Άνθρωπος εγώ, απάνθρωπος

Λογικός,  με λεν παράλογο

Ανήθικος , με λεν ηθικό

Σωστός μα είμαι λάθος

Πεδίο μάχης

Τα πρέπει και τα μη

Βαφτίσαμε…

Λες και χρόνια βρισκόμουν

σε μια σκουριασμένη λήθη…

Βάλε…

.…

Η προσευχή του ταπεινού





Θεέ  μεγαλοδύναμε

συ που τα πάντα σκέπεις

την κόλαση του κόσμου αυτού

άραγε δεν τη βλέπεις;



Την άλλη ευθύς τη χάρισες

στους…

Κρυμμένα όνειρα στολίζονται με θλίψη,

αλλάζουν χρώμα προς το μαύρο, προς το γκρίζο,

το πρόσωπό σου καθαρό και μου 'χει λείψει,

κάνω ευχή την περηφάνεια και δακρύζω.

Μεγάλα μάτια…

Ανοίγω τα μάτια μου και αντικρίζω έναν κύκλο αχνό,

σαν να υπάρχει μπροστά του ένα θολό τζάμι, 

σαν να με χτυπά κατάματα ένα εκτυφλωτικό φως θολώνοντας την όραση μου.

Και όταν…

Χράπ! ἐξαφανίζεται τὸ μισὸ δωμάτιο

Ἀδηφάγο κενὸ καταβροχθίζει…

Είσαι καράβι ακίνητο με χρυσαφένια μνήμη

φορτώνεις σφαίρες γυάλινες για ονειρεμένο δέρας,

χωρίς πανιά, χωρίς κουπιά και με αδειανή την πρύμη,

σε κάποια θάλασσα που ζει στη μοναξιά της…

 …

Εκόπασαν οι αλλαλαγμοί,και οι κραυγές των βαρβάρων

κραυγών όχι νίκης

αλλά κραυγών θανάτου

στήν κοιλάδα του ποταμού ιάσπη έδυεν ο ήλιος

πρόσωπα νεκρών…

Η νύχτα απλώνει το χρώμα της παντού, το ίδιο και στην καρδιά μου. Ξέρεις αργείς να φανείς και οι μέρες πέρασαν θα φύγω σε λίγο και θα…

Κουπλέ…