Πάνε κι έρχονται τα πλοία

από σένα αδειανά

κι έλεγα η νοσταλγία

ότι θα σε τυραννά.



Έλεγα πως θα τρυγήσεις

φέτος την κλημα…

Μαζί σου όταν στου έρωτα
πνιγόμουν τα πελάγη
μ' αισθήματα αμέρωτα

 έσπαγαν και οι πάγοι

Όταν τη ρότα χάραξες
βούτηξα στο εβίρα
και γεύτηκα, απ' τις μάλαξες
π' άφηνες, την αλμύρα.

Τα κύματα δεν τα 'τρεμα
κι ας μ' έστελναν στον πάτο,
έψαχνα για τ' απάνεμα
και δεν το 'βαζα κάτω.

Μα ήρθαν χρόνοι δίσεκτοι
κι η θάλασσα στα δύο
σχίστηκε κι έμεινα απ' τη μια
κι εσύ σ' άλλο σημείο.

otanfygv.getiteirini.mp3(μ' ένα κλικ ακούγεται το τραγούδι)

Θέλω πριν φύγω να μου τάξεις

ούτ' ένα δάκρυ να μη στάξεις,

μη νιώσεις θλίψη.

Αφήνω εκεί ό τι δικό μου

κι υπόσχεση το σ' αγαπώ μου

να μη σου λείψει.



Κράτα του γέλιου μου τον ήχο,

το σ΄αγαπώ σε κάθε στίχο,

φυλάκισέ τα.

Απ' τη δική μου απουσία,

αν πέσεις σε…

Με μία γομολάστιχα
να γίνονταν να σβήσεις
του δρόμου σου τα άτυχα
από τις αναμνήσεις.

Να πέρναγαν αδιάφορα
μέσα από τη μνήμη
αισθήματα παράφορα
και της καρδιάς σου δήμ(ι)οι

Όσα σε διαλύουνε
και φίλους λιποτάχτες.
από το νου να φύγουνε
ας έβγαζες τους φράχτες.

Άνοιξε μ' ένα "δόξα σοι"
του νου το φωτοδότη
και μην αφήσεις πρόσβαση
σ΄άλλον "Ισκαριώτη".

Τον τελευταίο τον καιρό δεν ξέρω τι συμβαίνει,

όποιος μπροστά μου πέρασε τα χει εντελώς χαμένα,

όπου κοιτάξω κι όπου δω όλοι σαλταρισμένοι,

το πλοίο παν να πάρουνε και μπαίνουν μες τα τρένα.



Φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι στο τρα λα λά ομάδι,

τους λες τα μεν αλλά αυτοί τυρβάζουν περί άλλων,

μέχρι να συνεννοηθείς σου βγάζουνε το λάδι,

παίζει ο καλαματιανός, χορεύουνε το μπάλο.



Από τη μια άκρια της γης ξαπλώνεται στην άλλη,

θαρρείς…

Ας  γινόταν ένα σάλτο

να μας φέρει κατά κει,

στη γιορτή σου, άσπρο πάτο,

να κεράσεις τη ρακή.

Να ‘τανε οι φίλοι όλοι

μ’ ένα τρόπο μαγικό,

να βρισκότανε στη σχόλη

σου να φάνε το γλυκό.

Όλοι οι φίλοι οι ωραίοι

στο δικό σου τον οντά,

τις ευχές μας, να ‘ταν λέει,

να σου πούμε από κοντά

 Μ’ αν δεν είμαστε Ικάροι

και φτερούγα δεν κολλά,

των Στιχοπλαστών μπροστάρη

από…

Του καλοκαιριού τ' αχνάρι

έσβησε απ΄το νησί

κι ο ορίζοντας γκριζάρει

απ' τις πέντε και μισή.

Με θαμώνες πότε ένα,

πότε δυο ο καφενές,

τραπεζάκια σκονισμένα

κι οι καρέκλες του κενές.

Απομείναμε πέντε έξη

μα εγώ δεν το…

 Ένα ύπουλο θηρίο

τη ζωή σου κυβερνά,

με του μείον το σημείο

λίγο-λίγο σε γερνά.

Νιώθεις την περπατησιά του

πίσω  σου να απειλεί,

τα αποτυπώματά του

να σ’ αφήσει το σκυλί.

Πάνε άδικα οι κόποι

να του κόψεις το σερί,

σ’ έχει πάρει στο κατόπι

κι όλο κάτι αφαιρεί.

Πριν σε πάρει απ’ το χέρι

και σ’ αράξει στη σιωπή,

τη γροθιά σου στο μαχαίρι

χτύπα τη και ας…

Έστειλα ένα σύννεφο

με λέξεις μου γεμάτο.

Την ώρα του ψιχαλητού

μη φύγεις από κάτω.



Σου στέλνω ένα σύννεφο

με της καρδιάς το σχήμα,

κάθε σταγόνα κουβαλά

ένα αγάπης ρήμα.



Λόγια κι αγάπης δάκρυα

στέλνω κι έχε το νου σου

να μην κάνεις στην άκρια.

Μείνε εκεί και λούσου.



Βρέξου από τις λέξεις μου

που θα 'ρθουν απ' τα ύψη.

Σταγόνες τρεις το "σ' αγαπώ",

τέσσερις "μου 'χεις λείψει".



Όσο βρέχεσαι με λέξεις

να…

Θα 'ρθεις ξανά σαν το φονιά

στον τόπο του εγκλήματος

να ζητιανέψεις μια γωνιά

σαν κρίκος πια αδύνατος.

Εγώ όμως δεν θα ξοδευτώ

στου χθες τα ανομήματα,

θα 'σου 'χω μόσχο σιτευτό

και της αγάπης ρήματα.

Τη μέρα που θα…

Να γίνω δεν το ζήλεψα του πλούτου μεγιστάνας,

τέτοιους να βάλω στο μυαλό δε θά 'θελα μπελάδες,

οι τρίχες όταν το σκεφτώ, σηκώνονται της κράνας,

του κόσμου αν ήμουν κι εγώ ένας απ' τους λεφτάδες.



Ένας απλός πελεκητής με μία τρύπια σόλα

απολαμβάνει τ' αγαθό που λένε ελευθερία,

αν έχουν την εντύπωση ότι τα έχουν όλα,

οι δυστυχείς υπόδουλοι είναι και σ΄ομηρία.



Δεμένη να την έχουμε θα έπρεπε καδένα,

όλοι μα όλοι του σοφού του Σόλωνα τη…

Βρίζουμε τους πολιτικούς του μπήξε και τους δείξε

όλοι εμείς οι άγιοι, άγγελοι κι αρχαγγέλοι,

εσένα κάθε εαυτέ κοίτα πρώτα και φρίξε

που πάνω απ' όλα έβαλες προσωπικά ωφέλη.



Εσύ με το αυθαίρετο μιλάς γι αυθαιρεσίες

κι αυτός που απ' το παράθυρο την έπιασε τη θέση,

τσίπα δεν έχεις και μας λες για αξιοκρατίες,

κάποιος στην τάξη, μασκαρά, να σε ανακαλέσει.



Ηθικολόγε μου εσύ που έχεις κάνει όργια

και που τις αμαρτίες σου τις έχεις…

Τρεις και τέταρτο στη στάση,

το κεφάλι μου κουδούνι,

συν τοις άλλοις μού 'χει σπάσει

και το δεξιό τακούνι.



Με βαθμούς σαράντα ένα

σαν τον πότη παραπαίω,

απεργούν ταξί και τρένα,

βρίζω μέσα μου και κλαίω.



Μπρος πενήντα νοματαίοι,

πίσω μου σαράντα τόσοι,

Αλβανοί, Ιορδαναίοι

και Πακιστανοί καμπόσοι.



Κάθε καρυδιάς καρύδι

μ' έχουν πιάσει τα διαόλια,

άφαντα θα ήταν ήδη

δέκα αν είχα πορτοφόλια.



Σε μια άσφαλτο που…