Ποίηση

[Ioannis]

Σταυριανός Αγοραστός, Αριστερά του Φεγγαριού (α–δ)

[Από την ενότητα Αριστερά του Φεγγαριού]

α

Αριστερά του Φεγγαριού
Ατενίζω γαλήνιος τ' άστρα
τις ατέλειωτες εναλλαγές
         και κινήσεις τους
     τους χορούς και τους πόθους τους.

Όλα για μας λάμπουν
         γράφοντας
Αριστερά του Φεγγαριού

β

Αριστερά του Φεγγαριού
Απέναντι στο πανσέληνο
         πρόσωπό του
               έζησα
στα μεγάλα σκοτάδια.

γ

Αριστερά του Φεγγαριού
         σε είδα καθισμένη∙
              ήσουν χλωμή.

Σε ζέστανα με τον ήλιο των ματιών μου
         και σ' έβαλα
              στο κέντρο του Έρωτα.

δ

Αριστερά του Φεγγαριού
         Άκουσα τις πιο αρμονικές
              και δυνατές μουσικές.
Είδα το φως περίλαμπρο.

ζ

Αριστερά του Φεγγαριού
Ο Λευκός Πύργος
Η σκέψη του Καραϊσκάκη
Τ' απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη
Το δημοτικό τραγούδι
Η πλατεία του Αγίου Βαρδαρίου
Οι δωρικοί κίονες του Παρθενώνα.

Αριστερά του Φεγγαριού
Η Ελλάδα καθρεφτίζεται.

η

Αριστερά του Φεγγαριού
Μεθύσαμε με το πιο αγνό
         κρασί των ιδεών.

ιγ

Αριστερά του Φεγγαριού
         χωρίς αποκλίσεις
         και κομπασμούς.

ιδ

Αριστερά του Φεγγαριού
Στην πιο ωραία γειτονιά
         της Άνω Πόλης
ανοίξαμε μεγάλους δρόμους,
         για να περνάει η λεβεντιά
         των καθαρών ματιών.

ιθ

Αριστερά του Φεγγαριού
Στην πιο ωραία γειτονιά
         της Άνω Πόλης
ανοίξαμε μεγάλους δρόμους,
         του νου και της καρδιάς
              έχτισα.

κ

Αριστερά του Φεγγαριού
         Χορεύει η Θεσσαλονίκη
               γυμνή
         μες στο αυγουστιάτικο αλώνι.

Ο Ποσειδώνας όρθιος
         σε έκσταση.

κα

Αριστερά του Φεγγαριού
         Μύρισα δυόσμο και αγιόκλημα
         τη μυρωδιά του τσίπουρου
         της ρίγανης και του κρασιού
         ήπια νερό απ' την πηγή
         έσπασα το καρπούζι μέσα του
         άκουσα ύμνους τ' αηδονιού
               τον πόνο τον ανθρώπινο.

Πήρα ό,τι πόθησε η καρδιά
Πνεύμα και Ύλη πάντρεψα.

κβ

Αριστερά του Φεγγαριού
Βαθιά ενωμένοι
         και αδιαίρετοι
όπως το νερό
         στο Αιγαίο Πέλαγος.

λγ

Αριστερά του Φεγγαριού
Απ' την άλλη μεριά
         την καλή μεριά του υφάσματος
              με γνήσια ούγια
                    ελληνική.
Απ' την καλή μεριά
         της ζωής
         που μας την έκρυψαν
         με ολική έκλειψη ηλίου.

λδ

Αριστερά του Φεγγαριού
         Τρέχουν οι μεγάλες
               ιδέες         λθ

Αριστερά του Φεγγαριού
         Τα κόκαλα της ιερής
              αντίστασης
και τα οράματά της
         κρεμασμένα ανάποδα.

μ

Αριστερά του Φεγγαριού
Τα όνειρά μας
Οι ήττες μας
Τα πάθη από μεγάλους
Οι τραγωδίες και οι κωμωδίες
Το μεγαλύτερο ελληνικό θέατρο
         με κομπάρσους πάντα εμάς
         και σκηνοθέτες άλλους.

μα

Αριστερά του Φεγγαριού
Ο Τσε Γκουεβάρα
Ο Άρης Βελουχιώτης
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης
         Παίζουν πεσσούς
         με κόκκινα άστρα.

μστ

Αριστερά του Φεγγαριού

Η Επανάσταση
         Δεν έγινε ακόμη.

μζ

Αυτές οι σκέψεις
         δεν μπορεί να 'ναι
         οι τελευταίες μιας τρικυμίας,
         όπως κύματα που ξεψυχήσανε.
Με τόσες φουρτούνες διαρκείς
         που υψώνονται στη θάλασσα
από το κίτρινο αστέρι τ' αγκαλιασμένο
         μ' ένα κομμάτι της Σελήνης.
Με τόσες πολέμιες τρίαινες
         βαθιά σφηνωμένες
         στην καρδιά των κυμάτων.
Με την τόσο άπληστη
         λατρεία των ειδώλων.
Με τόσες απειλητικές κραυγές
         που γαβγίζει ο Βαρδάρης,
         άλλοι πως θα θερίσουνε
         τους πλούσιους κάμπους
               της σκέψης μας
         και θα κοιμούνται αγκαλιά
         με τη μεγάλη ερωμένη μας
               θά 'ρθω και θα ξανάρθω.

Θά 'ρθω το πρωινό
         να κρεμάσουμε στην αυλή
         ή στο Λευκό τον Πύργο
         το χειροποίητο υφαντό
         «Καλημέρα Ζωή»∙
         να βγάλουμε το δειλινό
         περίπατο την ιστορία μας
         στα στενά δρομάκια της Άνω Πόλης
         και στο Ηρώο του Κιλκίς.

Θά 'ρθω αυτόκλητος
         να διώξω τη σκουριά
         από το πέτο του μυαλού∙
         ν' ανοίξουμε τις σελίδες της ζωής
         να τις διαβάζουμε ήρεμοι
              καθισμένοι
         στους λόφους και στις πεδιάδες
              του ήλιου.

κη

Αριστερά του Φεγγαριού
Παρακαλώ
               μη σκοτώνετε άλλο
         τα όνειρα.

κθ

Αριστερά του Φεγγαριού
         Πηγαίο το γέλιο
               το συναίσθημα
         όπως το νερό∙
λεύτερες οι σκέψεις
         όπως ο Ζαπάτα.
Καρποφόρα η γη
         ελιές πορτοκαλιές
         σταφύλι ροζακί.
Πλήρης συναισθημάτων
         ο ορίζοντας
         διαυγής ανοιχτός για όλα
         τα όνειρα και τους στοχασμούς.

Αριστερά του Φεγγαριού
         χωρίς ολικές εκλείψεις
               της νόησης
         χωρίς αποκλεισμούς
               της διανόησης
         χωρίς τύψεις
               της συνείδησης.

[Stauroula Chronopoulou]

*~*~*~*

ΑΡΜΟΝΙΚΟς ΛΥΡΙΣΜΟς !!!

ΛΕΕΙ Ο Edgar Allan Poe :

" Η ποίηση είναι σκέψεις

που

αναπνέουν 

και λέξεις που 

καίνε ! "

**********************************************************************

[Ioannis]

Η ποίηση απαιτεί σεβασμό και καλή γνώση της γλώσσας που χρησιμοποιείται για να γραφτεί ο κάθε στίχος.

Τα ορνιθοσκαλίσματα και οι ασυναρτησίες δεν είναι ποίηση ,αλλά κάτι σαν μουντζούρες από κείνες που κάνουν τα πεντάχρονα παιδάκια σαν τα δώσεις μολύβι και χαρτί .

[Παντελής]

αυτή είναι ποίηση που κατανοώ και με συγκινεί,

θέλω την ελευθερία χωρίς αυθαιρεσία.

οι Χαιρετισμοί της Παναγίας και το Ψυχοσάββατο βοήθεια μας!!!