ΚΑΙ ΜΗ ΛΕΣ ΤΙΠΟΤΑ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Δώσε μου τα χέρια κρίνα που’ ναι άσπρα
κι έλα γκρέμισε των πόνων μου τα κάστρα
άνοιξε και τη θερμή την αγκαλιά σου
για να αισθανθώ τη θεία ζεστασιά σου.
Δώσε μου τα χέρια κρίνα που’ ναι άσπρα
σαν το γιασεμί ν’ ανθίζω μες στη γλάστρα.

Και μη λες τίποτα μα μονάχα να σιωπάς
κι ως τον παράδεισο γλυκιά μου να με πας
σαν ροκ συγκρότημα τα δύο σώματά μας
να ντύνουν μουσικά τη γκρίζα κάμαρά μας.
Και μη λες τίποτα μα μονάχα να σιωπάς
και με το βλέμμα σου να μου λες πως μ’ αγαπάς.

Κοίταξέ με μες στα μάτια μου τα μαύρα
κι από την καρδούλα μου διώξε τη λάβρα
τα μαλλιά σου με φιλιά μου να τα ράνω
και προσκύνημα στο στρώμα σου να κάνω.
Κοίταξέ με μες στα μάτια μου τα μαύρα
να μου σβήνεις ντέρτια σαν δροσιάς ανάβρα.

Και μη λες τίποτα μα μονάχα να σιωπάς
κι ως τον παράδεισο γλυκιά μου να με πας
σαν ροκ συγκρότημα τα δύο σώματά μας
να ντύνουν μουσικά τη γκρίζα κάμαρά μας.
Και μη λες τίποτα μα μονάχα να σιωπάς
και με το βλέμμα σου να μου λες πως μ’ αγαπάς.