Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μύριοι Ανθρώποι

"Δυο ανθρώποι δυο χωριά", η σημερινή γενιά,
τη συμπόνια υποτιμά, την αυτάρκεια εξυμνά.

Ο πλουραλισμός ανθεί, δεν υπάρχει συνοχή
και κανείς δεν προσπαθεί: να νοήσει, να νοηθεί...

Ο καθείς αλλού τραβά, ο εγωισμός νικά,
χάος και καταστροφή που πληγώνουν τα παιδιά.

Δρόμος πια μοναχικός σε μια πλάνη θολερή,
στ' άκρα ο ατομικισμός που νοθεύει τη ζωή.

Η αυτάρκεια πλάνη οικτρή! Το "εγώ" θέλει το "εσύ"!
Μα η τωρινή εποχή προτιμά να τ' αγνοεί...

Δυο ανθρώποι μια γροθιά, τρεις ανθρώποι μια στρατιά
έχουν δύναμη κι ισχύ ν' αφανίσουν τα στοιχειά!

Δέκα ανθρώποι μια φτυαριά, σαν φερθούν ως αδερφοί,
θα ξορκίσουν τη Βαβέλ και θα φτάσουν στην κορφή!

Χίλιοι ανθρώποι μια φωλιά, μ' ανοιχτή ζεστή καρδιά,
καλοσύνη, προσφορά: όνειρο για τα παιδιά.

Μύριοι ανθρώποι μια αγκαλιά κι η κατάντια θα χαθεί!
θα μονιάσουν τα χωριά κι η Αγάπη θ' απλωθεί...

Η αυτάρκεια πλάνη οικτρή! Το "εγώ" θέλει το "εσύ"!
Μα η τωρινή εποχή προτιμά να τ' αγνοεί...