Τὶ γεροξεκούτης ποὺ εἶσαι! Σοῦ ἀρέσει ἡ Μ ί λ β α;

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

από ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ » Τρί 13 Νοέμ, 2012 2:03 pm

* Τὶ γεροξεκούτης ποὺ εἶσαι! Σοῦ ἀρέσει ἡ Μ ί λ β α;

Καὶ ἀφοῦ ἔπεσα καὶ κοιμήθηκα κάμποσο, νά 'με πάλι ὄρθιος: καθισμένος, ἀφοῦ ἔφαγα τὴν σαλάτα μὲ τὰ χάπια μου, στὸν Ὑπολογιστὴ μου, μὲ τὴν Ἀργὼ στὸ
πλευρὸ μου καὶ τὸν Ριτορνέλο νὰ τρίβεται στὰ πόδια μου. Αὐτὲς οἱ γάτες θαρροῦν πὼς εἴμαστε ἴσα κι' ὅμοια. Ἄν καὶ μὲ σέβονται, δὲν μπορῶ νὰ πῶ!
Ἀλήθεια, πόσον καιρὸ εἶμαι ἐργένης (καὶ ἀεὶ γατοπατέρας);
Οὔ, σιγὰ μὴν τὸ ψάξω!
Στάσου λίγο, ἐδῶ ἔχουμε: Milva, "Tango della gelosia", ==== http://www.youtube.com/watch?gl=GR&v=4wOnqFsmZUg

Ποιὸς τῆς εἶπε νὰ τὴν ἐρωτευτῶ; Καλὰ νὰ πάθει!...
Τὶ λέγαμε; Ἄ, ναὶ: " ...νὰ ψοφήσω μόνος μου ὁ κωλόγερας". Ἐκτελῶ ἐπιθυμίες μὲ ἀκρίβεια στὴ λεπτομέρεια. Ἔχει σημασία τὸ πῶς θὰ πεθάνω; Καί βέβαια: ἔ-
τσι ποὺ μὲ λιγώτερο δικό μου κόστος νὰ πάθουν ὅσο περισσότερο κακὸ οἱ ἄλλοι. Χωρὶς νὰ τοὺς κάνω κἄν κακὸ.

..Milva, Abat-jour, ==== http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... fCVE&gl=GR
Kαὶ δός του νὰ σὲ κοιτάζουν, ἐπίμονα κι' ἔκθαμβες, οἱ γάτες σου, μὲ γουρλωμένα μάτια, ποὺ χορεύεις, λὲς καὶ κάνεις κἅνα ἔγκλημα μπροστά τους, δὲν θὰ εἴμα-
στε καλὰ, μοῦ φαίνεται!

Γράφω στὸ κάθε μου νῆμα ὅ,τι γουστάρω καὶ δὲν περιμένω τίποτα. "Νὰ ἡ εὐτυχία" νὰ τὸ πῶ αὐτὸ; Πάντως τ' ἀγαθὰ κόποις κτῶνται καὶ ὅ,τι ὀρέγομαι καὶ μ' αὐ-
τὸ διασκεδάζω, διυλίζεται πρῶτα, τὸ διηθῶ εἰς ἦθος.
Ὁ ἰδιοκτήτης μου μοῦ συνέστησε (μὲ καλὴ προδιάθεση, πιστεύω) ἐδῶ καὶ καιρὸ ἕναν στενὸ φίλο του πνευμονολόγο, ποὺ ἤδη ἔχω μιλήσει μαζύ του - μὴ λέει πὼς
δὲν νοιάζομαι καὶ γιὰ τὴν ὑγεία μου!... - καὶ μοῦ ὑποσχέθηκε, ὁσεσδήποτε κι' ἄν χρειαστῶ ἐξετάσεις, θὰ μὲ δεχτεῖ ἐντελῶς δωρεὰν. Κι' ἀξίωσε νὰ μὴν ντρέπομαι.
Ἄντε, τώρα, νὰ μὴν τοῦ πεῖς αὐτουνοῦ:
- Κύριε! Κλινοσοφιστὴς εἶμαι, - τὶ νὰ ντρέπομαι καὶ κορακίστικα μοῦ λέτε; Ποῦ θὲς νὰ ξέρω πιὰ ἀπὸ ντροπὲς καὶ ὄνειδος σ' ἕναν κόσμο ποὺ δὲν καταισχύνεται; Τὶ
μὲ πέρασες; γιὰ ντεμοντὲ;
Δὲν νομίζω πὼς θὰ πάω ποτὲ. Ἄλλα μυαλὰ ἔχω ἐγὼ. Δὲν παίρνουν ἀέρα αὐτά. Εἶναι ἀεράτα ἀπὸ μόνα τους καὶ πληρώνουν κι' ἀνταποδίδουν.

Ποιὸ ἄλλο φάρμακο θὰ χρειαζόμουν ἐπειγόντως ἀπὸ... ἀπὸ τὴν Milva, ἄς ποῦμε; Ἀπὸ τὴν ὀμορφιὰ ποὺ, ὅσα δάκρυα εὐγνωμοσύνης κι' ἄν τῆς χαρίσεις, λίγα θὰ
εἶναι; Τὶ φταίει καῖ χαλάει μὲ τὸν καιρὸ ἕνας ὀργανισμὸς μέχρι σκουριᾶς;
Βλέπω στὸν ὕπνο μου τὶς παληὲς ἀγάπες μου. Ναὶ, μὲ θυμηθήκανε! Καὶ καθόλου παράξενο, ποὺ ἀμέσως κρυφοκοιτάζεστε. Ἐγὼ, πῶς τὶς θυμᾶμαι δηλαδὴ;
Ἄλλες ἔχουν πεθάνει καὶ τὸ ξέρω. Κι' ἄλλες μὲ εἰδοποιοῦν, μὲς τὰ ὄνειρα, πὼς: μ' ἀγγίζουν, λέει, γιὰ τελευταία φορὰ. Καὶ σὰν νὰ προσθέτουν πειραχτικὰ:
- Καλὰ, μὴν κάνεις ἔτσι! Θἄρθεις, τελευταῖος, κι' ἐσὺ. Πάντα σοῦ ἀρέσανε οἱ φάρσες δὰ!...

Δὲν μοῦ λένε ποῦ "θἄρθω" καὶ μᾶλλον δὲν θὰ μπορέσω νὰ μάθω. Θὰ πάω, ἔτσι ἀπὸ πεῖσμα, κι' ὅπου μὲ βγάλει ἡ ἄκρη.
Πάντως χαίρομαι ποὺ ξαναβλέπω τὶς ἀγάπες μου ὅπως, ἀπαράλλαχτα, τὶς ἤξερα: δὲν πέρασε κἄν ὁ χρόνος ἀπὸ πάνω τους! Σὲ μένα κάτι πρέπει νὰ συμβαίνει καὶ
γέρασα, δὲ μπορεῖ νὰ τὸ χωρέσει ὁ νοῦς μου πὼς δὲν μπῆκε στὴ μέση τρικλοποδιὰ.

Ἐλάχιστα βγαίνω ἀπὸ τὸ σπίτι ἀλλὰ φροντισμένος, σὲ ντύσιμο, πάντα, ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ σκουπίδια στὴν ἄλλη γωνία.
(Ἕδιωξα τὶς...γάτες ἀπὸ τὴν πλάτη μου! - βρῆκαν τόπο νὰ παλέψουν, ἄει στὸ καλὸ!...Τώρα ποὺ Σκέφτομαι καὶ Γράφω;)
Κανεὶς δὲν πιστεύει πὼς εἶμαι ἔστω λίγο ἀσθενὴς. Ὅ,τι εἶναι νὰ δοῦν, ἀπὸ βήχα καὶ δὲν ξέρω τὶ ἄλλο ἀρρωστοειδὲς, τὸ βλέπουν μόνον οἱ τέσσερις τοῖχοι μου.

Χωρὶς μιὰ μέρα πιὰ στὴν θάλασσα ἤ στὸ βουνὸ, τόσον καιρὸ... Χωρὶς μέσ' ἀπὸ κάποιο ὄχημα, τραῖνο, λεωφορεῖο, νὰ ξετυλίγονται, πλαγίως μου, τοπία, πηγαίνον-
τας μπρὸς ἐγὼ καὶ 'κεῖνα πίσω. Ἤ μήπως δὲν θυμᾶμαι καλὰ; Ἐλπίζω νὰ εἶμαι σαφὴς τὶ ἐννοῶ πάντως - ὤχ, βαριέμαι τὶς ἐξηγήσεις!
Kαὶ ἀρνοῦμαι μὲ ἀπόλυτη γαλήνη μέσα μου συμμετοχὲς ποὺ μοῦ προτείνονται σὲ καλλιτεχνικὰ.
Δὲν ξέρω τὶ - κι' ἄν - μ' ἐμποδίζει περισσότερο: ἡ φροντίδα μὴν πνιγῶ ἐπὶ σκηνῆς (ὅπως παρὰ λίγο σὲ 'κείνη τὴν παράσταση τοῦ "Θεατρᾶ";) κι' αὐτὴ τὴν φορὰ δὲν
γλυτώσουμε, ὅλοι μαζὺ, τὸ τελειωτικὸ θέαμα ἤ σκέτο κακάρωμα; Δὲν θέλω πιὰ οὔτε χειροκρότημα, οὔτε σφίξιμο χεριῶν, οὔτε πολέμους συναδέλφων;
Εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ θέλω κι' ἐγὼ κάτι ἐφ' ὅσον ἀνασαίνω;
Κι' ἀλήθεια: πόσο μάταιο ἦταν ποὺ ἔζησα; Μὴν θλίβεσθε, τὸν ἑαυτό μου ρωτάω καὶ, γιὰ νἄχετε ἐπίγνωση, θὰ σᾶς πῶ κι' ἐσᾶς: καθόλου!
Μοῦ δόθηκε ἕνα δῶρο (δὲν ἤξερα τὶ ἤτανε) ποὺ δὲν τὸ πέταξα ποτὲ στὰ σκουπίδια. Ἡ ζωή μου.
Εἶμαι περήφανος ποὺ ἔζησα μὲ ὅσα κι' ἄν ἄντεξα. Κι' ἀκόμα: ἐδῶ εἶμαι, βαρᾶτε!

Κάποιοι νομίζουν πὼς ἔχω λεφτὰ καὶ τὰ κρύβω καὶ ὅτι αὐτὸ φαίνεται στὴν συμπεριφορά μου...(... δὲν ἦταν ποτὲ ἐδῶ νὰ δοῦνε πῶς ἕβριζα τὴν ὑπεύθυνη τῆς πολυ-
κατοικίας π' ἀναγκαζόμουν ν' ἀνέβω ξεψυχῶντας, πρὶν φτιάξει, ἐπιτέλους, μετὰ ἀπὸ χρόνια, τὸ ἀσανσὲρ κι' ἀφοῦ τὸ χρέωσε πάλι σὲ μᾶς, διαδίδοντας πὼς...)
Εἶναι σωστὸ νὰ πεθαίνει ὁ ἄλλος ἐπειδὴ ἐσὺ θέλεις νὰ βγάζεις λεφτὰ;

Ἕλληνες, χίλιες τρόικες νὰ σᾶς βροῦν, ἴδιοι θὰ εἶστε. Λεφτὰ καὶ Ἅγιος ὁ Θεὸς τὸ βιός σας καὶ τὸ εἶναι σας.
Ἄ, ναὶ: πιὸ πρὶν ἀπέσυρα ἕνα μικρὸ μήνυμά μου σὲ νῆμα τοῦ Περὶ Ἀνέμων καὶ Ὑδάτων ποὺ γέμισε στὸ μεταξὺ ἀπὸ φασιστικοὺς σαρκασμοὺς. Τὶ δουλειὰ ἔχει τὄνο-
μά μου, ἔστω καὶ μαχητικὰ, ἀνάμεσά τους; Ἔχουμε πολλοὺς φασίστες, προσέξτε το αὐτὸ. Πολλοὺς φασίστες. Τὰ ψευδώνυμα ξετροχιάζουν κι' ἀποκαλύπτουν, αὐ-
τὸ νὰ τὸ θυμᾶστε.

Ἄχ, Μίλβα μου, ἀκόμα καὶ Θάνο Μικρούτσικο ἀκούω γιὰ χάρη σου:
Milva, Θάλασσα, ==== http://www.youtube.com/watch?feature=re ... Fbzg&gl=GR
Ἀλλὰ κι' αὐτὸς κάτι θὰ ἔνιωθε γράφοντας γιὰ σένα, δὲν μπορεῖ, φαίνεται!
~~~~
"Tango della gelosia. "
No, non è la gelosia,
ma è la passione mia.
Quando ti guardano gli altri, io fremo perché
io il tuo cuore lo voglio soltanto per me.

No, non è la gelosia,
so che tu sei solo mio.
Ciò che mi strugge non so io neppure cos'è,
ma non temere, non sono gelosa di te.

No, non è la gelosia,
so che tu sei solo mio.
Ciò che mi strugge non so io neppure cos'è,
ma non temere, non sono gelosa di te.

Gelosa di te!
~~~~
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.