ΝΟΣΤΙΜΗ ΓΚΑΦΑ

[NO]

Δευτέρα ήτανε θαρρώ, μια δύσμοιρη Δευτέρα

που απ’ το πρωί το έδειξε, θα πήγαινε στραβά

η γκαντεμιά πλανιότανε σαν σκόνη στον αέρα 

η τύχη μου με γέλασε κι ανάποδα τραβά 

 

Η μηχανή με άφησε στο δρόμο από βενζίνη

το πορτοφόλι ξέχασα στο σπίτι, στον μπουφέ

το κινητό αφόρτιστο, στα νεύρα μου τη δίνει

και στ’ άσπρο παντελόνι μου έχυσα τον καφέ

 

Πάει η μέρα τέλειωσε, μόνος αναφωνούσα

σαν μεσημέρι έφτασε και πάω στην συμβία

το δάχτυλο θα ράγισα σαν βλάκας και πονούσα  

όταν μια πέτρα κλώτσησα από θυμό με βία

 

Κουτσαίνοντας και βρίζοντας κάποια κωλοχανεία

να γευματίσω έτρεξα, ναι, πείναγα σαν λύκος

άντε κυρά δεν έστρωσες, ούρλιασα με μανία

στην πιο καλή μαγείρισσα φέρθηκα σαν αγροίκος

 

-Αγάπη μου δεν είπαμε πως δεν θα μαγειρέψω;

Μου είπε μελιστάλαχτα με την γλυκιά φωνή της

μα έχουμε επέτειο…. κι είπες θα φάμε έξω

«Θεέ μου παίζω άτσαλα με την υπομονή της»

 

Αμέσως τούτο σκέφτηκα, ..μετά ήρθαν τα άλλα,

δώρο δεν της αγόρασα και ούτε ένα λουλούδι

λες άχυρα πως κουβαλώ στην άδεια μου κεφάλα

το βλέπω τώρα θα καώ, σα να ’μουν πελεκούδι

 

Όμως εκείνη τσιμουδιά, δεν έβγαλε η δόλια

άντε μου είπε να πλυθείς πριν φύγουμε να πάμε

σε κείνο το γωνιακό,…. να φάμε τα φασόλια

που κάνει με τον παστουρμά και τόσο αγαπάμε

 

Θαυμάζω της βλακείας μου πολύ το μεγαλείο

και γάιδαρος θα έμοιασα στην συμπεριφορά

σαν είπα δίχως να σκεφτώ, ετούτο το γελοίο,

άντε να φάμε νόστιμα …κυρά μου μια φορά

 

Αφού το είπα απ’ την αρχή, στραβά πήγε η μέρα

κακούργα μοίρα απ’ το πρωί με κακομελετά

πολλάκις καταράστηκα ετούτη τη Δευτέρα

περίσσιο θα ’ναι να σας πω,… τι έγινε μετά

 

Εκείνη στο κρεβάτι μας μονάχη της πλαγιάζει

κι εγώ κουτσοβολεύομαι στον έξω καναπέ

κι οι δυο μας θεονήστικοι μα πιο πολύ με νοιάζει

που μοναχός μου σήμερα θα φτιάξω το φραπέ.

[alter ego#--ξινή]

Μάστορα είσαι Μάστορας 

σαν τραγουδάς στην πίστα,

έχεις συγχαρητήρια 

κι από εμένα πλείστα!

[NO]

Καλά τα λες ω φίλε μου και πάνσοφε μου ΤΥΨΕΙΣ

να είσαι πάντα δίπλα μου, μη με εγκαταλείψεις

για να μου δίνεις συμβουλές προτού τα κάνω ρόιδο

και πριν φανώ ηλίθιος, κρετίνος και κορόιδο

 

Καλά τα είπες φίλε μου μοναδικέ μου Τάσο

κι εγώ μαζί σου γέλασα και κόντεψα να σκάσω

πολύ το ευχαριστήθηκα που σ’ άρεσε το ποίημα

κι ας έλεγε για πάθημα, που έπαθα, με ρίμα

 

Παύλο κι εσύ πως γέλασες μου έγραψες το είδα

και χάρηκα, κορδώθηκα και έβγαλα τσιρίδα

μα η Ρηνιώ γνωμάτευσε πως έχω αμνησία

κι η alter eggo  μ’ έκανε να φύγω στην Περσία

[NO]

Ειρήνη μου με σκότωσες καλή μου με παθαίνεις

με μαχαιρώνεις μ’ όσα λες δεν το καταλαβαίνεις

κι αν αμνησία έπαθα για πες μου τι να κάνω

πες μου αν θέλεις γρήγορα να τρέξω να προκάνω

 

Δεν είμαι ανυπόφορος,… μια γκάφα ήταν μόνο

τ’ άντερα μου σφίξανε στην πείνα και στον πόνο

και πόσο να τιμωρηθώ για ένα δα λαθάκι

ακόμα φτιάχνω μόνος μου αυτό το φραπεδάκι

 

Κι εσύ – ξινή τι μου κάνες με όσα συμπεραίνεις

βάζεις φωτιά και ύστερα με καύσιμο με ραίνεις

εγώ ήμουν Τατσιόπουλος ο βήτα, πριν τον γάμο

τώρα γυναίκες δεν κοιτώ μόνο κοιτάζω χάμω

 

Τι έπαθα ο δύσμοιρος για μια λάθος λέξη

για ένα σίγμα τελικό μου κάψατε το δέρας

τι πονηρό σενάριο ο νους σου έχει πλέξει

και με πριόνι ζήτησες να μου κοπεί το κέρας  

 

Γιατί ιδέες έβαλες στην άμοιρη Ελένη

ορκίζομαι είμαι πιστός μα δεν καταλαβαίνει

μα τρέμω πως κανά παιδί σε χρόνω εν ευθέτω

θα με ζητά στην εκπομπή μπαμπά «έχεις πακέτο»

[NO]

Φίλε Γρηγόρη Καλημέρα. Μου έλειψες τι έγινε; Λοιπόν τον όρο Αφωνιάδα δεν τον είχα σκεφτεί και γέλασα με την καρδιά μου όταν τον διάβασα. Φανταστική ιδέα και σκέψη, νομίζω χωρίς πλάκα τα εύθημα αφηγηματικά μου, όταν τα κάνω βιβλίο θα τα ονομάσω Αφωνιάδα. Πολύ μου άρεσε, να είσαι καλά.

[Manuel Adams]

χαχαχαχα..πολύ ωραίοοο..μπράβο σου !!