Το ιστολόγιο του Βασίλης Ασπρογειάτης -- Αύγουστος 2011 Αρχείο (32)

ΑΠΑΛΛΑΓΗ

Μακάρι,

να μην περισσεύουν

ανομολόγητες προθέσεις

και ανολοκλήρωτες πράξεις.

Ζωηρό ενδιαφέρον

να ξόδεψε τα πάντα.

Έτσι ώστε,

όποιος κι αν μείνει,

όποιος κι αν φύγει,

σε ώρες ισχνών διαισθήσεων

και ανεξιχνίαστων σιωπών,

να περπατήσει,

στα βαλτώδη νερά

των φαινομένων,

τουλάχιστον χωρίς απωθημένα

κι ενοχές.

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 11 Αύγουστος 2011 στις 20:17 — 8 σχόλια

ΕΡΧΟΜΟΣ

Έρχεται πάλι το παιδί.

Δεν το ανακαλούν απο τη λήθη.

Ανακαλεί αυτοδίκαια ένα κομμάτι ζωής.

Κανείς δε μπορεί να το σταματήσει.

Φέρνει μαζί του

την παγωμένη αθωότητα

και με το πάντοτε αμετάβλητο χέρι του χαρακτήρα,

στάζει απο μέσα φωτιά

σ' ενήλικες προσωπικότητες.

Ανοίγει ξανά

τα σημάδια στα γόνατα

για να τα καθαρίσει από τις υποψίες,

ψιθυρίζει το φόβο μέχρι το κόκκαλο

και πλένει τα μάτια

με…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 10 Αύγουστος 2011 στις 22:00 — 7 σχόλια

ΈΚΠΛΗΞΗ

Καμία έκπληξη.

Με κάθε άκαιρη σιωπή σου,

ένα  "Σ' αγαπώ"

θα ξεριζωθεί

απο πάνω μου.

Τα φιλιά θα μείνουν.

Αφ' ενός δόθηκαν,

έγιναν αισθητά,

αφ' ετέρου πότισαν

και παράγουν αντισώματα

ενάντια στις εκλείψεις.

Όσο κι αν τους δόθηκε

για φυσικό περιθώριο ζωής

η διάρκεια εξάτμισης της ηδονής,

αυτα,

βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια,

αναστημένα

εκ νεκρών ελπίδων,

νόμιμη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 9 Αύγουστος 2011 στις 18:56 — 8 σχόλια

Ο ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΗΣ

Νέο σπίτι.

Διαμονή και καταφύγιο

επί πληρωμή.

Βέβαια,

ο χώρος

είναι ακόμα άδειος.

Τουλάχιστον

μέχρι απόψε,

που θα κοιμηθώ,

για πρώτη φορά,

εδώ.

Και θ' απλώσω

απο την αρχή,

ρίζες,

σε ό,τι τετραγωνικά σιγουριάς,

έχω στη διάθεσή μου.

Κι όλα,

θα γίνουν πιο εύκολα.

Το ξέρω.

Έχω συνηθίσει.

Κάθομαι

στο ενοίκιο της ζωής.

Πληρώνω,

πότε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 8 Αύγουστος 2011 στις 18:30 — 9 σχόλια

ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Α

Λαμβάνω

απο το στόμα σου

το μονοξείδιο της απόστασης.

Της δικής σου απόστασης.

Και ο αφανισμός

δεν έρχεται καθόλου ασυναίσθητα.

 

Β

Εδώ,

σταματά το κορμί,

μες στους αιώνες.

Μπροστά του,

βρίσκεται

η βλοσυρή μορφή

της μοναχής ψυχής.

Πίσω,

απο τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 7 Αύγουστος 2011 στις 19:57 — 8 σχόλια

ΧΩΡΙΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ

Φωνάζουν τα φρένα μας "Απών¨",

γιατί σε λάθη το παρόν

τα έβαλε ξανά ν' ακουμπήσουν

 

Προσπεράσαμε λυγμούς,

κι ό, τι αναστεναγμούς

μπορούσαν να μας κρατήσουν

 

                Ρ

Εκτός κορμιού η πορεία,

ψάχνει μιά όαση.

Από τόσο σκληρή απουσία

φτιάχτηκε μιά κόλαση.

 

Και παρόλα τα όνειρα παντού,

για μιά στιγμή κακού…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 7 Αύγουστος 2011 στις 10:10 — 9 σχόλια

ΣΕ ΠΕΡΙΟΠΤΗ ΘΕΣΗ

Στο τραπέζι,

πάντα

σε λίγες φωτογραφίες,

βρίσκονται

η χαρά,

η λύπη,

η αγωνία

και γενικά

όλη η ξηρά τροφή,

υποτίθεται,

της ζωής.

Σ' ελάχιστα κάδρα εικόνας

και νεκρής φύσης

απομυζάται αιώνια

η παρηγορία ενός γεγονότος,

κι έτσι

δεν ξεβράζεται

η χλωμάδα

που αναδίδουν

όλες αυτές οι ώρες,

οι προορισμένες

αποκλειστικά,

για αυτοκατανάλωση.

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 6 Αύγουστος 2011 στις 19:30 — 11 σχόλια

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Δε ξέρω

πόσο μακριά κοιμάται

η αλήθεια σου.

Σε τι πρόσωπο πρέπει

να μιλάω

για να την ξυπνήσω.

Σε πρώτο,

σε δεύτερο,

σε τρίτο...

Μαζί

με την αποστασιοποίηση,

εμφανίστηκε

κι ένα σκοτεινό σημείο

στον ενθουσιασμό:

Ο χώρος που κατέκτησε

το αίσθημα λάθους.

Δεν είμαι

πλέον

ικανός για τα πάντα.

Απόκτησα επιφυλάξεις.

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 5 Αύγουστος 2011 στις 18:45 — 12 σχόλια

ΔΕΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

Απο το είδος

της νίκης,

εδώ υπάρχει

μόνο η φυλή,

που πιστεύει στη λογική.

Αμέτρητους τριγμούς

στα συρτάρια,

αφήνουν

οι στοιβαγμένες λύσεις,

που διαμέσω της ακοής,

σχεδόν εφάπτονται

με το μουδιασμένο στόμα,

χωρίς να μπορούν

να το βοηθήσουν.

Χωρίς να μπορούν

να τεκμηριώσουν

ποιο ένστικτο τελικά,

κράτησε κλεισμένα

τόσα κατάλληλα λόγια.

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 4 Αύγουστος 2011 στις 20:34 — 8 σχόλια

ΕΝΤΟΣ

Έξω βρέχει.

Εδώ γλιστρούν στο δάκρυ,

αλλάζοντας συνεχώς

τους συσχετισμούς δυνάμεων,

καθώς

αλληλομαχαιρώνονται πάνω μου,

ο θυμός

και μια δεύτερη ευκαιρία.

Μέχρι τελικής πτώσεως

της διφορούμενης στάσης.

Μόνο έτσι

θα υπάρξει νικήτης,

ικανός

ν' αντιμετωπίσει τις κραυγές,

που τις μεγάλωσε

κι άλλο,

αφού τις θήλασε

ανάγκη ζεστασιάς,

άλλη μιά νύχτα.

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 3 Αύγουστος 2011 στις 19:21 — 12 σχόλια

ΤΕΛΙΚΟ ΤΑΞΙΜΙ

Εκκωφαντική σιωπή.

Είναι η σωστή ώρα.

Λίγο προτού

ξεσπάσει

το τελευταίο ζε'ι'μπέκικο.

Παραγγελιά πραγματική,

πετώντας

τη φαλτσέτα

και το νταηλίκι.

Στο άνοιγμα των χεριών

να φτεροκοπά η ψυχή,

κι όπως πάντα

στο τελείωμά του

να σπάζεις

με την παλάμη

το ποτήρι,

το κέντρο της πίστας.

Να φτιάχνεται,

μια ματωμένη τομή

στη γραμμή της ζωής.

Αφού πέρασες τόσες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 2 Αύγουστος 2011 στις 19:43 — 12 σχόλια

ΤΟ ΆΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΦΤΕΡΩΝ

Είναι

η κατάλληλη στιγμή,

να σκορπιστεί το ρίγος,

έτσι νεογεννητο,

στις γύρω σκέψεις.

Να μαχαιρωθεί

και να δαγκώσει.

Να υπάρξει.

Αν μεγαλώσει,

θα γίνει άποψη,

θα την αγαπήσει

ο εγωισμός,

θα μείνει για πάντα

και θα ζει

τρώγοντας

την όραση.

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 1 Αύγουστος 2011 στις 19:00 — 9 σχόλια

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services