Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Re: ΧΡΗΣΤΕΣ ΠΟΥ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.

κάποιος_Νίκος ἔγραψε:ΤΥΨΕΙΣ - ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ
-

ὅταν τὰ πρόσωπα, μόνα τους, μιλᾶνε,
πρὸς τὶ, φεῦ! τῶν ἀνοήτων τοσαῦται πλᾶναι;
Τὶ ντουέτο!...
Σονέτο,
ὅποιος θρηνωδὸς δὲν κατορθώσει νὰ μᾶς γράψει,
Παναγίτσα μου, φωτιὰ νὰ πέσει νὰ τὸν κάψει.
Μ' αὐτὸς, στ' ἀριστερὰ, μοιάζει γιὰ φυλακισμένος,
ἐγκληματίας, κι' ἀπὸ ΤΥΨΕΙΣ ἀπαλλαγμένος,
γι' αὐτὸ στὴν στενὴ θά τελευτήσει...
ἐνῶ, δεῖτε τὸν ἄλλο! " - Νὰ ἐκτίσει
τὴν ποινή του, καθὼς τ' ἀπαιτοῦν οἱ Νόμοι!"
μοιάζει νὰ λέει. "Δὲν θ' ἀρκέσουν δέκα τόμοι
νὰ γράψω ρομὰν καὶ ποεζὶ τ' ἁμαρτήματά του!
Τυχαίως τὸν κοιτῶ τόσον ἀφ' ὑψηλοτάτου;
Ἕνας ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ πάντα ξέρει,
- ἔ, μὴν σᾶς τὸ παινευτῶ κι' αὐτὸ! - ξεφτέρι
κατάντησα τοὺς ἄλλους, μπὰμ! μποὺμ! νὰ ξεμπροστιάζω.
Ἄν λιποτακτήσει, μὲ δυὸ στίχους τὸν σφαγιάζω".

Καὶ τώρα, ΚΑΠΟΙΕ_ΝΙΚΟ,
(μὴ σὲ πῶ χαχαμίκο!)
μᾶς ξεχωρίζεις ἤ μᾶς θεωρεῖς ἕναν καὶ τὸν αὐτὸν;
Ἤ ν' ἀναλάβει τὸ μυαλό σου λόχος θεραπευτῶν;