Δώστε μου λίγη μοναξιά...

[Στιχοπλάστης]

'

Αναπολώντας...

Ένιωσα πως ποτέ δε μένω μόνος μου...,

όλο και κάτι θα υπάρχει να με τρέχει...,

μες τη ζωή μου δυνατά και πάντα βρέχει...,

στο ίσα ίσα εκτυλίσσεται ο χρόνος μου...

Να τα αισθήματα !, να οι υποχρεώσεις !,

να τα παιδιά με τα προβλήματά τους !,

να οι μαυρότρυπες που θέν τα χρήματά τους !,

να και οι αναπόφευκτες των φίλων οι χρεώσεις...

Γλέντια η λύπες η χαρές μα και μικροσυνάξεις...,

κοινωνικές η ακοινώνητες επιταγές μ' ορίζουν,

άλλων ανάγκες συνεχώς στ' αυτιά μου ψιθυρίζουν...,

καθορισμένες μόνιμα απ' τον περίγυρο οι πράξεις...

Χρεώσεις χρόνου που 'τρώνε' και τα βράδια μου

που δε μ' αφήνουνε στιγμή να ησυχάσω,

λίγες στιγμές πνευματικά να τεμπελιάσω...

Να ασχοληθώ, βρε αδερφέ, με τα ψεγάδια μου !

Να γράψω ένα ποίημα όπως εγώ το θέλω...,

ν' ακούσω το τραγούδι μου δέκα οχτώ φορές !,

ελεύθερα να δέχομαι πνευμάτων προσφορές

τα έργα μου τα άσημα τις νύχτες ν' απαγγέλλω !

.

[Ειρήνη]

όμως και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή Γιάννη χαχα

[Ειρήνη]

Στην κοινωνία τα φορτώνω τη μπαμπέσα
μα ίσως να μην είμαι ειλικρινής...
Ίσως..., υποσυνείδητα το θέλω από μέσα
έτσι να γίνεται... και δε φταίει κανείς...

Ειδικά το σχόλιό σου τα λέει όλα.....

Ε ναι, σου βγάζω το καπέλο!!!!!!!!

[γκατλούλα]

Με έστειλες φίλε μου Αρχιστιχοπλάστη

[Κατερίνα]

ναι ρε στιχοπλά ...παράπονο δεν έχομε!!!
τα προβλήματα κι υποχρεώσεις δεν μας αφήνουν ποτέ να νοιώσουμε μοναξιά!!!
πολύ πολύ καλά τα είπες!!!

[ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[M alive s]

Επικοδομητική,
σε ορθή κατεύθυνση αναπόληση.

[ΚΛΕΑΡΧΟΣ]

Αυτή η μοναξιά εξαιρετικά διαφορετική!!!!!!!!!