Χρόνια πολλά, χρόνια καλά

στιχο-συνταξιδιώτη,

στων στιχουργών το "μαχαλά"

να γίνεις φίρμα πρώτη.

 

Να σ' έχει ο Θεός γερό

εύχεται η Ειρήνη,

γάργαρο να 'ναι το νερό

στης ζήσης σου την κρήνη.

---

Άιντε εβίβα του…

Συνέχεια

Μια μέρα χειμωνιάτικη, Χριστούγεννα σαν τώρα

ήταν που μου 'ρθε ξαφνικά ο ουρανός σφοντύλι,

εκείνη που στις μαύρες μου πάντα με παρηγόρα,

λέξη παρηγορητική δεν έβγαλε απ' τα χείλη.



Μια μέρα χειμωνιάτικη ήρθαν τα πάνω κάτω,

με τις νιφάδες του χιονιού κι αυτές μαύρες ακόμη,

σ' εκείνο το τουρτούρισμα το πάπλωμα φευγάτο

κι ένιωσα τη ζωντάνια μου να χάνω και τη ρώμη.



Και από τότε κλείνομαι κάθε γιορτή και σχόλη

ας πέρασαν απ' το φευγιό της…

Συνέχεια

Για σένα αυτό που κράτησε

το πάθος μου ακοίμητο

είν' ό τι με διάλυσε

και τ' απραγματοποίητο.

 

Τα μάτια σου μια θάλασσα

με τα σαράντα κύματα,

τα λογικά μου τα 'χασα

και βούτηξα αδίστακτα.

 

Εκείνο το συναίσθημα

μέσα μου…

Συνέχεια

Ξύπνα από τη ραστώνη,
η ζωή δεν περιμένει,
γίνε μαχητής στ' αλώνι
όπως οι αντρειωμένοι.

Με το ένα, με το δύο,
λάβε θέση και στο τρία,
πες πως είσαι το θηρίο
κι η ζωή είναι η λεία.

Τις οδύνες σου στη σέντρα
με ορμή σαν μπάλα κλώτσα,
στην ψυχή σου την αφέντρα
άνοιξε πανιά και όρτσα.

Τα ρημάδια και τα γκρέμια
να σουτάρεις πάρε φόρα.
Κράτησε γερά τα γκέμια
της ζωής σου και προχώρα.

Σ΄ένα χρόνο τέτοιο μήνα

δε μπορεί κανείς να πει

της ζωής μας, Κατερίνα,

ποιοι θα είναι οι καρποί.

 

Να πετάξουμ' από τώρα,

ας υπήρχε το κλειδί,

όσα είναι ψυχοφθόρα,

από τη συγκομιδή.

 

Κι όταν φτάσ' εκείνη η μέρα

με του…

Συνέχεια