Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Εν Βερολίνω ραντεβού στα τυφλά

Εν Βερολίνῳ˙ ραντεβού στα τυφλά
                                              {Με κείνη κει την κραταιά
                                              των Βρυξελλών κυρά (τσατσά)}

Ακόμη και πριν εκλεγεί είχε κακές ιδέες
ήταν ατίθασο παιδί και με κακές παρέες ˙
μα ήλπιζαν θα άλλαζε σα θα ‘ρχονταν ευθύνες
και θα ‘στρωνε ως έστρωσαν όλοι οι πριν κηφήνες.

Εκείνος όμως έμπλεξε με κάτι ψεκασμένους
με κάτι Μπαρουφ-άκηδες και εντελώς Καμένους ˙
ρίχνουν κροτίδες φωνασκούν και κάνουν φασαρία
λένε θα φέρουν στους πολλούς δουλειές κι ευημερία
και θα προσφέρουν σ’ όλους μας και γη κι ελευθερία.
Μαζί με την παρέα του ο τρομερός Αλέξης
ψάχνει για ισοδύναμα, ψάχνει καινούργιες λέξεις,
με νέες πιο ανώδυνες να αντικαταστήσει
όσες κακές κι επώδυνες μας έφερε η κρίση
τους ελεγκτές των Βρυξελών να ικανοποιήσει ˙
τις υποσχέσεις που ‘δωσε να μην τις αθετήσει.

Μα μ’ όλη την ασάφεια δεν ξεγελά κανένα
ούτε τους κουτό-φραγγους μα ούτε και εσένα˙
για τούτο και η απειλή όλα πια να τα παίξει
σε ένα μπιγκ-μπαγκ τρικούβερτο κι όποιος μπορεί ας αντέξει.

Με τέτοια αναστάτωση που έφερε στην τάξη,
την άτυπη διευθύντρια έκανε να διατάξει
μπροστά της να εμφανιστεί στην έδρα της την κρύα,
για να του μάθει πια αυτή πως περπατούν στα τρία,
μαζί με τα τετράδια και όλες τις ασκήσεις
που του βαλαν οι δάσκαλοι και να ‘χει βρει τις λύσεις ˙
και κει να πάει μόνος του χωρίς τον κηδεμόνα
τηρώντας με ευλάβεια το γενικό κανόνα.

Κι ο Αλέξης το καμάρι μας σπεύδει να πειθαρχήσει.
Μα τι απόκαμαν εκεί άλλος θα εξηγήσει.

                                                 24 του Γδάρτη 2015