*

Ποιητή , κράτησε  λίγο  της  οργής   σου  την  ρομφαία ,

άγγιξες   τα   όνειρα  μου , κι  είναι  τα   φτερά   μου  νέα. 

Η  ψυχή  το  φως  αρμέγει , ατενίζοντας …

Φυλλομετρώντας  την …αντάξια  ιστορία…

Κάθε στιγμή θα στάζει αίμα

που ρέει στις φλέβες του καιρού,

φωνή του φίλου, Θεού βλέμμα,

κόβει το βήμα του χορού.

Η κάθε λέξη που μας δένει,

η κάθε νότα που θα…

Διατύπωση ή απορία, απάντηση θα έρθει' ποιός θα τολμήσει

περίεργα…

Τι σου μένει;





Μέρα τη μέρα, μήνα το μήνα,

χρόνο το χρόνο,

αργά και βασανιστικά,

χωρίς ανάπαυλα καμιά,

σταλαγματιά- σταλαγματιά,

στάζει και σωρεύεται

η πίκρα…

Εσωστρέφεια….



Τι μου θυμίζει  μια φωτ. Τι μου θυμίζει...



Και την σκέψη βασανίζει να θυμάται…

Να με κοιτάς στα μάτια, μέσα έντονα να με κεντρίζεις, μην αφήνεις το βλέμμα σου αλλού το θέλω εγώ…

Ερώτημα

(Επείγον)





Άρα  στις ετερόφυλες

τις σχέσεις των ανθρώπων

αγάπη και εκτίμηση

(αγάπη, όχι έρωτας)

έχουνε κάποια σχέση;



Τουτέστιν ήγουν δηλαδή…

Στο καθρεπτη κοιτιεμε βασανιστικα

ο χρονος ειδωλικα με συντροφευει

στο προσωπο σημαδια

διασπαρτα χαραγμενα στο περασμα μου αφησε.

Ακινητος,στεκω τα παιδικα μου…

Είναι η ζωή του μελοθάνατου οι μέρες που περνάω

πάει ενας μήνας τωρα που πεθαίνω καθε αυγή…

καθιμενος μοναχος μου στην καρεκλα πολυ σκεπτικος βρισκομουν

το νου μου βασανιζονταν,απο αθλιους,που με τις πραξεις τους την ζωη μου τοσο τελικα την ετυρρανισαν

την…