Πατέρα.., μάνα μου και εσύ ...

[Στιχοπλάστης]

===============================================

Πατέρα.., μάνα μου και εσύ, πόσο έχεις πονέσει

δε στάθηκε ποτέ κανείς, τέτοιους γονείς να επαινέσει

κι απ’ τα παιδιά που αγαπάς τόσα έχεις περάσει

σα μιά αγέρινη πνοή, μές σε μισή ζωή έχεις γεράσει ...

 

Την ώρα που θα με έβλεπες άντρα πως καρτερούσες

μερόνυχτα μες στη δουλειά, χωρίς λαλιά και πως βαστούσες

χάλασε όλη σου η ζωή εμένα κι άλλους να προσέχεις

με πονεμένα δάκρυα κρυφά, μαύρα στυφά τα μάτια βρέχεις ...

 

Πατέρα.., μάνα μου και εσύ, κορμιά χαραμισμένα

στον ήλιο, του Θεού ευχή, η με βροχή είν’ αγιασμένα

ποιός ξέρει ακόμη κι αύριο τι θα σου ξημερώσει

σειρά μου τώρα το σταυρό, εγώ να βρω, που σ’ έχει μαραζώσει ...

===============================================

[Κατερίνα]

οι γονείς μας στιχοπλά ...

οι μοναδικοί άνθρωποι που το μόνο που θέλουν από μας είναι να μας βλέπουν χαρούμενους...

με συγκίνησες φίλε!!!!

τα σέβη μου

[Κλάνων Άοσμος]

και τα δικά μου σέβη!

Πρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ

πρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ

πρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ

αααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχ...........

ξαλάφρωσα.........

[ΤΥΨΕΙΣ]

πολύ όμορφο να είσαι καλά !!!

[αριστερός ψάλτης]

Η πένα που 'χει φως κι αγέρα,

μάνα δοξάζει και πατέρα.-

[Lorenzo]

Πατέρα, μάνα μου κι εσύ,

δυο ήλιοι, δυο παράδεισοι...

[Lorenzo]