Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

H γιαγιά και ο Παππούς

Η Γιαγιά μου η Αννίκα

Κι ο παππούς μου ο Δημήτρης

ήταν πάντα μες την γλύκα

και μυρίζανε σαπούνι

Κάθε Πάσχα που σουβλίζαν

μαζευότανε το σόι

κι η γιαγιά με τον παππού μου

ανεβαίνανε στο μπόι

Η γιαγιά μου με τσεμπέρι

κι ο παππούς μου με μαγκούρα

στην αυλή μες το πανέρι

τραχανάς κι άλλα καλούδια.

Βασιλικός σόλες τις γλάστρες

δίπλα από τα κολοκύθια

το τραπέζι σκεβρωμένο

να ναι κάτω απ΄ το κλήμα

Το κρασί μες την κανάτα

κι από πάνω της μια πάνα

που η γιαγιά με βελονάκι

γύρω -γύρω είχε στολίσει

Όταν κοιμήθηκε η γιαγιά μου

ο παππούς παραμιλούσε

περπατούσε μες τον κήπο

στα κολοκύθια του μιλούσε

Είχε γίνει ένας γκρινιάρης

είχε πετάξει την μαγκούρα

κάθε τόσο σκουντουφλούσε

και δεν άλλαζε πια ρούχα

Κι αν δεν ήθελα να πάω

στον παππού μου με το σόι

η μαμά μου με τραβούσε

να με πάει με το ζόρι

Η γιαγιά μου η Αννίκα

Κι ο παππούς μου ο Δημήτρης

είναι πάντα στο μυαλό μου

να μυρίζουνε σαπούνι

Η γιαγιά μου η Αννίκα

Κι ο παππούς μου ο Δημήτρης

Είναι πάντα στο μυαλό μου

και χουν γίνει πια τραγούδι

Το είχα γράψει σε ηλικία 16 ετών .... το πρώτο μου τραγούδι μικτό μπλεγμένο και με λίγο ελεύθερο στίχο ...

το μοιράζομαι μαζί σας .....

Προβολές: 208

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 12 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΤΥΨΕΙΣ στις 4 Ιανουάριος 2013 στις 18:56: οι μνήμες αληθινές και τα ονόματα αυθεντικά !!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 2:37: Στα 16 σου ε; Μπράβο σου φίλε είσαι αστέρι. Ο Γρηγόρης με κάλυψε απόλυτα, πραγματικά πολύ γλυκό και ζεστό το νεανικό σου ποίημα. Με όμορφες εικόνες της ζωής στην επαρχία, και με συγκλονιστική περιγραφή της ανθρώπινης θλίψης που γεννά η απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου. Μπράβο σου και πάλι.

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 3:52: Πολυ γλυκο!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 12:32: Επειδή είναι αληθινό και αυθεντικό γράφτηκε τόσο καταπληκτικά!!!

Ανδρέα, αυτό το παιδί φάνηκε από τα δεκάξι ότι έχει μέλλον...!!!!

Σχόλιο από τον/την ΤΥΨΕΙΣ στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 13:26: Παυλίνα το βρήκες και η γιαγιά και ο παππούς και η μητέρα μου είναι απο την Κύπρο !!!! χαχαα το βρηκες το αίμα νερό δεν γίνετε !!!!!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 15:47: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.!!!για τα16 σου χρόνια. Μπράβο.!!

Τοτε βέβαα τα ζούσες,τώρα έγιναν μνήμες.Ο παππούς και η γιαγιά που μυρίζανε σαπούνι..

η γιαγια με το μαντίλι, <τσεμπερι> και ο παππούς με το μπαστούνι < μαγκούρα ε?

Τα πέτυχα. Ωραίες αναμνήσεις Ωραίες..!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΤΥΨΕΙΣ στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 15:59: Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια , Γρηγόρη ναι αυτές οι μνήμες μας ακολουθούν παντού ,δεν το διόρθωσα καθόλου , αν και προσπάθησα φοβόμουνα ότι θα το χάλαγα ...το μοναδικό που έκανα ήτανε να αφαιρέσω μια στροφή !!!! Κράζων φίλε όταν χάνεις ανθρώπους που αγαπάς σίγουρα αυτό μπορεί να σε βοηθήσει να δημιουργήσεις κάτι έστω και ένα στίχο μπλεγμένο , που όμως για μένα τότε φάνταζε το δημιουργημα !!!!Σήμερα με ταξιδεύει .....Νεφέλη μου ,δεν ξέρω αν έχεται γενικά και εσείς την μυρωδιά του σαπουνιού στην μύτη σας , αλλά τότε το μοναδικό άρωμα τους ήτανε το σαπούνι ακόμα καμιά φορά όταν βρίσκομαι σε μέρος και περάσει κάποιος/κάποια με την χαρακτηριστική μυρωδιά ανατριχιάζω !!!!

Σας ευχαριστώ !!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 17:39: .

Εξαιρετικό !!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 19:22: πολυ καλο τυψεις!!!!!!!!! εχουμε και κατι κοινο και μενα η γιαγια ο παππους και η μητερα μου απο κυπρο ειναι.

Απο Λεμεσο!!! την καλησπερα μου!!!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 5 Ιανουάριος 2013 στις 21:12: Τυψεις μου, εχω και εγω μυρωδιές. Παππού δεν γνώρισα μόνο γιαγιάδες.!!

Μας γύρισες χρόνια πίσω..με το μοσχομυρισμένο σου ποίημα..

Νασαι καλά. Εκανα ένα ταξίδι με το καράβι του μυαλού μου στα χρόνια Εκείνα.. Μελαγχόλησα λίγο μα θα περάσει,

Μου άρεσε ,γαλήνεψα, ειδα μορφές αγαπημένες που λείπουν και μου λείπουν..