Νύχτα …Μοναξιά…





Ξεσηκώνεται η νύχτα

στον ήχο από το κλάμα..

Ζαλίζεται από τα αναφιλητά..

Αφουγκράζεται κάθε δάκρυ

που κυλά…



Να ξαποστάσει δεν…

Μια νύχτα που 'βρεχε φωτιά απ' την Κρήτη ως τη Θράκη,

φώναξε…

Λεύτερες σκέψεις μια μπογιά  έτσι γεννιέται ο στίχος

το ποίημα κάποιοι λέγανε η γλώσσα της ψυχής

ασχήμια πάλι αν το θωρείς σβήστο να μην το δεις

για να απομείνει…

Σ ό τι λάχει κι όπου τύχει

τα 'χεις ρίξει πετεινάρι.

Έχουνε αυτιά οι τοίχοι

και ο διάλος θα σε πάρει.



Έχεις μπάρμπα ξεσαλώσει

και μου…

Κι αν είμαι μακριά απ' τη Σπάρτη

και πέρα απ' τον Ατλαντικό,

μες στης ψυχής μου έχω…

Το Όνειρο ξαπόστασε

και ο Ήλιος εκοιμήθει,

μες την Αυγή που πρόβαλε

μετά από Ξενύχτι.



Τα Χρόνια που μεθύσανε

πίνοντας απ’ το μούστο,…

Μες στη φθινοπωρινή ανία,…

Δεν είναι οι πέτρες που φώλιασαν τα συντρίμμια

είναι οι ψυχές οι ξεχασμένες από ορμήνια

είναι τα όνειρα που ξέπεσαν στη φθήνια

άνθρωποι…

               Δεν έχει άστρα ο ουρανός

               δεν έχει ρόδα ο κήπος

               μήπως χαθήκανε ψυχές

               κι είναι θλιμμένες…

 …

Ξέρεις άργησα αλλα κατάλαβα τί γινόταν όλα αυτά τα χρόνια, το σχέδιο σου μόνο το συμφέρον σου και τίποτα άλλο. Έπαιζες το παιχνίδι σου και περνούσες καλά, τα είχες όλα και σε ενδιέφερε μόνο η…

*

Χίλια περάσανε θαρρώ σκαριά φευγάτα ...

μπροστά στα μάτια μου ... τραβώντας για του νότου ...

τις λάγνες θάλασσες ... το τσούρμο του ασώτου ...

ακαταμάχητης κραιπάλης τα…

Μαύρα μου μάτια μου θολά

μαύρα σαν την καρδιά σου

ποιοι σε δικάσαν' τη χαρά…

Ανέκφραστα περπάτησες

την άβυσσο του μίσους

και θέρισες της θύελλες

σε χρόνο του ανίσου.



Κυρίαρχη η ζωή σου

σε μια μικρή…

Δάκρυ και γαρούφαλλό μου

κι ανθισμένη μου βιγκόνια,

έγνοια και παράπονό μου,…

Ὁ οὐρανὸς ἀντανακλᾶ ἀνάποδα τὴν πόλη

Τρελὴ ἡ Παναγία σαλαγεῖ τὰ…

Σαν δυό σταγόνες του νερού

που αγγίζουνε το σώμα,

μοιάζει η δική σου η καρδιά

που αλλάζει σ’ ένα χρώμα.



Κι όταν λειώνουνε απ’ τα βουνά τα…

Ο τόπος μου μιά ζωγραφιά

δυο λιόδεντρα ανθισμένα

μια γκρίζα εικόνα απ' το Μυστρά…