Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Χωρίς χαρτιά

Χωρίς χαρτιά

Περπάτησες μερόνυχτα,

πέρασες κάμπους και βουνά σαν κλέφτης ˙

έφαγες μπόρες και βροχές,

πλήρωσες λαθρεμπόρους,

επνίγηκες στη θάλασσα

κι εγκλωβίστηκες εδώ

μέσα σε ξένους

ξένος ˙

χωρίς χαρτιά,

να μη μπορείς λεύτερα να πετάξεις.

Μια νύχτα πριν το χάραμα,

στο δρόμο σου για το το ψωμί,

το Χάρο εσυνάντησες,

και θήραμα ανεγκέφαλων

κεφαλοκυνηγών

μαχαιρωμένος βρέθηκες.

Αυτών που θέλουν να πιστεύουνε

πως είστε εσείς οι φταίχτες,

για όλη αυτή τη συμφορά

που ρίξαν στα κεφάλια μας

του κόσμου οι κυρίαρχοι˙

κι ενώ και τούτοι θύματα,

γίνονται οι ίδιοι

θύτες

για χάρη των αφεντικών

τους ξένους κυνηγώντας.

Ξένους

εδώ όπως κι εκεί

στην έρμη την πατρίδα σας

θύματα εδώ όπως κι εκεί

των ίδιων συμφερόντων.

Θύματα του ονείρου σας

γι ανθρώπινη ζωή.

Προβολές: 64

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 31 Ιανουάριος 2013 στις 2:48: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 31 Ιανουάριος 2013 στις 6:29: .

Πολύ καλό !!!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 2 Φεβρουάριος 2013 στις 2:55: Πολύ ωραίο Χρήστο, επίκαιρο και ζωντανό. Αλήθεια ποιος μπορεί να πει ότι νιώθει πως είναι να γίνεσαι ανθρώπινο ερείπιο, και να ζεις πάντα με τον φόβο και με την ανοχή της εκμετάλλευσης σου. Εσύ πάντως μας έκανες να το καταλάβουμε.