ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΩΜΟ ΜΟΥ ΣΑΝ ΓΕΡΝΕΙΣ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Για σένα τό ΄βαλα σκοπό στην άδεια τη ζωή μου
σαν Παναγιά να σ’ αγαπώ γλυκιά αναπνοή μου
κι αν έξω έχει συννεφιά κι ο ουρανός γινάτια
θα με κρατάνε συντροφιά τα μαύρα σου τα μάτια.

Στη θωριά σου θα με στέλνεις στο γκρεμό σκαλί- σκαλί
χάδια θα μου παραγγέλνεις για χαριστική βολή.

Και στον ώμο μου σαν γέρνεις θα κουρνιάζεις σαν πουλί
τρικυμία θα μου φέρνεις μ’ ένα σου γλυκό φιλί
τη ζωή μου θα μου παίρνεις που’ ναι γκρίζα και θολή
κι η βραδιά καθώς με σέρνεις φλόγες θα με πυρπολεί.

Γι σένα τό’ βαλα σκοπό δική μου να σε κάνω
να σβήνω, να καρδιοχτυπώ στο βλέμμα σου το πλάνο
κι αν έξω πέφτει η βροχή κι άγρια λυσσά τ’ αγέρι
μες στην καρδιά μου τη φτωχή θ’ ανθίζει καλοκαίρι.

Στη θωριά σου θα με στέλνεις στο γκρεμό σκαλί- σκαλί
χάδια θα μου παραγγέλνεις για χαριστική βολή.

Και στον ώμο μου σαν γέρνεις θα κουρνιάζεις σαν πουλί
τρικυμία θα μου φέρνεις μ’ ένα σου γλυκό φιλί
τη ζωή μου θα μου παίρνεις που’ ναι γκρίζα και θολή
κι η βραδιά καθώς με σέρνεις φλόγες θα με πυρπολεί.