Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Δήλος

ΔΗΛΟΣ

Απ’ τη πασίχαρη αέναη Δωδώνη

έως τους χρυσόπνοους αιώνιους Δελφούς

ουράνια θάλασσα νηφάλια που γητεύει

ο κόρφος της λιμάνι, το αρχέγονο λημέρι

θυγατέρα του Ολύμπου αθάνατων καταφύγιο

από τους Υπερβορείους ως τη Δήλο ως τη Κύπρο.

Νήες Διόσκουροι του Προμηθέα Ναυαρχίδες

Νήες του Ορφέα θρύλος της σοφίας Ατλαντίδες

Νήες αρετών εστίες της Ευρώπης Πελασγίδες

Νήες θαλασσοκρατόρων προγόνων Μηνωίδες

Νήες Ολύμπου ήρωες αμαζόνες Μυκηναιίδες

Νήες Ελευσίνας άγιων μυστηρίων Εποπτίδες

Νήες πανιώνιες ποντοπόρες Προποντίδες

Νήες δόξας υπερήφανες ελευτεριάς Κοιτίδες

Σκούνες αλλοπρόσαλλες με αλλόκοτα ιστία στο λιμάνι κατέπλευσαν: Δόλια ή συγκυρία; Παρείσακτοι σεΐζηδες καρδινάλιοι πισκόποι δόγηδες φέουδων δογματόφοροι βαρόνοι ταγοί σωτήρες δήθεν, τελεσφόροι προφήτες .

Άπρεπα άπνοη Αυλίδα τώρα η Θάλασσα στο λιμάνι νηνεμία: το σαράκι του εμπρός, πάντα παρών παντού παραμονεύει

τη νύκτα απ’ τη μέρα αποκόβει

σβήνει της Αυγής το φως το πρώτο το σέλας της εσπέρας αμαυρώνει τον αιθέρα μ’ άχλη άγονη πεπλώνει.

Γόνοι Νήες νιές μαραμένες Ευζωνίδες

με άπνοα τ’ άρμενα βαριά κατεβασμένα

του Ολύμπου αναμένουν τα ούρια μελτέμια στο βωμό έτοιμη η καινούργια Ιφιγένεια.

Νήες γαλανόλευκες ελευτεριάς Αιγίδες μύρια έπη γνώσης αναγέννησης Ελπίδες.

Προβολές: 87

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Παλαιόσοφος στις 9 Ιούνιος 2015 στις 6:59: note: due to space limitation, I suppose, verses are being broken down; hence the scattered verses of this poem.