Της ψυχής μας το στέκι
Ήταν να ταξιδέψεις λάθρα,
μα ξέμεινες στην αποβάθρα
πικρά να κλαις,
στο ίδιο βρώμικο παγκάκι,
τα δάκριά σου ένα φαρμάκι,
γιατί να λες.
Λαθρεπιβάτη μου στα τρένα
θέση δε βρίσκεται για σένα,
όλα κλειστά,
μπροστά σου μια κλεισμένη πόρτα,
σε κάθε βήμα σου τα φώτα
όλα σβηστά.
Γείρε στο παγκάκι και κοιμήσου,
φτιάξ' ένα όνειρο κι αφήσου,
γίνε…
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 23 Απρίλιος 2009 στις 0:00 — 10 σχόλια
Μη με ξεχάσεις,
σαν θα περάσεις
του ουρανού το σκαλοπάτι,
πάρε μαζί σου,
της γης θυμήσου
για να με βρίσκεις πάνω, το χάρτη.
Πάρε κλωνί μου
την τραγική μου
μορφή, να κρύψεις στην ψυχούλα,
να το θυμάσαι
όταν φοβάσαι
πάντα κοντά σου θα 'ν η μανούλα.
Θα περιμένω,
κλαρί κομμένο
για να σε σφίξω ξανά στα στήθη,
μου 'πε 'να αστέρι
πως θα σε φέρει
έτσι που μ' είδε και με λυπήθη.
Μον κάθε…
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 17 Απρίλιος 2009 στις 11:00 — 12 σχόλια
Έπεσες μέσα στο πηγάδι,
του πόνου σου καταφυγή,
δε δίνεις καν ζωής σημάδι,
μες την απόλυτη σιγή.
Μέσα στου πηγαδιού τον πάτο,
κάποιος σου ρίχνει το σχοινί,
με δύναμη στα χέρια πάρτο
και ξανανέβα στη σκηνή.
Από του σκοταδιού την πόρτα
με μια σου κίνηση να βγεις,
στην τελευταία τους τη βόλτα
θα δεις τ' αστέρια της αυγής.
=======================
Υπάρχει…
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 11 Απρίλιος 2009 στις 0:00 — 11 σχόλια
Ήσουν
Ήσουν το αραξοβόλι στ' ανεμοδαρμένα ύψη, όταν οι βοριάδες όλοι με χτυπούσαν, μ' είχες κρύψει. Ήσουν η φωτοβολίδα σ' όνειρα ναυαγισμένα, σωτηρίας η σανίδα σε πελάγη οργισμένα. Ήσουν μέσα στους χειμώνες ένα τζάκι αναμμένο, στους χαμένους μου αγώνες ένας κάβος για να δένω. Ήσουν καλημέρα πρώτη, καληνύχτα τελευταία, η ασπίδα στρατιώτη, η Ιθάκη τ' Οδυσσέα. Δεν το ήξερα ότι ήσουν όλα αυτά και τόσα άλλα. Θάλασσα ως τη φυγή σου ήμουν κι έμεινα μια στάλα.
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 7 Απρίλιος 2009 στις 0:00 — 12 σχόλια
Θλιβερή φιγούρα
Πίσω απ' τ' αχνισμένο τζάμι
και τη φθαρμένη του κουρτίνα,
εικόνα μοιάζει παγωμένη,
μια κούκλα μέσα σε βιτρίνα.
Εκεί, στην ίδια πάντα θέση
μια θλιβερή στέκει φιγούρα,
αν ζει ή αν έχει πεθάνει
κανείς δεν έχει τη σκοτούρα.
Ένα ανθρώπινο ποτάμι
στο δρόμο προχωρά με βιάση,
μα ένα βλέμμα προς το τζάμι
ποτέ δεν έκανε μια στάση.
Μια καληνύχτα ζωγραφίζει
στο τζάμι όταν σουρουπώνει
σ' ένα πουλάκι που…
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 1 Απρίλιος 2009 στις 0:00 — 13 σχόλια
2022
2014
2013
2012
2011
2010
2009
2008
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του