ΕΦΟΙΒΟΣ ΜΕ ΜΕΖΟΥΡΑ Ή ΧΩΡΙΣ

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

ΕΦΟΙΒΟΣ ΜΕ ΜΕΖΟΥΡΑ Ή ΧΩΡΙΣ

.

Έφηβος πάντα καθώς τα χρόνια τα πριν και τα μπροστά δεν μετρούν

Τη μεζούρα των καιρών αν είχα, υπάρχει τέτοια, ίσως να μπορούσα 

Ωστόσο τα δέντρα ωσάν αστρικά όντα αιωνόβια μου φαίνονται  

Αδελφωμένα μες στο δάσος του νοητού κόσμου της έχθρας  

Τα χελιδόνια δε μεταναστεύουν γιατί αντέχουν στα φαινόμενα

Ορατά στην άκρη του ωκεανού τα δάκρυα των γενεών

.

Οι τέσσερις εποχές έχουν ακόμη δίπλα-δίπλα τους θρόνους τους:

Οι αυταπάτες στα πόδια της Άνοιξης γονατιστές να την κολακεύουν

Το Καλοκαίρι κάτω από τη κληματαριά με τις ώριμες αναλαμπές    

Καλοί οιωνοί τα θροΐσματα από το περιδέραιο του Φθινοπώρου

Ψέλνει στη γαλήνη του ο Χειμώνας τα μαντάτα των επόμενων            

.

Δεν υπάρχουν λουλούδια εφήμερα, άφθαρτες οι πεταλούδες

Διάφανα τριαντάφυλλα στις κόγχες των ματιών οι κοπελούδες  

Ω κι ο Λίβας! Από τα χαράματα ως το σκότος συντυχάνει καλά                 

Και μαζί του μπουσουλίζουν ανέμελα τα σύννεφα του βοριά    

.

Αναρωτιέμαι τι να υπάρχει πίσω από τις ρωγμές του ορίζοντα

Τα ανταλλάγματα, υποψιάζομαι, για του νου τα μπερδέματα   

Συνειδησιακές αναθυμιάσεις αναβλύζουν από τις ρωγμές

Τα ροβολήματα, τα λοιδορήματα, τα πασαλογήτικα παθήματα  

.

Να μας οι έφηβοι, οι επόμενοι, γεμάτοι ουρανό κι ορίζοντα

Μπροστάρης ο γαλάζιος άρχοντας μας με παντιέρα εκεχειρίας

Με μεζούρα ή χωρίς, σφήνα τα χρόνια μες τους καιρούς

Καθώς ο λευκός Ταύρος εξουσιάζει τη θάλασσα της Πειθούς

Από ακτή σ’ ακτή μας φυγαδεύει απ’ των καιρών τους αναβρασμούς