Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Κόκκινα γράμματα

Αμετανόητα στιχάκια να μου γράφω

Κόκκινα γράμματα επάνω στο χαρτί

Εξιλεώνομαι και έτσι παραγράφω

Όλα τα λάθη μου, τις τύψεις, τα γιατί

Αναμοχλεύω τα ενθύμια του χρόνου

Παίρνω ανάσες κυνηγώντας τη βροχή

Γίνομαι ηγέτης της ψυχής μου και στο θρόνο –

Που αδρά μου χάρισα – με στέφω νικητή

Εκκολαπτόμενη η ιδέα πως με γνωρίζω

Αναρριχάται σαν αγιόκλημα απ’ τη γη

Όλους τους φόβους μου στη μέση τους χωρίζω

Και το μισό μου έτσι φαίνεται πολύ

Ξεψυχισμένες οι αγάπες μου και κλέβω

Κάποια απ’ τα όνειρα που έκανα παιδί

Κόκκινα γράμματα επάνω μου σμιλεύω

Παίρνω μαχαίρι.

Γράφω στο σώμα.

Κλαίω με φωνή.

Λυπαμαι που δεν προλαβαινω να σας διαβασω και να σχολιασω ως πρεπει αλλα υποσχομαι να επανερθω μολις χαλαρωσουνε λιγο οι υποχρεωσεις μου!!

Την αγαπη μου σε ολη την παρεα της "Γωνιας"!!!!!!!

Προβολές: 294

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 2 Δεκέμβριος 2012 στις 23:42: Παίρνω μαχαίρι.

Γράφω στο σώμα.

Κλαίω με φωνή

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 5 Δεκέμβριος 2012 στις 0:15: Αμετανόητα στιχάκια να μου γράφω

Κόκκινα γράμματα επάνω στο χαρτί

Εξιλεώνομαι και έτσι παραγράφω

Όλα τα λάθη μου, τις τύψεις, τα γιατί

στις ομορφιές σου πάλι Χαρά!

παντού και πάντα!!

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 22:52: Πραγματική μαγεία είναι ο τρόπος που εκφράζεσαι σε αυτό το ποιήμα.... Πραγματικά όσο περισσοτερο διαβαζω τα ποιήματα σου, τόσο περισσοτερο με εκπλίσει το βάθος αυτής της ψυχής που εκφράζεται ετσι... Σε ευχαριστώ πολύ....

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 15 Φεβρουάριος 2013 στις 14:42: έτσι είναι μαχαιριά ένα σώμα να γίνει δυο,

και θέλουν το αίμα της καρδιάς για να γίνει πάλι ένα.

έτσι λέω Χαρούλα!!!!!