Στο πλευρο μου γαντζωμενη

σαν κομματι απ΄την ψυχη μου,

..κοκκινη κλωστη δεμενη...,

..χαμηλωνω την φωνη μου.



Θα΄ναι η νυχτια γεματη,

μακρινα που φεγγουν αστρα,

καλοκαγαθες νεραιδες,

και πριγκιπισσες με καστρα.



Η ανασα σου θα τρεμει

στη λαχταρα για να μαθει,

κι η χαρα θα περιμενει

στου παραμυθιου τα βαθη.



Ποιο σφιχτα θα μ΄αγκαλιαζεις

μηπως δρακος και φανει,

τη σελιδα να περασω,

να τον διωξω , να… Συνέχεια

Οι αερηδες που φυσηξαν

των Θελω, των μεγαλων,

σαν ,που λειψα τις ζησαμε

ζωες μοιαζουν των αλλων.



Σαν παντα των ανειπωτων

στεκουν μπροστα, τα χρονια

και τις καρδιες ταιριαζουνε

σαν του σκακιου τα πιονια.





#



Πες μου τι μενει

οταν τα ονειρα τελειωνουνε

πες μου τι μενει

οταν σχολαν οι εφηβειες..



.τα αισθηματα ουρλιαζουν

αλλαζουν χρωμα και πληγωνουνε,

γερναν θαρρεις οι αισθησεις μας

και… Συνέχεια

Ζουσαν καποτε σε χωρα μακρινη

μια μικρη κοπελα που εκλαιγε ζαφειρια,

κι ενας ομορφος και νεος πειρατης

που καρδιες κουρσευε σ΄ολα τα ταξιδια.



Οπως εβγαινε της πούλιας ο χορος

η κοπελα ξενυχτουσε στο λιβαδι,

τα ζαφειρια απ΄τα ματια της, σωρος

τρεμοπαιζαν και φωτιζαν στο σκοταδι.



Κι ετσι περναγαν τα χρονια στη σειρα

μα η πουλια τα ζαφειρια ειχε ζηλεψει,

και φιρμανι εστειλε στον πειρατη

τα δυο ματια της κοπελας να… Συνέχεια

Χαρα μου!!,

Μονακριβη μου θλιψη.!!

Τουτες οι λιγες λεξεις ερχονται να σ΄ανταμωσουν,

σαν τους αρμους της βαρκας μου που πλεει,

σ΄εναν αλλιωτικο ωκεανο αισθησεων.

Στη στερνη μου αναθυμια

παλι ξεπροβαλες.

Αγερωχη ως ησουν...

σαν που γενηθηκες, να σ΄εχω..

καθως, γεννιουνται τα ονειρα

στις κουνιες των νηπιων.

Σημερα φυσσαει ενας αλλιωτικος αερας.

θαρρεις της σκεψης ,γερνουνε

τα γιασεμια..,ολανθιστα,

και οι γαζιες.

Αποψε… Συνέχεια

Σεληνη μου ολογιομη
φεγγοβολας ακομα,
κι ολα ανθιζουν τα θαμπα..
μες της νυχτιας το δωμα.

Δεν ειναι, που ξορκιζονται
στο φως σου οι ερινυες,
κι οι τροβαδουροι αντρειεψαν,
υμνωντας τη φεγγια σου,

Ειναι ,που παν΄στη σκονη σου
μερευουν οι μανιες,
κι ερωτες μας λουζονται,
σαν κωμες,στη φωτια σου.

Παν΄στις σκεπες που ροδιζαν

στο λιογερμα, τα δειλια

Ενας μικρος Αποσπερειτης

τραγουδαει μοναχός.

Τι κι αν στη γειτονια

παρεα εχει αστρα, χιλια

Μοναχος...κι ως τη θαλασσα

δες, φτανει ο αχος



Θυμαμαι ακομα αμυδρα

σαν που΄λεγε η γιαγια μου,

τα βραδια για να κοιμηθω

τουτο το παραμυθι,

στ΄ Αποσπερειτη την αυλη

κρυβονται τα φιλια μου,

εκει που ζωντανευουνε

της νυχτας ολοι οι μυθοι.



Καθε που ερωτευεται

στον… Συνέχεια

<Του παρελθοντος μια γραφη

κι ενα αγιο γραπτο,

στον ηλιο λογια ανειπωτα

σκαλισε σαν γλυπτο.



Κι οπως οι Αγιοι σαλευαν

να πουν προσευχη τους,

των κοσμων μας τους ερωτες

τους περνανε μαζι τους.



Ακροστιχιες που κειτονταν

τα ΄στερια στο μπαλκονι,

τα λογια τα επουρανια

να κρυψουν στο σεντονι.



Ω!! σαν φαινοσουν ,στεναγμε

πιο ομορφη απ΄το καλλος,

θαρρεις πως καθε σου φορα

σε΄ ρωτευοταν κι… Συνέχεια