Από τις εκβολες του Αυγουστου εως τα βαθη του Βοσπορου





Στις εκβολές του Αυγούστου

πλένονται αμέριμνες οι λέξεις

με στάλες, παιδιά του φθινοπώρου,

κρίνα μικρά κυβερνοχωρου

νέκταρ γεμάτα να τ’αρμέξεις,

παλμός να γίνεις κάποιου μπούστου.







Την μυρωδιά του μούστου

φέρνει ο Σεπτέμβρης να μεθύσεις

και την φωνή του Εωσφόρου,

στα μαύρα μέσα του Βοσπόρου,

νερά να την βυθίσεις,

αιώνια πια μουγγός, να τριγυρνά ο νους… Συνέχεια