ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ

Πάρα πολλές οι θυσίες όμως κτίστηκε η Αλεξάνδρεια, ένας Φάρος ….

Ήταν πολλοί οι άνθρωποι που έδωσαν όραμα, κόπο, πνεύμα, κλπ.

Πολλά ήταν όμως κι αυτά που κατάφερναν, μα πάρα πολλά                        

όχι επειδή ήταν ένα από τα εφτά θαύματα των αρχαίων αλλά, 

προσέξτε, θαύμα που η Πόλις ήταν και προορισμός και αφετηρία,

για τα πολύ σοβαρά περιπέτεια το πρωτόγνωρο εγχείρημα,

ευρεία, γενναία του νου απελευθέρωση.                                                                   

 

 

Πάνθεου ναοί, βιβλιοθήκες με μουσεία, τα εργαστήρια γνώσης                          

το λιμάνι μεγαλοπρεπές με αποθήκες για εμπορικούς σκοπούς

και όχι μόνο, διότι ήταν και τα κάθε είδους και σκοπού κανάλια.              

Πάντρεμα κοσμοπολίτικων ιδεών και εμπορίου, στα ελεύθερα,

το νέο μωσαϊκό, και λογικό με τα νέα αλεξανδρινά δεδομένα  

αλλιώς δε θα φώτιζε ο Φάρος ποντοπόρα καράβια φορτωμένα

ανθρώπους φορτωμένους με σκέψεις, ανησυχίες, γνώση, θεό

διαλεκτούς που ήθελαν να μυηθούν στου Φάρου το πνεύμα,

με σκοπό την υπέρβαση ….. κι ήτο η πρόσβαση ελευθέρα.

 

 

Ένας Φάρος δεν ήταν για την εποχή κάτι το συνηθισμένο

διότι και η πόλη ήτο νέα, μα ευτυχώς κάτω από το Αιγαίο

και η χωρά όμως κάτω από τη Κρήτη ήταν η Αίγυπτος

δεδομένα που σαφώς γνώριζαν ο Αλέξανδρος, ο Πτολεμαίος ….

για τη ξακουστή Αίγυπτο του θρυλικού Μήνη, του Α’ Φαραώ,

που καθώς λένε ήταν ο ίδιος  ο Μίνωας των Κουρητών βασιλέας,

του Άμμωνα Δία αρχιερέας από την Ίδη.

 

 

Συν τοις άλλοις, μυστήριο από τον κόρφο του Μίνωα ο Φάρος

διότι πολλά τεκμήρια δεσμού ή και συγγένειας με τον Φαραώ,                      

άμμωνες φωτεινές πόλεις, οι φαρικές προδιαγραφές σαφείς,

η Ηλιούπολις, η Μέμφις, η Θήβα, η Άβυδος, η Ναύκρατις.

Η γραφή κοινή με παρόμοια σύμβολα, τα ιερογλυφικά,

πως αλλιώς θα στέριωνε πάνω στο βράχο ένας Φάρος,

δίπλα στην έρημο.

 

……………………………………………………………………………………………………

Μη ξεχνάτε την έρημο, αρχικά ξεγελά η αθωότητα της, η ηρεμία της

ως που ξεσπά η αμμοθύελλα, υποτίθεται αναπάντεχα,                                                                                  

δυστυχώς όμως ήταν καθ’ όλα ένα προβλέψιμο φαινόμενο. 

Τρέχουν οι αμαζόνες Υπατίες μα δεν μπορούν, είναι αργά,

πλέον στη μέθη της λεηλασίας, οι βάρβαροι έχουν το πάνω χέρι

ύπουλοι και μονόχνοτοι, μα άνθρωποι κι αυτοί, με αισθήματα,

μονοπώλιο τα πάσης φύσεως πνευματικά τους θεοσοφίσματα.

Τώρα μέσα από τα τείχη, μεταμφιεσμένοι, μέσα στο μέσα μας,

κι αχάριστοι, που ενώ τους βάζουμε μέσα, αυτοί τo βιολί τους,

μετέπειτα τίποτε δεν σέβονται, μόνο τα δικά τους.

Ακούστε οι αθεόφοβοι τι σκαρφίστηκαν, να σβήσουν ένα Φάρο!

 

 

Μα τους ξέφυγε η φωτιά και τους κάηκαν όλα, και φυγάδες τώρα

σε μοναστήρια, σπήλαια, κλπ. θύματα τάχα, ύμνους ποιούν δοξαστικούς.                                                                           

 Ήταν μια απροσεξία ισχυρίζονται ίνα δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα,  

μα η Πόλη αμαρτωλή … μια πόρνη, γραφτό της να τουρκέψει είπαν,

μα μη κλαίτε, «πάλι με χρόνους-με καιρούς, πάλι δικά μας θα’ ναι».

Περιπαίζουν κιόλας, μα αφού άνθρωποι και τούτοι, με αισθήματα!

Φυσικά μερίδιο ευθύνης και οι Αλεξανδρινοί, αναμφισβήτητα,

που τα έμπλεξαν, διότι ναι μεν χνώτα-φώτα κι άλλα,

μα πατήρ ο Όλυμπος και όχι ο Φάρος.

 

 

Αλήθεια, τι έχει απογίνει τελικά ο Φάρος ο Αλεξανδρινός;

Έχει απομείνει κάτι ή μόνο τα χαλάσματα που ξεκαπνίζουν 

για να θωπεύουν τις καρδιές αυτών που ακόμα κλαίνε;

Προάγγελοι ποιηταί κάπου κάπου, έστω και αυτοί οι λίγοι,

κάτι θετικό μες την αντάρα, οι λίγοι απ’ δω – οι λίγοι απ’ κει,

κάτι είναι, όμως μια χελιδόνα τι οπώρες φέρνει, άρα πολλά

μη περιμένεις, ακατάπαυστα της ερήμου η θύελλα                                                                                       

μαίνεται ακόμη ….ανυπόφορη η σκόνη.

                 

 

Αποκρυπτογράφοι εξειδικευμένοι, αρκετοί αξιόλογοι, έντιμοι

μα οι πολλοί ανεύθυνοι που ερμηνεύουν κατά το δοκούν

φερεφωνούντες προς τέρψη του επίσημου κατεστημένου,

σκάβουν, ανασκαλίζουν, ανασκευάζουν, ψάχνοντας για Φάρο,

που και που αναζητούν και του Μεγαλέξανδρου τον τάφο.

Αλήθεια, γιατί; Μήπως για να αποκτήσουν κύρος-δόξα-φήμη,

(κλέος) ή για να αποδείξουν το φανερό, ότι πολλά έχουν υπόψη 

να αμφισβητήσουν, να διασκευάσουν, να διαψεύσουν ακόμη;

 

 

Μη σιωπάς, ελεύθερα πες τέλος πάντων ποιητή,

κι ας μας πονά όλους, ότι άδικα αυτά που ψάχνουν,

πες τους πως ο μεγάλος μύστης της δημοκρατίας,  

ο Περικλής, ο άξιος άρχοντας νους της πόλης-πολιτείας,

κάτι παραπάνω ήξερε διότι έβλεπε καλά και μακριά,

για όλους. Έπεισε δε τους πολίτες και τάφρο έσκαψαν,

μεγάλη, και με πόνο τα ‘θάψαν όλα τα αποκαΐδια                                                                                                                                   

που άφησαν οι βάρβαροι, μέσα βαθιά στη ψυχής τους,

στα σπλάχνα του ιερού τους βράχου. Κι από πάνω έκτισαν

νέο Φάρο, οι προδιαγραφές ολυμπιακές, για εντόπιους

και περατικούς, ελεύθερους και σκλάβους, και βαρβάρους!

Ήξεραν ότι δεν κάνει διακρίσεις ένας Φάρος με φως,

για όλους φέγγει, σημασία να μη στήνεται σε έρημο σιμά.

Οι Αλεξανδρινοί αυτό δεν το έλαβαν σοβαρά υπόψη.

 

 

Τι έχετε απογίνει όλοι εσείς οι ποιητές, οι παλιοί οι νέοι;

Σεις Καλλίμαχοι πρωτεργάτες, οι ειδυλλιακοί γεννήτορες;  

Σεις Καβάφηδες προάγγελοι, οι ρομαντικοί κοσμορήτορες;               

Απάτριδες σίγουρα σ’ άγονες στεριές πειράματα,

παρεξηγημένοι!

Τυραννισμένοι ναυαγοί σ’ αλλόφρονες θάλασσες,

φαροστερημένοι!

 

Αλήθεια, έχει απομείνει κάτι από το Φάρο της Αλεξάνδρειας;

 

 

Το επιτύμβιο στην άμμο μισοθαμμένο, μισοσβησμένο:             

             «Ενθάδε κείται, κατασπαραγμένος, στ’ αγκάλι της οργής τους ο Φάρος. Βουβά κλαίει η Πέργαμος η Έφεσος η Αντιόχεια,

             αφορισμένες δήθεν μα τα αλεξανδρινά κατάλοιπα τους ζωντανά, κι ας πλαντάζουν».               

 

………………………………………………………………………………………………

 

Ξυπνούν τα ρομαντικά ειδύλλια, οι μαργωμένες Αλκυόνες,

έστω για λίγο, σύντομη στο καταχείμωνο η ζεστασιά ελπίδα

πετούμενα μνήμης, ταξιδιάρικα, τα αλεξανδρινά μηνύματα.

 

 

 

Ανδρέας Παλαιόσοφος

Προβολές: 46

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Ιούλιος 2015 στις 9:39

Ωραιος!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services