Ιστολόγιο του/της Ειρήνη (192)

Το φάντασμα

Τις νύχτες ένα φάντασμα

έρχεται τρελαμένο

που έχει απειλητικά

το χέρι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 1 Φεβρουάριος 2012 στις 11:30 — 22 σχόλια

Κοίτα με να σε κοιτώ

Από το μικροσκόπιο

περνάς πάλι την τρίχα

να κόψω είμαι στ' όριο

του έρωτα το…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 22 Ιανουάριος 2012 στις 1:21 — 22 σχόλια

Δωμάτιο με θέα

Εδώ περνώ καλά, δε λέω,

έχω παρέες και μιλώ

μα κάπου-κάπου σιγοκλαίω 

όταν μιλώ με…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 3 Ιανουάριος 2012 στις 21:26 — 26 σχόλια

Άκαρπη σπορά

Aπό το δέντρο το ξερό

κανείς δεν περιμένει

άνθος να δεις με τον καιρό

και ο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 13 Δεκέμβριος 2011 στις 20:41 — 20 σχόλια

Ένα Φθινοπώρου δείλι

Πάνε κι έρχονται τα πλοία

από σένα αδειανά

κι έλεγα η νοσταλγία

ότι θα σε τυραννά.



Έλεγα πως θα τρυγήσεις

φέτος την κλημα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 6 Δεκέμβριος 2011 στις 17:00 — 16 σχόλια

Στου έρωτα τα πέλαγα

Μαζί σου όταν στου έρωτα
πνιγόμουν τα πελάγη
μ' αισθήματα αμέρωτα

 έσπαγαν και οι πάγοι

Όταν τη ρότα χάραξες
βούτηξα στο εβίρα
και γεύτηκα, απ' τις μάλαξες
π' άφηνες, την αλμύρα.

Τα κύματα δεν τα 'τρεμα
κι ας μ' έστελναν στον πάτο,
έψαχνα για τ' απάνεμα
και δεν το 'βαζα κάτω.

Μα ήρθαν χρόνοι δίσεκτοι
κι η θάλασσα στα δύο
σχίστηκε κι έμεινα απ' τη μια
κι εσύ σ' άλλο σημείο.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 27 Νοέμβριος 2011 στις 0:30 — 16 σχόλια

Όταν φύγω

otanfygv.getiteirini.mp3(μ' ένα κλικ ακούγεται το τραγούδι)

 

Θέλω πριν φύγω να μου τάξεις

ούτ' ένα δάκρυ να μη στάξεις,

μη νιώσεις θλίψη.

Αφήνω εκεί ό τι δικό μου

κι υπόσχεση το σ' αγαπώ μου

να μη σου λείψει.



Κράτα του γέλιου μου τον ήχο,

το σ΄αγαπώ σε κάθε στίχο,

φυλάκισέ τα.

Απ' τη δική μου απουσία,

αν πέσεις σε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 19 Νοέμβριος 2011 στις 12:00 — 11 σχόλια

Η μνήμη και οι... "δήμιοι"

Με μία γομολάστιχα
να γίνονταν να σβήσεις
του δρόμου σου τα άτυχα
από τις αναμνήσεις.

Να πέρναγαν αδιάφορα
μέσα από τη μνήμη
αισθήματα παράφορα
και της καρδιάς σου δήμ(ι)οι

Όσα σε διαλύουνε
και φίλους λιποτάχτες.
από το νου να φύγουνε
ας έβγαζες τους φράχτες.

Άνοιξε μ' ένα "δόξα σοι"
του νου το φωτοδότη
και μην αφήσεις πρόσβαση
σ΄άλλον "Ισκαριώτη".

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 14 Νοέμβριος 2011 στις 21:00 — 13 σχόλια

Πανδημία τρέλας

 

Τον τελευταίο τον καιρό δεν ξέρω τι συμβαίνει,

όποιος μπροστά μου πέρασε τα χει εντελώς χαμένα,

όπου κοιτάξω κι όπου δω όλοι σαλταρισμένοι,

το πλοίο παν να πάρουνε και μπαίνουν μες τα τρένα.



Φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι στο τρα λα λά ομάδι,

τους λες τα μεν αλλά αυτοί τυρβάζουν περί άλλων,

μέχρι να συνεννοηθείς σου βγάζουνε το λάδι,

παίζει ο καλαματιανός, χορεύουνε το μπάλο.



Από τη μια άκρια της γης ξαπλώνεται στην άλλη,

θαρρείς…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 7 Νοέμβριος 2011 στις 0:30 — 15 σχόλια

Στου Στιχοπλάστη τη γιορτή

Ας  γινόταν ένα σάλτο

να μας φέρει κατά κει,

στη γιορτή σου, άσπρο πάτο,

να κεράσεις τη ρακή.

 

Να ‘τανε οι φίλοι όλοι

μ’ ένα τρόπο μαγικό,

να βρισκότανε στη σχόλη

σου να φάνε το γλυκό.

 

Όλοι οι φίλοι οι ωραίοι

στο δικό σου τον οντά,

τις ευχές μας, να ‘ταν λέει,

να σου πούμε από κοντά

 

 Μ’ αν δεν είμαστε Ικάροι

και φτερούγα δεν κολλά,

των Στιχοπλαστών μπροστάρη

από…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 26 Οκτώβριος 2011 στις 14:30 — 16 σχόλια

Ωσαννά

Αισθήματα μου έλυσες
για χρόνια σκλαβωμένα
κι όπως στη γύρη οι μέλισσες
γυρνώ γύρω από σένα.

Έχεις αλώσει μια καρδιά
μέχρι τα χτες αλήτρα,
με το τικ-τακ ο έρωτας
χτυπά γλυκά τα πλήκτρα.

Βούτηξα και μ' εξάγνισε
σε άγια κολυμβήθρα,
μέλι είναι τα λογάκια σου,
το στόμα σου κηρύθρα.

Έπεσα και γλυκάθηκα
σ' αγάπης την κυψέλη.
Άκου που ψάλλουν ωσαννά
Άγγελοι κι Αρχαγγέλοι.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 24 Οκτώβριος 2011 στις 20:00 — 17 σχόλια

Στο νησί...

Του καλοκαιριού τ' αχνάρι

έσβησε απ΄το νησί

κι ο ορίζοντας γκριζάρει

απ' τις πέντε και μισή.

 

Με θαμώνες πότε ένα,

πότε δυο ο καφενές,

τραπεζάκια σκονισμένα

κι οι καρέκλες του κενές.

 

Απομείναμε πέντε έξη

μα εγώ δεν το…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 14 Οκτώβριος 2011 στις 10:00 — 24 σχόλια

Του χρόνου το...σημείο

 Ένα ύπουλο θηρίο

τη ζωή σου κυβερνά,

με του μείον το σημείο

λίγο-λίγο σε γερνά.

 

Νιώθεις την περπατησιά του

πίσω  σου να απειλεί,

τα αποτυπώματά του

να σ’ αφήσει το σκυλί.

 

Πάνε άδικα οι κόποι

να του κόψεις το σερί,

σ’ έχει πάρει στο κατόπι

κι όλο κάτι αφαιρεί.

 

Πριν σε πάρει απ’ το χέρι

και σ’ αράξει στη σιωπή,

τη γροθιά σου στο μαχαίρι

χτύπα τη και ας…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 10 Οκτώβριος 2011 στις 21:00 — 20 σχόλια

Το σύννεφο

Έστειλα ένα σύννεφο

με λέξεις μου γεμάτο.

Την ώρα του ψιχαλητού

μη φύγεις από κάτω.



Σου στέλνω ένα σύννεφο

με της καρδιάς το σχήμα,

κάθε σταγόνα κουβαλά

ένα αγάπης ρήμα.



Λόγια κι αγάπης δάκρυα

στέλνω κι έχε το νου σου

να μην κάνεις στην άκρια.

Μείνε εκεί και λούσου.



Βρέξου από τις λέξεις μου

που θα 'ρθουν απ' τα ύψη.

Σταγόνες τρεις το "σ' αγαπώ",

τέσσερις "μου 'χεις λείψει".



Όσο βρέχεσαι με λέξεις

να…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 5 Οκτώβριος 2011 στις 19:33 — 23 σχόλια

Στης λήθης τα θολά νερά

Μπαρκάρανε οι μνήμες σου στης λήθης το καράβι,

στα θολωμένα της νερά δεν έχουν σωτηρία.

Ξώμεινε μια αναλαμπή καμιά φορά ν' ανάβει,

τάχα μου για παρηγοριά που σβήνει ως το τρία.



Ένα καράβι σάλπαρε απ' του μυαλού την όχθη,

αφού σου λεηλάτησε τη γνώση και την κρίση,

στοιβάχτηκαν στ' αμπάρια του τα όνειρα κι οι πόθοι

κι έγινε φύλλο και φτερό ό τι είχες αγαπήσει.



Εδώ συμβαίνουνε πολλά, τέρατα και σημεία

μα εσύ μέσα στο τίποτα, στου νου την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 24 Σεπτέμβριος 2011 στις 18:49 — 20 σχόλια

Τη μέρα που θα ξαναρθείς

Θα 'ρθεις ξανά σαν το φονιά

στον τόπο του εγκλήματος

να ζητιανέψεις μια γωνιά

σαν κρίκος πια αδύνατος.

 

Εγώ όμως δεν θα ξοδευτώ

στου χθες τα ανομήματα,

θα 'σου 'χω μόσχο σιτευτό

και της αγάπης ρήματα.

 

Τη μέρα που θα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 1:53 — 24 σχόλια

Οι σκλάβοι

Να γίνω δεν το ζήλεψα του πλούτου μεγιστάνας,

τέτοιους να βάλω στο μυαλό δε θά 'θελα μπελάδες,

οι τρίχες όταν το σκεφτώ, σηκώνονται της κράνας,

του κόσμου αν ήμουν κι εγώ ένας απ' τους λεφτάδες.



Ένας απλός πελεκητής με μία τρύπια σόλα

απολαμβάνει τ' αγαθό που λένε ελευθερία,

αν έχουν την εντύπωση ότι τα έχουν όλα,

οι δυστυχείς υπόδουλοι είναι και σ΄ομηρία.



Δεμένη να την έχουμε θα έπρεπε καδένα,

όλοι μα όλοι του σοφού του Σόλωνα τη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 10 Αύγουστος 2011 στις 20:30 — Χωρίς σχόλια

Του κόσμου τα παράλογα

Όποιος θαρρεί με λογική μπορεί να καταλάβει

του κόσμου τα παράλογα, πλάνην οικτρά πλανάται,

ανήκεστον θα υποστεί του εγκεφάλου βλάβη,

ποιος είναι και πού βρίσκεται ούτε που θα θυμάται.



Εάν τυχόν σε θέατρο του παραλόγου πέσεις,

προσπέρασε κι αδιάφορα φίλε μου να σφυρίξεις,

την άκρη μες τον αχταρμά να βρεις δε θα μπορέσεις

και μέρος του προβλήματος κι εσύ θα καταλήξεις.



Αν προσπαθείς τα όμματα ν' ανοίξεις και τα ώτα

ενός τυφλού κι ενός κουφού, ουαί κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 10 Αύγουστος 2011 στις 20:30 — Χωρίς σχόλια

Εικόνα σου κι ομοίωση

Βρίζουμε τους πολιτικούς του μπήξε και τους δείξε

όλοι εμείς οι άγιοι, άγγελοι κι αρχαγγέλοι,

εσένα κάθε εαυτέ κοίτα πρώτα και φρίξε

που πάνω απ' όλα έβαλες προσωπικά ωφέλη.



Εσύ με το αυθαίρετο μιλάς γι αυθαιρεσίες

κι αυτός που απ' το παράθυρο την έπιασε τη θέση,

τσίπα δεν έχεις και μας λες για αξιοκρατίες,

κάποιος στην τάξη, μασκαρά, να σε ανακαλέσει.



Ηθικολόγε μου εσύ που έχεις κάνει όργια

και που τις αμαρτίες σου τις έχεις…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 6 Αύγουστος 2011 στις 13:00 — Χωρίς σχόλια

Τρεις και τέταρτο στη στάση

Τρεις και τέταρτο στη στάση,

το κεφάλι μου κουδούνι,

συν τοις άλλοις μού 'χει σπάσει

και το δεξιό τακούνι.



Με βαθμούς σαράντα ένα

σαν τον πότη παραπαίω,

απεργούν ταξί και τρένα,

βρίζω μέσα μου και κλαίω.



Μπρος πενήντα νοματαίοι,

πίσω μου σαράντα τόσοι,

Αλβανοί, Ιορδαναίοι

και Πακιστανοί καμπόσοι.



Κάθε καρυδιάς καρύδι

μ' έχουν πιάσει τα διαόλια,

άφαντα θα ήταν ήδη

δέκα αν είχα πορτοφόλια.



Σε μια άσφαλτο που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 1 Αύγουστος 2011 στις 20:17 — 19 σχόλια

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services