*

Αφροδίσιο  νόσημα , προσπαθείς  να  γιατρέψεις  ,

με  του  μάγου  τα  βότανα , την  πληγή  του  να  θρέψεις .

Η  φωνή  της  αντίλαλος ,  και  το  σήμερα  χάος ,

δύο  μήνες  περάσανε  ,  από  τότε  στο  Λάος .

Στην  καλύβα  του  στέκεται , φοβισμένος  στην   Γκάνα ,

μιά  το  αύριο  σκέπτεται , μιά  την  χήρα  του  μάνα.

Το  μυαλό  σου  σταμάτησε  και …

*

Κρεμόσουνα  στον  αϊνά  από  το  κοτσανέλο ,

και  τ` όνομα  μαρκάριζες  μ` ενα  στραβό  πινέλο.

Ένα  τραγούδι  θλιβερό  σ` άκουγα  να  σφυρίζεις,

και  τ` ονομά  της  ... Νάντια  ...  να  σιγοψυθιρίζεις.

Ποτέ  δεν   την  ξεπέρασες, στο  βλέμμα  σου  το βλέπω ,

γι` αυτό  και  `γω  τα  λάθη  σου  συχνά  τα  παραβλέπω.

Ήσουν   κάποτε  λοστρόμος, σε  νησί  μεγαλωμένος,

είχες   όνειρα  και  πόθους …

*

Παντιέρα  ξένη  στον  ιστό,

καπετάνιος  σε  μπάρκο  πειράτα ,

μυρίζει  αλμύρα  και  ποτό ...

και  στη  πρύμνη  τ`αστέρια  φευγάτα.

Τρείς  βδομάδες  δελτίο  νερού 

και  θυμός  στον  αέρα  πλανιέται ,

στο  μυαλό  μου  ζεστά  αντηχεί

μια  φωνή που  ποτέ  δεν  ξεχνιέται

Απλυσιά ... ζέστη ... στόμα  στυφό 

και τα  τάγκια  μας  πιάσαν  πανιόλο ,

τούτη  η  ράδα  τραβάει  καιρό ...

θα τον …

*

Ο  καφές  μου  ζεστός  στο   φλυτζάνι ,

σφάλμα  μόνιμο  η  γυροπυξίδα ,

παλιός   ντόκος  σε  κάποιο    λιμάνι ,

παγωμένα  τα  μάτια  σου  είδα  …

Κάποιες  λέξεις  μπορώ  και  διαβάζω

στων  χειλιών  σου  την  πέτρινη  άκρη ,

τ` όνομα  μου  στο  έντυπο  βάζω  …

μία  σφραγίδα  ,  χωρίς  ένα  δάκρυ .

Ξημερώματα  στην …

* 

Κτύπαγες  το  ματσακόνι  , κι  η  σκουριά  αιμορραγούσε ,

αγιασμός  στο  μετωπό  σου , ο  ιδρώτας  σου  κυλούσε .

Η  φωνή  σου  στο  μυαλό  μου , έρχεται  συχνά   τις  μέρες ,

που  η  θάλασσα  αφρίζει , αγγαλιάζοντας  τις  ξέρες .…

Σκόρπιζες γύρω σου αγάπη και χαρά …

μιά παρουσία που ο χρόνος δεν θα σβήσει,

άγγελος ήσουν ... κι ας σου λείπαν τα φτερά

μες το μυαλό μου την μορφή σου έχω κρατήσει.

Άντρας δυό μέτρα με καρδιά μικρού παιδιού

δίπλα μας πάντα σαν μεγάλος αδελφός μας,

κι ένα χαμόγελο ... ήλιος καλοκαιριού

τις μαύρες μέρες μας γινόσουνα το φώς μας.

Καπετάν Θόδωρε ... τι να σου θυμηθώ ...

πως νάβρω λέξεις … το ποιός ήσουν να…

* 

Με  ρυμουλκό  σε  σύρανε 

στου  άπειρου  την  άκρη

στων  Σαργασσών  την  θάλασσα

στις  όχθες  στου  Ευφράτη.

Σκαρί  που  νύχτα  σμίλεψαν

επτά  χιλιάδες  Κάποι,

στοιχειά  τ` αλυσοδέσανε 

σε  μήκη  και  σε  πλάτη.

Του  Αμαζόνιου  Τουκάν

φως   της   Καληδονίας,

ανατολή  του  Βόσπορου

γη  της   Παταγονίας.

Στου  χρόνου  το  αρχιπέλαγος

έρμαιο …

*

Γνωρίζoντας ότι τα περισσότερα άτομα της γωνιάς μας είναι ψαχνόμενα, σκεπτόμενα και συνειδητοποιημένα ... χαίρομαι που έστω και έτσι με κάποιο τρόπο μπορούμε και επικοινωνούμε ...

Εύχομαι να είσαστε καλά ... και να δημιουργείτε !!!


Θέλω παράλληλα να σας χαρίσω ένα μελοποιημένο τραγούδι, αφιερωμένο σε όλες και όλους ....

Χα χα χα !!! μην ανησυχείτε ... δεν το έγραψα ακόμη !!!

Με αγάπη

Γιάννης

*

Τ` άγουρα  χρόνια  της  οργής  και  της  ανάγκης

κείνες  τις  μέρες  της  εφηβικής  σιωπής,

των  ενοχών ... της  ανεξήγητης  ντροπής

πέτρινα  αλώνια  που  πλημμύριζε  ο  Γάγγης.

Αλλότριων  περγαμηνών  και  πρωτοκόλλων

έρμαιος  στο  κυκλώνειο  παράδοξο,

τέλος  κινδύνεψα  να  έχω  άδοξο…

*

Μας  πήρε  και  μας  έσυρε  ο  γραίγος  απ`  την  πλώρη

τ` απρόσμενα  μας  έφερε  ο  μπάτης  στην  ακτή,

κι  όπως  το  κύμα  έλουζε  τ`άσπρο  σου  μισοφόρι

δυό  λόγια  σου  ψιθύρισα  με  πάθος  στο  αυτί.

Σε  φως  κι  ασήμι  λούστηκες, γυμνή ... παραδομένη

στ` αστείρευτου  του  πάθους  σου  την  άκρατη  ορμή,…

Θέλω να μεταλάβω ευλαβικά

κάθε σταλαγματιά απ` το κορμί σου ,

όταν του πόθου μας σιγήσει η φωτιά

και γίνουμε οι ουραγοί του παραδείσου .

Θέλω κομμάτι σου να γίνω και μετά

σ` ένα βυθό να ξεχαστώ και να κοιμάμαι…

*

Από  τα   μύρια  της  αυγής  δροσάτα  χρώματα

διάλεξα  το  μενεξεδύ  να  βάψω ,

τα  όνειρά  σου  και  τους  στίχους  που  σου  έγραψα

και  στα  κοχύλια  γιά  τη  μουσική  να  ψάξω .

Αιχμαλωτίσθηκε …

*

Το  κύμα  πυρωνόταν   απ`  το  φως 

στην  άγονη  γραμμή  του  παραδείσου ,

κι  αν  σε  φοβίζει  τουτη  η  νύχτα   κι  ο  αχός 

από   το  μεσιανό  κατάρτι  μου  κρατήσου .

Φύκια  , που  `πλεξε  …

Ελεύθερος  φτερούγησες  στου  άπειρου την  άκρη

κι  από  τα  μάτια  μου  καυτό  κύλησε  κάποιο  δάκρυ,

στη  σκέψη  πως  περάσαμε  μαζί  είκοσι  χρόνια

μαζί  σαν  φίλοι  κι  αδελφοί  ... πάντα  χωρίς  διχόνοια.

Γιά  σένα  αγάπη  ένοιωθα, ήσουν  η  συντροφιά  μου

ψηλά  σε  είχα  μες  το  νου, βαθειά  μες  την  καρδιά  μου,

αγαπημένε  φίλε  μου,  πνευματικέ  αδελφέ  μου

πως  τόσα  χρόνια  κύλησαν  σαν  το  νερό  γλυκέ  μου…

*

Άπ  την  ίδια  ουσία  πλασμένοι  

ο  γυαλός  , το  καράβι  κι  εγώ ,

πριν  χιλιάδες  αυγές  γεννημένο  

το  κοχύλι  που  ψάχνω  να  βρώ .

Το  κορμί  μου  πατρίδα  φευγάτη

ένας  μόλος  στην  άκρη  της  γης ,

μία  πόλη  που  έσβησε  ο  χρόνος

κάποιας  άλλης  παλιάς  εποχής .

Ξεχασμένη  σε  κάποιο  καρνάγιο

η  ψυχή  μου  αιώνες  μετρά ,     

ενωμένη  με  κείνο  το  πνεύμα  

που …

*

Σκυφτός  εργάζεσαι  κι  ώρες   ατέλειωτες 

κτυπάς  αμίλητος  το  ματσακόνι ,

όλος  ο  κόσμος  σου  άλμυ  και  σίδερο

ένα  μονόπρακτο  που  δεν  τελειώνει .

Όνειρα  που` χτιζες , κάστρα  που  ρήμαξαν ,   

χλωμά  φαντάσματα  του  χθες  οι  σκέψεις ,

κι  ήρθε  το  σήμερα , άλυκο  σάβανο ,  

μα  πως  το  όραμα  να  παραβλέψεις ;

Ψυχή  και  σώμα  μου , ματιά  μου  πύρινη ,

κάθε  σου  κίνηση …

*

Από  Σκορπιούς  και  Δράκους   γεννηθήκαμε

δεν  είμαστε  η  γενειά  του  μέσου  όρου,

ξυπόλητοι  στα  κάρβουνα  πατήσαμε

μας  βύζαξε  γοργόνα  του  Βοσπόρου.

Τίμια  τις  παλάμες  μας  ματώσαμε

τα  γόνατά  μας  `γδάραν  τα  χιλίκια,

μαζί  με  τις  τσουκνίδες  μεγαλώσαμε

παλέψαμε  με …