Ἡ τύχη ὅσων δὲν εἶναι δ.υ. ἀλλὰ δὲν εἶναι ἄστεγοι ἀκόμα

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Ἡ τύχη ὅσων δὲν εἶναι δ.υ. ἀλλὰ δὲν εἶναι ἄστεγοι ακόμα
*
~
. Κλινοσοφιστεῖες
ποὺ ἐνδρέπονται νὰ ποῦν τὸ ὄνομά τους,
ἀλλὰ...καὶ ποὺ δὲν τὸ βάζουν κάτω!



. Ἄι ἔμ πολιτίκαλυ βίρτζιν
- κοιτᾶξτε ἐσεῖς νὰ ἰδοῦμε πῶς θὰ τὰ ἐμβαλλώσητε!
~
* Γράφει ὁ Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Καὶ ἰδού, ὁ Νυμφίος θὰ ἔλθει, ἐν τῷ μέσῳ τοῦ νυμφῶνος.
Νέος Νυμφίος, ἐγγυημένος, ἐξ οἰκογενείας ὑπαρκτῆς καὶ καθαγιασμένης,
παρθένος πολιτικῶς τε καὶ πρωθυπουργικῶς,
κεκοσμημένος μὲ ἐλπίδας μεταχειρισμένας μὲν ἀλλ' ἄρτι στιλβωμένας δέ,
πρὸς λαὸν πεπλανημένον καὶ ἀπάρθενον, π' ἀνάθεμα κι' ἄν ξέρει τί τοῦ γίνεται,
εἰς ποίαν γλώσσαν νὰ προσευχηθεῖ (τὴν ἑλληνικὴν ἀχρηστεύσας)
κι' ἄλλωστε εἶναι πλέον τόσον ἀναμεμειγμένος μετὰ ἀλλοδαπῶν, βάρβαρος μετὰ βαρβάρων δωρούμενος,...

Διὰ πρώτην φοράν μωραὶ παρθέναι δὲν ὑπάρχουσι. Ὅλες ξεπεταμένες καὶ ρημαγμένες εἰσί.
*
wooded glade:
Δεν ξέρω αν ο Κούλης αυτά θα τα πάρει πίσω αλλά δεν ξέρω και αν προλαβαίνετε μέχρι να έρθει ο Κούλης.
Θὰ ἔρθει καὶ ὁ Κούλης ὁ Κουλός. Ἡ θεία πρόνοια τὸ ἔχει ἀναλάβει κι' αὐτό, - ἀπὸ αἰῶνες. Κατεστημένος γάρ.
wooded glade:
γλυτώνετε μόνο αν πράγματι οι συριζο-έφορες λυπούνται μερικούς, όπως θα ήθελε να πιστεύουμε η παλιά
ιστορία που έλεγε "θα τα πάρουμε μόνο από τους έχοντες και κατέχοντες"
Ναί, χωρὶς ἴχνος εἰρωνείας, καμιὰ φορὰ οἱ ἐφοριακοὶ (ἀνεξαρτήτως κόμματος) κάνουν ἐλαφρύνσεις, ἔντιμες
πράξεις, γιὰ φουκαριάρηδες. Χωρὶς κανένα ἴδιον ὄφελος. Ὁ φουκαριάρης ὡστόσο, ἄν παραμένει τίμιος, εἶναι καταδικασμένος ἔτσι κι' ἀλλοιῶς. Ἐξαιρέσεις; Στὰ κιτάπια τοῦ Θεοῦ [ὅ,τι γράφει, δὲν ξεγράφει κουέστο
πανάγιον κι' ἀγύριστο κεφάλι], ἴσως βρεῖς καὶ τ' ὄνομά του, γιατί, ὡς ἐκ θαύματος Αὐτὸς τοὺς σώζει τοὺς ταλαιπώρους φορολογουμένους, Αὐτὸς καὶ τοὺς ἔχει γεγραμμένους (δὲν εἶπα σκέτο "γραμμένους", πρόστυχοι
ἐσεῖς!...] κι' οἱ ἴδιοι δὲν τὸ λένε οὔτε τοῦ παππᾶ, δηλαδὴ τὸ πῶς γλυτώσανε καὶ ζοῦν ἀκόμη, ἕως ὅτου τοὺς
βγεῖ ἡ ψυχή. Διότι, ὄντως, φτωχοὶ ὑπάρχουν - πλὴν δὲν ζητιανεύουσι στὰ τραῖνα, δὲν καταφεύγουσι στὰ συσσίτια, δὲν γνωρίζει ἆλλος τίς πλὴν τοῦ δυστυχοῦς καὶ ὅλο στριγγλιζοστρίβοντος στομαχίου τους (ὅπερ, διὰ
νὰ ἐνθυμίσω καὶ εἰς τοὺς χορτάτους τί τοῦτόν ἐστι, λέγω: ἀσκοειδὲς ὄργανον τοῦ πεπτικοῦ συστήματος εὑρι-
σκόμενον εἰς τὸ κύτος τῆς κοιλίας ζώων τε καὶ ἀνθρώπων, <----- Ὤπ!... πλεονασμός, φλυαρία, σαφεστάτη ἔνδειξις κακοῦ λογοτέχνου, σιγὰ μὴν ἐξαιρεῖτο ὁ Κλινὸ ποὺ ὅλα τὰ ξέρει, ὁ σοφώτερος - μὴν πῶ τίποτε τώρα... - κι' ἀπὸ τὶς γάτες!).
Τέλος, τέτοια θέματα στὴν Βουλὴ ἤ στὸ Φόρου,.γκρ (ἕνα καὶ τὸ αὐτό, - δεύτερη φλυαρία, ἤτοι πλεονασμός, ἐπανάληψις λογοτεχνικοῦ σφάλματος τοῦ γατοσοφιασθέντος Κλινό, ἆντε μὴν πῶ καμιὰ βαρειὰ κουβέντα!...), δὲν γίνονται κατανοη-
τά, εἶναι μόνον παιδιαρίσματα πεισματικοῦ στοιχήματος στὸ ποιός θὰ βάλει κάτω τὸν ἆλλον στὰ λόγια. Παρόλες. Οὐδεὶς στοὺς δύο ὑψίστους αὐτοὺς χώρους-θεσμοὺς δὲν ξέρει τί θὰ πεῖ ἀνέχεια καὶ ἀπελπισία. Μόνον
ἀπὸ ἀναλύσεις λογοτεχνικῶν τυφλοσουρτῶν τοῦ Γυμνασίου θυμοῦνται ἀορίστως πῶς κάτι παπαγαλιστί. Κι'
αὐτό, ὅπως...τοὺς συνέφερε ἐν τῷ μεταξὺ κομματικῶς νὰ τὸ διαστρεβλώσουν, διὰ πάσαν χρήσιμον βελτίωσίν του. Κι' ἄν δὲν τὄχουν μισοξεχάσει καὶ μισομπερδέψει μὲ κάτι ἆλλο, ἀγγλοπρεπέστερον. Ἔχουν περάσει
8 χρόνια ἀπ' ὅταν ἐγγράφτηκα στὸ Φόρουμ. Μαύρη ὥρα γιὰ σᾶς, πᾶν+λευκὴ = Πάλλευκη γιὰ μένα, ποὺ σᾶς
τὰ ψέλνω, κι' ὡς ἀριστερὸς καὶ ὡς δεξιὸς ψάλτης, στερεοφωνικῶς ἐχθρὸς ἁπάντων τῶν ἑλληνοφοβικῶν. Ἕναν, ἕναν ὄχι δύο, ποὺ νὰ ξέρει καὶ νὰ εἶναι ἀντικειμενικός, ΔΕΝ ἔχω βρεῖ ἀκόμα. Καὶ κάποιους (ἐλαχίστους),
ποὺ παραλίγο νὰ τοὺς παραδεχτῶ, μόνοι τους τὰ κατάφεραν καὶ μὲ ἀπογοήτευσαν. Ἀνοιχτὰ μυαλὰ δὲν ὑπάρχουν. Ξεχεχειλωμένα σὰν τὶς κυλόττες τῆς χοντρῆς γιαγιᾶς ποὺ πέθανε, ναί, τέτοια μυαλά, ποὺ νὰ χωρᾶνε
κι' ἄλλους κώλους, καθαροὺς τε καὶ ἄπλυτους, καὶ νὰ γίνεται τῆς μουρλῆς ἐκεῖ μέσα, ὥστε τὸ ἴδιο τὸ λάστιχο
νὰ σταυροκοπιέται γιὰ τὰ συμβαίνοντα, γιές, μάι ντήαρ, γιὲς ἄι τέλ γιού, ὑπάρχουν, πολλά. Ὁ Θεὸς τῆς Μόδας νὰ κάνει νὰ καταργηθοῦν οἱ κυλόττες. Καὶ τὰ σώβρακα! Ναί, μωρέ, κι' αὐτά! Γιατί, τί κρύβουν; Τί προστατεύουν; Ὅλα στὴ φόρα τἄχουμε βγάλει καὶ ὅποιος ἔχει μάτια βλέπει: τιποτένια πράματα. Καλὰ ποὺ μᾶς
βατεύουν οἱ ξένοι! Ἀβάτευτοι - ὦ, ἀδιανόητο μοῦ φαίνεται!... - θὰ πηγαίναμε τοὺ δὴ Ἄδερ Λάιφ.
Σῶσον, Κούλη μας, τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου,
νίκας τοῖς τραπεζίταις κατὰ πτωχῶν Ἑλλήνων δωρούμενος,
καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Ἀλλοδαποῦ σου πολίτευμα.