* 

Οι ρότες οι μοναχικές θέλουν ψυχή ...

θέλουν σκοπό .. ιδανικά .. αρχές .. αξία ...  

να θυσιάσεις της φυγής την ενοχή ...

ανακαλύπτοντας του Είναι την Ουσία…

Με αγάπη έπλασε το χέρι του Θεού

και τα ευλόγησαν η αλμύρα και ο χρόνος ,

βράχια μοναχικά ... διάσπαρτα παντού

κορμιά που γέννησε της θάλασσας ο πόνος .



Μέσα στο πέλαγος στέκουν αγέρωχα

φρουροί αρχέγονοι το φως υπηρετούνε ,

χαίρονται τη ζωή και ερωτοτροπούν

τα μυστικά του κάθε κύματος ακούνε .



Καράβια χαιρετούν κι ύστερα χάνονται

κάθε φορά που η παλίρροια τα σκεπάζει ,

πρωτού περήφανα ξανά αναδυθούν

και στοργικά τα χαιδέψει…

*

Στο μέτωπό σου μιά λοξή χαραγματιά …