Δυο γραμμές με χίλιες λέξεις
κάποιο νόημα δεν βγάζουν,
ίσως επίτηδες για να μην καταλάβεις
όλα αυτά που με τρομάζουν.

Δυο ρολόγια σ΄έναν τοίχο
χρόνος μπρος και χρόνος πίσω,
ίσως επίτηδες για να μην καταλάβω
τούτον τον ήχο της απόλυτης σιωπής.

Δύο σύμπαντα παράλληλα
ό,τι κι αν είχες να μου πεις
δεν το ακούω, δεν σε βλέπω,
μόνο στέκομαι και αφουγκράζομαι
τη σκόνη των αστεριών
να χτυπά στο τζάμι του παραθύρου
όπου κάποτε καθρεφτιζόμασταν.

Προβολές: 10

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services