Η φωνη.

[αισχυλος]

περναει ο χρονος σαν ποταμι
αγκιστρωμενος στο καλαμι
τρεχω μα δεν προφταινω παντα.
Πεφτουν γραναζια, μοχλοι, βιδες
ξαλαφρωσαν οι βλεφαριδες
και μια φωνη μου λεει, ''ειδες''
''κοντευεις φιλε τα σαραντα.''

Κεινη η φωνη που δυναμωνει
μου λεει, ''φιλε ποσο ακομη,
θα σε τυφλωνει
η συνηθεια?''
Γινεται αργη η αναπνοη μου
βγαινει σε καθε εκπνοη μου
αυτα που χρονια το κορμι μου
δεχεται σαν αληθεια.

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]

'

Φίλε μου μη από κάτω της σε παίρνει αυτή η σκέψη ...

Μην την αφήσεις γίγαντας να γίνει, να θεριέψει ...

Κάθε ηλικία τις χαρές έχει και τις σκοτούρες

μα είναι ακόμη μακρινή, αυτή με τις μαγκούρες !

 

.

[Στιχοπλάστης]

'

Και επειδή τα σχόλ-ι-α δεν θέλω δεκατρία,

γράφω για τα στιχάκια σου, μιά ετυμηγορία ...

Είναι οράματα ενός νου, μιάς δύναμης κρυμμένης

ουσία ανόθευτης φωνής, διαμαρτυρομένης ...

 

[γκατλούλα]

Η γκατλούλα υποκλίνεται!!!