Ὅλως ἐκτάκτως, Κλινοναζιστεία, μία, φαρμακερὴ καὶ μόνη. Δὲν σᾶς ἀρέσει; Ξύδι, λεμόνι...

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

navajo ἔγραψε: Ο ένας -φοιτητής και απλός πολίτης- σκότωσε και επιδεικνύοντας το ήθος του, παραδόθηκε στην αστυνομία
Ο άλλος -επιχειρηματίας και ακροδεξιό πολιτικό στέλεχος- επιτέθηκε σε δύο γυναίκες και αποδεικνύοντας το δικό του "ήθος", κρύβεται σαν φοβισμένος λαγός ...

γκρὰντ κλινοναζιστεία,
ἐφ' ἅπαξ, ἤτοι: μία,
πρὶν μὲ πιάσει ναυτία
ἐν πλήρει τρικυμίᾳ.

Τέτοι' ἄν γράφεις, νὰ κρύβεσαι, μὴ καὶ σὲ σταμπάρουν.
  Ψηφοφόρους τινάς, τοιαῦται συγκρίσεις σοκάρουν·
θ' ἀρχίσουνε χίλια πουστριλήκια νὰ ποστάρουν
ἐνάντιά σου. Τόσον ἀντριλῆκι θὰ μᾶς μοστράρουν

π' ἄν, ὄχι τίποτ' ἄλλο, τὶς γκόμενες θὰ πάρουν
μὲ τὸ μέρος τους· κι' ὅμως! διαρκῶς θὰ τραινάρουν
τὴν συνεύρεσιν. Γνωστὸν: ἄν πρῶτα δὲν ποζάρουν
μὲ καυλο-καυχολόγια, κοκὸ δὲν τὶς τρατάρουν!

Μετὰ δὲ τὶς κούφιες συνερεύσεις, ποὺ ντοπάρουν
ὅσους τὸν δίνουν (ἐνῶ θἄθελαν νὰ τὸν πάρουν),
στὴν ἄμοιρη  "Γωνιὰ" μιὰν πρωΐαν θὰ μπουκάρουν.
Κι' ὄρθια ποιήματα δὲν θ' ἀφήσουν, θὰ τὰ τουμπάρουν.

Θὰ μᾶς ἐξοντώσουν, τὴν πτώση μας θὰ φιλμάρουν·
καὶ στὶς γκόμενες πάλι θὰ τρέξουν, νὰ ζουμάρουν
σκηνὲς πανικοῦ μας (μὲ πλαίυ-μπὰκ θὰ τὶς τεζάρουν)·
δίχως τῆς νίκης ... τὸ σλόου-μόσιον νὰ φρενάρουν·

βλέποντας καμαρώνουν... καὶ τὸ Ἐγώ τους φουλάρουν.
Διασωθέντες Ψηφοφόροι... τὶ ἄλλο; Μπαρκάρουν
γι' ἄλλους τόπους, σ' ἄλλα μέρη. Ντροπή πακετάρουν
κι' ὅ,τι τυχὸν ἄλλο τοὺς ἀπέμεινεν. Ἄς πάρουν

τῶν ὀμματιῶν τους, νὰ φύγουν... Κι' ἀλλοῦ νὰ προβάρουν
ἤθη δημοκρατικὰ (σαχλαμάρες)! Φλερτάρουν
θανατικῶς στὴν Ἑλλάδα μ' αὐτὰ ποὺ γουστάρουν.
Κι' ἐσὺ, Ναυάγιο ἤσουν καὶ... πρὶν αὐτοὶ σὲ γδάρουν.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Παντα με χιουμορ διακωμωδεις την επικαιροτητα!!!

καλημερα

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Θαρσαλέος ανήρ εν πάσιν αμείνον.

Όμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής

μτφρ: ο θαρραλέος άνθρωπος υπερτερεί σε όλα

Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο

Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος

μτφρ: έτσι και μαχότανε σίγουρα θα χεζότανε

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Λυρὰν,
ἄν ἐκλάβεις τὸ παρὸν σὰν ἀπολογία (Σωκράτους ἤ δὲν ξέρω ποιανοῦ ἀλλουνοῦ) σ' ἔσφαξα! Ξέρω τὸ πάθος σου γιὰ μένα... Τὶ λέω; Τὰ πάθη σου. Πολλὰ.
Τἄχω κάνει κομπολόι καὶ περνῶ τὴν ὥρα μου, παίζοντας, καθισμένος στὸ παγκάκι, ἀντίκρυ στὸ Γηροκομεῖο, νὰ τὸ ξορκίζω. Σιγὰ μὴν μπῶ μέσα, μὲ τὰ συν-
ομήλικά μου γερόντια τῶν 67+ χρόνων!... Πρὶν τῆς ὥρας μου. Καλὰ κάνεις καὶ μ' ἀγαπᾶς τρελλὰ, ἀνεξέλεγκτα. Ἀλλὰ ἔχε ὑπ' ὄψιν σου ὅτι οὔτε τρελλίατρος
εἶμαι οὔτε προετοιμάζομαι γιὰ διδακτορικὸ τρελλέγκου μὲ πειραματόζωο τὴν πρώτη τυχούσα ἁμαρτωλὴ Λυρὰν. Ὡς τρελλὴ, τὶ νὰ σὲ κάνω;
Ἐραστὴς τῶν Γραμμάτων εἶμαι.
Βρίσκω πὼς ἔχεις δίκηο σὲ ὅλα ὅσα μοῦ καταλογίζεις ἀλλὰ θὰ σ' τὰ ἀνατρέψω. Καὶ βουαλὰ πῶς:
α) Εἶναι ἀλήθεια πὼς πολλὰ κείμενά μου, ποὺ τὰ θεωρῶ ἱκανὰ νὰ μεταφερθοῦν καὶ στὴν Ποιητική Γωνιά μας, προέρχονται ἀπὸ τὸ Φόρουμ, ὅπου ἀπὸ χρόνια
διατηρῶ σελίδες. Ἀλλὰ καὶ ἐκεῖ ἔχω μεταφέρει κείμενα, μετὰ τὴν συνεργασία μου μὲ τὴν "Ἀνοχύρωτη Πόλη" (ἔντυπο) (Κλινοσοφιστεῖες, αὐτὸ τὰ λέει ὅλα),
ποὺ ἀνῆκαν σ' αὐτὴν ἤ σὲ ἄλλες ἐκδόσεις, προσωπικὲς, γενικῶς ἐκδοτικὲς, ὅλα τὰ παιδικὰ θεατρικά μου καὶ πάει λέγοντας.
Ἔχει γίνει καὶ τὸ ἀντίστροφο: ἀφορμὲς ποὺ μοῦ δόθηκαν ἀπὸ τὴν Ποιητικὴ Γωνιὰ ἔγιναν ἀφετηρία κειμένων γιὰ σατιρικὰ ἤ ἄλλα γραφτὰ, μὲ ὑπαίτιους τοὺς
spartinos, Λυράν (θεοπάλαβη), Εἰρήνη (μακάρι νὰ μοῦ ἄνοιγε πόλεμο, θἆχα πιὸ ζουμερὰ ...νὰ πῶ).
Ἄσε ποὺ ὁ κυρ-Τύψεις τὄχει δίπορτο (λάικ μὴ). Αὐτὸν τὸν πάω καὶ τὸν φέρνω νὰ τοῦ πρήξω τὴν συνείδηση.
Μάλιστα, τὸν διάλογό μας αὐτὸν, ὅσο κι' ἄν συνεχιστεῖ (στρίγγλα μου ἐσὺ!...) θὰ τὸν μεταφέρνω καὶ στὸ: Re: Φτού! Ἔ, ὄχι, τέτοια κακή μέρα, σήμερα!...Τί
ἔφταιξα;...
β) Ἡ Ποιητικὴ Γωνιὰ διατηρεῖ ἀκόμα ἕνα μειονέκτημα: δὲν δίνει πολλὲς ἀφορμὲς γιὰ σάτιρα (μὲ βολεύει ἡ ἄτιμη).
Ἀπεναντίας, κάποιοι γράφουν καλὰ, ἄλλοι νομίζουν πὼς γράφουν - καὶ δὲν δέχονται καὶ κουβέντα.
Τὸ σπουδαιότερο ποὺ ἔχω κάνει, ἐδῶ μέσα, εἶναι ἡ μεταφορὰ τῆς "Στιχουργικῆς" τοῦ Γρηγορίου Ξενοπούλου ἀλλὰ καθὼς βλέπω καὶ αὐτὴν τὴν ἔχουν χεσμένη
καὶ αὐτὸν ξεχεσμένο. Δὲν εἶναι καινούργιο τὸ φαινόμενο. Ὑπάρχει καὶ ἀλλοῦ: στὸ Φόρουμ π.χ. Τὸ συναντοῦσα καὶ πρὶν πολλὰ χρόνια, ὅταν ἤμουν ὑπεύθυνος
ὕλης τῶν "Νεωτέρων Γραμμάτων" , ἐκδότης τῆς "Τρικυμίας", ἐπιμελητὴς (μαζὺ μὲ ἄλλον ἕναν) τῆς Ποιητικῆς Ἀνθολογίας (ἐκδ. Ἄγκυρα) - ἐκεῖ, τελικῶς, ἀπέ-
συρα τὸ ὄνομά μου ὡς ἐπιμελητοῦ, ἐφ' ὅσον ὁ ἐκδότης ἤθελε νὰ βάλουμε νερὸ στὸ κρασὶ, νὰ δημοσιευθοῦν πενταπλάσια ποιήματα (γιὰ φτύσιμο), γιὰ νὰ που-
ληθεῖ τὸ βιβλίο του.
Ἐλάμβανα (γιὰ τὰ περιοδικὰ) καὶ 200 κείμενα ἀλλὰ δημοσίευα ἕνα, δύο, τρία... Χῶρος ὑπῆρχε. Μάλιστα, στὴν "Τρικυμία" ἐγκαινίασα ἐξ ἀρχῆς καὶ ὁλόκληρα
8σέλιδα ἀφιερώματα, μὲ φωτογραφία στὸ ἐξώφυλλο πάντα καὶ μόνον νέων λογοτεχνῶν. Ὅλοι ἐκεῖνοι σταδιοδρόμησαν.
Κάποιοι μὲ πλευρίζανε ποικιλοτρόπως (φαντάσου ὅ,τι θὲς - σ' τὸ ἐπιτρέπω) ἀλλὰ ὁ Λὸ Σκόκκο δὲν μασάει. Ποιὸς εἶν' αὐτὸς;
Ἕνας Ἑστιὰς(!) τῶν Γραμμάτων.
Λοιπὸν: ποῦ ἀλλοῦ πάσχει ἡ Ποιητικὴ Γωνιὰ; Στὰ σχόλια. Κειμένονται ἀπὸ "πολὺ καλὸ", συνεχίζουν μὲ "πολὺ μοῦ ἄρεσε" καὶ καταλήγουν σὲ κατάχρηση θαυμα-
στικῶν: !!!! (ἕνα θὰ ἀρκοῦσε). Αὐτὰ δὲν εἶναι ἐποικοδομητικὰ πράγματα.
γ) Ἦρθα νὰ σᾶς ἀναστατώσω. Νὰ ταράξω τὰ λιμνάζοντα. Καὶ ὁ καθένας σας/μας μὲ ὅ,τι μπορεῖ καλλίτερο, τὸ κατὰ δύναμιν, ποὺ λένε. Ἀλλὰ ὄχι μὲ ἐφησυχα-
σμὸ. Προτιμῶ τὸ...Γηροκομεῖο!
Ἔχουμε τὴν τύχη ὅλοι μας νὰ βρίσκουμε βῆμα, χῶρο ν' ἀκουστοῦμε, ἀμέσως, δωρεὰν - ἀλλὰ μὴν ξεχνιόμαστε: καλλιτεχνικὰ. Ὄχι ἠθικοπλαστικὰ (ὅ,τι πιὸ φρι-
καλέο στὴν Λογοτεχνία), ἀκαλαίσθητα, μωροφιλόδοξα.
Λυρὰν, δὲν θέλω νὰ μὲ ἐκτιμᾶς, οὔτε νὰ μὲ σέβεσαι.
Μακάρι ὅταν μὲ διαβάζεις νὰ σὲ ταξειδεύω κι' ἄς μὴν τὸ ξέρω. Ξέρω πολὺ καλὰ τὶ μοῦ γίνεται. Αὐτὸ ἀρκεῖ.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο,
Κλινοσοφιστὴς.

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Οφείλω να ομολογήσω ότι δυσκολεύομαι να σε παρακολουθήσω ,διαβάζω και ξαναδιαβάζω προσπαθώντας να σε κατανοήσω  καθώς θεωρώ τη γραφή σου δύσκολη για ανάγνωση μιας ματιάς .

Ένα μεγάλο πλεονέκτημα του να συμμετέχεις στη γωνιά είναι και αυτό. Χωρίς να σκαμπάζω γρι από ποίηση γράφω μόνο ότι μου βγαίνει  αγνοώντας  κανόνες εάν υπάρχουν αρχίζω σιγά σιγά  να διαβάζω  ποίηση κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ έως τώρα .Εκτός  την ανάγνωση των διάφορων φίλων  εδώ μέσα μου δόθηκε το ερέθισμα να ασχοληθώ μ ε την ποίηση  διαβάζοντας ξεκινώντας από τα αυτονόητα καθώς έχουμε τόσο σπουδαίους ποιητές που τύγχαναν της προσοχής μου περιστασιακά και καθαρά επιφανειακά. Ακόμα είμαι στην αλφαβήτα αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρχει και  συνέχεια. Σε αυτή την παρέα σίγουρα δεν γίνεται διαγωνισμός του ποιος είναι ο καλύτερος  αλλά ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων ανθρώπων που βρίσκουν ένα κοινό στοιχείο. Η επιβράβευση μέσω σχολίων και θαυμαστικών πολλές φορές έρχεται  ως επακόλουθο της ανάγκης να εκφράσουμε την υποστήριξη μας στην προσπάθεια κάποιων φίλων να εκφραστούν και όχι καθαρά αντικειμενικά στο τι διαβάζουμε. Ίσως  μερικές φορές να είναι λάθος  αλλά φίλε Ιάννη δεν αναφερόμαστε σε επαγγελματίες .Πριν σχεδόν  ένα χρόνο όταν μπήκα για πρώτη φορά σε αυτή τη σελίδα είχα καμιά δεκαπενταριά ποιήματα  που είχα γράψει  στην πορεία της ζωής μου μέσα σε ένα χρόνο γράφοντας ακατάπαυστα έφθασα σε πάνω  από εκατό και ο σημαντικότερος λόγος  ήταν η ενθάρρυνση μέσω σχολίων από τους φίλους εδώ μέσα.

Τι αξία έχουνε όσα έχω γράψει αντικειμενικά καμία όμως για εμένα έχουν μεγάλη αξία

συναισθηματική. Κάποιοι  εδώ μέσα έχουν την γνώση να μας βοηθήσουν έστω και σαν ερασιτέχνες να βελτιωθούμε ενδεικτικά αναφέρω τον Λιόντα ο οποίος σε παλαιότερο ποίημα μου έκανε την παρατήρηση του για ένα ποίημα μου για το Σούλι όπου μια λέξη ραντεβού δεν τη θεωρούσε κατάλληλη και προσπάθησα να βρω κάποια άλλη και την αντικατάστησα με τη λέξη αντάμωμα που πραγματικά ήταν καταλληλότερη.

Εσύ βλέπω ότι πολλές φορές έχεις το ύφος του σπασίκλα καθηγητή που πολλές φορές γίνεται αντιπαθητικός  θα πρέπει να κατανοήσεις ότι οι περισσότεροι είμαστε μικρά παιδιά

για την ποίηση. Προσωπικά το ύφος  σου ανέφερα τι μου θυμίζει δε με ενοχλεί καθώς μεγαλώνοντας  αντιλήφθηκα ότι οι καθηγητές που τότε μου την έσπαγαν τώρα εάν τους έβρισκα θα ήθελα να τους σφίξω το χέρι και να τους ευχαριστήσω.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

ΧΡΗΣΤΟ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΕ,

εἶναι εἰλικρινὴς ἡ ἀπάντησή σου καὶ αὐτὸ σὲ τιμᾶ. Ὁπότε, ἔκανες ἕνα πρῶτο μεγάλο βῆμα.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Υ.Γ. Καὶ θἄθελα, Χρῆστο Ἀθανασόπουλε, νὰ σκέφτεσαι ἔτσι: κάποιος ποὺ θέλει νὰ διαβάσει ποιήματα νέων, πολὺ νέων ποιητῶν, καὶ καταφεύγει στὸ διαδίκτυο, στὴν Π.Γ., γιατὶ ἔτσι εἶναι πιὸ εὔκολο ἤ δὲν ἔχει λεφτὰ καὶ προσανατολισμὸ νὰ ἀγοράσει βιβλία, νὰ μπορεῖ νὰ λέει:

"Καλὰ πᾶμε. Κάποιοι νέοι ἔχουν ζῆλο κι' ἀπ' αὐτοὺς νὰ περιμένουμε καὶ καλλίτερα".

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Ιανη μετα απο 40 χρονια ξενιτιας και εχοντας ξεχασει σχεδον να γραφω τελειως ξεκινησα σιγα σιγα και με φοβερα λαθη να πλαθω τις σκεψεις μου εδω και μερικα χρονια γιατι ηταν κατι που μου αρεσε παρα πολυ.Χωρις να κανω ποιηση και γραφοντας μονο στιχακια για τραγουδια και μερικα καυτιριαζοντας τις πολιτικες καταστασεις προσπαθω να αφησω και εγω το δικο μου στιγμα.Δεν με πειραζει καθολου η κριτικη οσο σκληρη κι αν ειναι γιατι ετσι θα μπορουσα να γινω καλυτερος!Χαρηκα που εγινα η αφορμη για να γραψεις και σἐυχαριστω που με διαβαζεις και που εισαι μελος της γωνιας μας!!!Την καλησπερα μου 

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Δὲν σᾶς διαβάζω μονοροῦφι γιατὶ δὲν κάνω καταναγκαστικὰ ἔργα οὔτε ἐπάγγελμα, φασὸν ἀνάγνωσης. Σᾶς διαβάζω κατὰ περιστάσεις καὶ μόνον ὅταν ἔχω καλὴ διάθεση. [Μὴ γελᾶς, θὰ σὲ δείρω!] Λοιπὸν, κι' ἐμένα δὲν μὲ πειράζει νὰ διαβάσω κείμενα ποὺ ἴσως δὲν μοῦ ταιριάζουν. Π.χ. λαϊκὰ τραγούδια μοῦ στέκονται στὸ στομάχι, ἀκουστικὰ, ὡς τραγούδια. Καὶ ἰδίως σύγχρονα.

Νὰ ἕνα ἀριστούργημα. Σοῦ τὸ ἀφιερώνω. http://www.youtube.com/watch?v=DLXkd8gzB7U

Ὅμως τὸ κείμενο εἶναι κείμενο καὶ τὸ θέλω σωστὸ ἀπὸ κάθε ἄποψη, ἀκόμα καὶ... ἀπὸ πλευρὰ ὀρθογραφίας (λεξικὰ ὑπάρχουν). Ὅ,τι βιαστικὸ κάνει μπὰμ, φαίνεται ἀμέσως. Γιατὶ λοιπὸν; Ἡ Π. Γ. θὰ φύγει; Ἐδῶ εἶναι καὶ εἴθε νὰ γεμίσει καλὸ πράμα.

Σχόλιο

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εχεις δικιο ,σιγουρα, αλλα να, λιγο ο ερασιτεχνισμος και αλλο τοσο ο ενθουσιασμος δεν μας αφηνουν να επεξεργασθουμε τα στιχακια μας με πιο πολυ προσοχη!!!Σ'ευχαριστω για το τραγουδι οντως ειναι αριστουργημα!!!

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Ἀπ' τῆς γάτας τὰ γυαλιὰ φτερὰ τῶν ἰνδιάνων ξεπροβάλλουν,

χείλη σφιχτὰ, μουστάκια κατεβατὰ... Λυράν/τζα* θὰ  βγάλουν.

~~~~

 * ἰταλικὰ: lirantza: ἐμπιστοσύνη.