ξέχασες, ξανά, τής Φυσικής το νόμο.

Έτη  φωτός απέχουνε, το ‘ν’  αστέρι απ’ τ’ άλλο.

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Μπορούμε την αλήθεια μας εκεί να την θωρούμε,

όπως την θέλουμε εμείς και όπως μας αρέσει,

μ'αστέρια την αγάπη μας ψηλά να την κρατούμε,

το ένα τ'άλλο να κρατεί, κανένα να μην πέσει.

Πολύ ωραίο, Μάριε! Την καλησπέρα μου.

[Παντελής]

εγώ φίλε Μάριε προτιμώ να βλέπω τη μεταφυσική διάσταση, για να βαστώ όσο γίνετε περισσότερο στη ζωή.

καληνύχτα σου.

[Δημήτριος Γκόγκας]

Πολύ ομορφο το ποίημά σας. Έχω την αίσθηση ότι έχει στοιχεία δημοτικής ποίησης.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλως ηρθες!

[ΠΑΥΛΙΝΑ]

Έτη  φωτός απέχουνε, το ‘ν’  αστέρι απ’ τ’ άλλο.!!!!  Πραγματικό!!!

Καλώς ήρθες!

[Πάρης Παπανικολάου]

Καλώς ήρθες κι από μένα!!

Πολύ καλό το έργο σου!!