Ενα ταξίδι που πονά

[Dimitra]

Ετοιμαζω βαλιτσες γεματη χαρα την πατριδα για την το ομορφο χωριο ειμαι πολυ χαρουμενη που παω να δω τα νεα μελη της οικογενειας μου 12 ωρες ταξιδευα μια νυχτα ολοκληρη. Οταν ομως εφασα..... ενα μαχαιρι βαθια στην καρδια και με  πονα. αναμνησεις στο μυαλο που γυρνανε σαν τα παιχνιδια του λουνα παρκ ζαληζομαι δεν μπορω θελω να σταματισω θελω να μην σκευτομαι να μην ποναω η εικονες ομως ειναι πολλες <εδω των γνωρισα> < το φιλι> < το σπιτι του> <η μερες και η νυχτες που περασαμε μαζι>   <τσακομοι μας> <ο μεγαλος μας"ερωτας" που χαθηκε σε μια μερα> τοσε και αλλες τοσες αναμνησεις που πονανε προσπαθω να σε ξεχασω προσπαθω να ξεπερασω των πονο που μου χαρισες χωρις να σε νιαζει. Δεν φτανουν ολα αυτα σε ειδα περασες μπροστα μου δεν αντεχω αλλο πονο ποναω σε σκευτομαι ασταματητα  οι μερες περασαν η ωρα της επιστρεφης εφτασε περιμενω το λεωφορειο εισαι εκει γελας με τους φιλους σου εγω ποναω εσυ γελας γιατι γελας..... δεν σε αγαπω το ξερω πως αυτο που νιωθω δεν ειναι αγαπη αλλα πονος,  πονος για εναν ερωτα και εναν εαυτο που απλοχερα σου χαρησα  και εσυ με προδοσες με πονεσες με σκοτοσες..... καθε φορα αυτη η πολη με πονα οι αναμνησεις με πονανε φτανει πια φτανει αρκετα

[Dimitra]

Συγγνωμη για αυτο αλλα ηθελα καπου να ξεσπασω ποναω και ας μην των αγαπαω