*

Μπορεί να ήταν της ψυχής τα σύννεφα
που τον ορίζοντά μας έκαναν θολό ,
μπορεί να ήταν τα βαρειά μας βήματα
που κάναν το ταξίδι μακρυνό .

Μπορεί τα πλάνα της καρδιάς τα σήματα
που μας οδήγησαν σε λάθος αγκαλιές ,
μπορεί τα οργισμένα μπλάβα κύματα
που μας παρέσυραν σε έρημες ακτές .

Μα ήταν όλα τα μικρά που ζήσαμε
ότι μας μάγεψε ... παντού σ`αυτή τη γη ,
κι όσες πιστέψαμε κι αγαπηθήκαμε
όλες μας χάρισαν μιά ανοικτή πληγή .

Κι έτσι παράμερα τώρα στεκόμαστε
του πεπρωμένου μας οι παρατηρητές ,
δειλά όταν βραδιάζει προσευχόμαστε
στο έργο της ζωής μας θεατές .


* * *



Όταν ζεις με φαντάσματα , ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...

Αλήθεια πόσα καλοκαίρια πέρασαν , θυμάσαι άραγε ;

Ανατολή σε κάποια ράδα του κόσμου ...
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008 <> σαράντα έξη καλοκαίρια μετά

Προβολές: 161

Σχόλιο από τον/την Χωρολάτρης στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 23:33
Με έναν "απαραβίαστο " από την όποια ελπίδα ζωής τρόπο,στέκεσαι στον εξώστη της αίθουσας αφήνοντας το πεπρωμένο να πράξει τα λοιπά που θα μπορούσες να κάνεις..Θεωρητικά ΄μοιάζει και με παραίτηση..Ουσιαστικά είναι μια κίνηση ταπεινής συγκίνησης όμως..
Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 23:49
*
Θεωρητικά ΄μοιάζει και με παραίτηση ...

Ορκίστηκα πως δε θα νικηθώ … αυτό όμως πονάει να ξέρεις – πονάει πολύ κάποιες φορές ... είναι η επιλογή που δεν θα ήθελες ποτέ να σου συμβεί ... ο λογισμός δείλεος ... το αιώνιο μήπως ... οι ερινυώδεις αμφιβολίες ... απελθέτω απ` εμού το ποτήριον τούτο ... στο Φώς θα διαμείνω ... στο ίδιο μου αυτό φώς ... εκείνο που με γέννησε ... που λούστηκα το χάδι Του ...
Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 1:56
Κι έτσι παράμερα τώρα στεκόμαστε
του πεπρωμένου μας οι παρατηρητές ,
δειλά όταν βραδιάζει προσευχόμαστε
στο έργο της ζωής μας θεατές .



όλο δύναμη κι όλο αλήθεια Γιάννη!!!
Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 1:59
Κι έτσι παράμερα τώρα στεκόμαστε
του πεπρωμένου μας οι παρατηρητές ,
δειλά όταν βραδιάζει προσευχόμαστε
στο έργο της ζωής μας θεατές .

Τίποτα πιο σωστό....και μάλιστα το έργο αυτό σαν να αφορά κάποιον άλλο... (όσο με αφορά)
Πολύ μου άρεσε Γιάννη! Πολύ καλό!!!
Σχόλιο από τον/την M alive s στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 12:05
Καταγραφή που μετρά,τους σφιγμούς που ανεβαίνουν,
στων όρατων πληγών τη θέα.
Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 20 Μάρτιος 2012 στις 23:32

*
Θερμή καλησπέρα ! ...

.

Σας ευχαριστώ, που συμπορευόμαστε !!! ...

Σχόλιο από τον/την ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ στις 21 Μάρτιος 2012 στις 0:38

υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 21 Μάρτιος 2012 στις 2:37

στο έργο της ζωής μας θεατές ....πάντα!!!


Υπέροχο κι απίθανο!!!!

Καλό ξημέρωμα!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 21 Μάρτιος 2012 στις 5:47

.

Ωραίο !!!!!!!

Καλημέρα Γιάννη !

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Μάρτιος 2012 στις 8:10

Πανεμορφο!!!

καλημερα

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services