Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ -- Ιανουάριος 2010 Αρχείο (25)

Νάνος …

*

Περιφέρομαι ασκόπως

στην οδό της ανομίας ,

παραγκωνισμένος νάνος

στη ροή της ιστορίας ...

Παρατηρητής των έργων

της συνείδησης σφαγέας ,

τέμνομαι παρατηρώντας

τους υιούς θεάς αρχαίας ...

Κοινωνία ξιπασμένων

φουκαράδες και λεφτάδες ,

στο χορό των κολασμένων

γκρεμισμένοι ανδρειάντες ...

Συμμορία τρομαγμένων

άγγελοι και σατανάδες ,

στη χλιδή φυλακισμένοι

καθωσπρέπει κερατάδες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 19:30 — 10 σχόλια

Φυλακτό ...

*

Θάλασσα , της ψυχής μου εσύ το φυλακτό

που σου ψιθύρισα όλα τα όνειρα μου ,

θαλασσινό το ιερό μου μυστικό

που χρόνια ζει φυλακισμένο στην καρδιά μου .

Χωρίς αρχή , στο φως μετουσιώνεσαι

σύννεφο της βροχής , άνεμος του κυκλώνα ,

αρχαίο κύτταρο , κορμί και σάρκα μου

θεά που γέννησε η Βαβυλώνα .

Μια προσευχή είναι από το παρελθόν

μοιάζει ο φλοίσβος σου αρχαία ψαλμωδία,

κι έχεις τη δύναμη ν`αλλάζεις το παρόν

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 30 Ιανουάριος 2010 στις 10:25 — 11 σχόλια

Μέτοικος …

*

Αμίλητος κοιτάζω το χρονόμετρο

φυγόδικος δραπέτης μες το χρόνο ,

με το μυαλό μικρά σμιλεύω όνειρα

ουτοπικά σχέδια καταστρώνω .

Ταξίδια στο ουράνιο στερέωμα

διαδρομές σε μυστικές πορείες ,

στου κόσμου τα μουράγια και τα πέρατα

απ` το Χονγκ-Κόνγκ στις δυτικές Ινδίες .

Είναι η ψυχή μου φως και περιφέρεται

μέτοικος σε ετούτο τον πλανήτη ,

στο πεπρωμένο άγεται και φέρεται

κι είναι το σώμα μου αγγέλων σπίτι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 9:23 — 14 σχόλια

Ελεγκτές …

*

Τα χρόνια σου χαράμισες σε πόρτα και λιμάνια

και τα βαρειά σου βήματα τις ενοχές σου δείχνουν ...

Οι ερινύες δικαστές σου κλέβουν τα κουράγια

και στον Καιάδα άσπλαχνα την ηθική σου ρίχουν ...

Οι δαίμονες σου έγιναν συνήγοροι του τρόμου

σαν την ψυχή σου πούλησες σε κείνους κάποιο βράδυ ...

σαν δήμιοι του έρεβους και ελεγκτές του χρόνου

να ζεις οριοθέτησαν χωρίς στοργή και χάδι ...

Προσεύχεσαι κάθε αυγή το σήμερα ν`… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 28 Ιανουάριος 2010 στις 8:49 — 13 σχόλια

Συμπληγάδες …

*

Τις συμπληγάδες του μυαλού μου διαβαίνοντας

κινδύνεψα την πίστη μου να χάσω ,

κάθε αρχή και όρκο παραβαίνοντας

προσπάθησα στο άπειρο να φτάσω .

Καράβι κουρασμένο απ` τα κύματα

γινόταν το κορμί μου κάθε βράδυ ,

έρμαιο σε σειρήνες και προβλήματα

ψάχνοντας φίλους μέσα στο σκοτάδι .

Δαίμονες το μυαλό εξουσιάζοντας

μπορούσαν τη ζωή μου να ορίζουν ,

τα ένστικτα και τις ορμές ελέγχοντας

με τρόπο που αυτοί μόνο γνωρίζουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 27 Ιανουάριος 2010 στις 10:50 — 13 σχόλια

Ιέρια …

*

Στου παραδείσου το νησί σε κάποια άκρη

εκεί που φύλαγα παιδί τα όνειρά μου ,

σημάδι έβαλα στου ουρανού το χάρτη

κρυφά να δείχνει της ψυχής τα μύστικά μου .

Κάποιο αστέρι που τον δρόμο μου φωτίζει

δύο χιλιάδες χρόνια τώρα συνεχώς ,

την ύπαρξή μου με φωτιά και φως βαφτίζει

τα κύτταρά μου εξαγνίζει διαρκώς .

Μικρές , δειλές υπεκφυγές ... λαθραίες σκέψεις

σε ξεχασμένες του μυαλού διαδρομές ,

κάτι ανάξιο να πάρεις η να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 26 Ιανουάριος 2010 στις 8:45 — 11 σχόλια

Γιά μένα ...

*

Είπα να κάνω μιά ευχή ... γιά πράγματα μεγάλα ...

να κάνω λάθη απ` την αρχή ... γιά πάρτη μου δασκάλα ...

... γιά μένα !!! ...

<>

Είπα να κάνω τη στροφή ... σελίδα να γυρίσω ,

να διαγράψω μ` ένα χι ότι με στέλνει πίσω ...

... γιά μένα !!! ...

( ΡΡΡ )

Γιά μένα ... μιά φορά να κάνω κάτι και γιά μένα ...

να μη νοιάζομαι τελείως γιά κανένα ... να μη σκέφτομαι τι κάνω ... τι θα πω ....

Γιά μένα ... μιά βουτιά μες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 25 Ιανουάριος 2010 στις 15:00 — 8 σχόλια

Εγώ …

*

Στάθηκα μπρος τον εαυτό μου δικαστής

με ύφος βλοσυρό και οργισμένος ,

κι όταν στα μάτια κοιταχτήκαμε ξανά

τότε τον ρώτησα ... προς τι το μένος .

Αίφνης εννόησα ποιός είμαι τελικά

τι με κρατάει δέσμιο του έλους ,

πως χάθηκαν τόσα ιδανικά ...

το ρόλο μου στη φύση επιτέλους .

Είμαι λοιπόν ένας δειλός ... κοινός θνητός ...

στου κόσμου τη ροή μιά μετριότης ,

της ιστορίας ο μεγάλος ουραγός

που θα ξεχάσει η αιωνιότης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 22:56 — 12 σχόλια

360 Mοίρες ...

*

Με τα μάτια της ψυχής μου φτερουγίζω

και το στίγμα σου ζητώ στον ουρανό ,

γράφω στίχους και μπαλάντες σου χαρίζω

ψάχνω τρόπω να σου πω το σ` αγαπώ .

( ΡΡΡ )

Τρακόσιες εξήντα μοίρες ο ορίζοντας

κι είσαι παντού σ` όποιο σημείο κι αν κοιτώ ,

την ύπαρξή μου στο σφυγμό σου συγχρονίζοντας

δειλά σε ψάχνω ... τη ζωή σου ακολουθώ .

Την πυξίδα της καρδιάς μου συντονίζω

καταδύομαι σε μαγικό βυθό ...

με τη σκέψη μου και μόνο σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 14:00 — 12 σχόλια

Υετός ...

*

Νοιώθω να αναβλύζουν από μέσα μου

παφλάζοντας αιώνιες εικόνες ,

ήχοι που ρέουν και πανάρχαιες μορφές

θαλασσινές οσμές ... του είναι μου λειμώνες .

Το πνεύμα μου ως υετός ανάλαφρο

σαν μαραμπού με χάρη φτερουγίζει ,

δειλά πορεύεται με αδελφές ψυχές

περήφανα τον ήλιο ατενίζει .

Κι είναι στιγμές που η καρδιά μου χάνεται

με την ζωή τρελλά ερωτευμένη ,

η σάρκα μου στυγνά το πνεύμα μάχεται

ολόκληρη ζωή κομματιασμένη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 8:15 — 12 σχόλια

Σβηστά κεριά …

*

Άναψα του μυαλού μου τα σβηστά κεριά

δειλά προχώρησα στα κρύα σκαλοπάτια ,

φωνές τριγύρω μου ... στοιχειά κι αερικά ...

καρφιά στην πλάτη μου δέκα χιλιάδες μάτια .

Ποιός είμαι άραγε τον ίσκιο μου ρωτώ

καμμιά απάντηση το ξέρω δεν υπάρχει ,

ψίθυρος έγινα ... γυμνός ακροβατώ ...

ήρωα τέλος το κορμί μου θέλει νάχει .

Άχραντο φως και μυστικά πρωτόκολλα

ο χρόνος δικαστής το χθες με κατακρίνει ,

πύρινα δάκρυα που τέμνουν τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Ιανουάριος 2010 στις 7:35 — 8 σχόλια

Άλλος …

*

Μέσα σ`ένα αεροπλάνο τη συνείδησή μου χάνω ,

Γολγοθάς μπροστά μου πάλι , σαν πεθάνω ποιός θα ψάλλει ,

στο κορμί μου χίλιες σφαίρες , ψυχοράγισμα στις ξέρες ,

σαν διάττοντες αστέρες πάνε κι έρχονται οι μέρες ,

έκλεισα τα μάτια λίγο , μήπως έτσι και ξεφύγω ,

ψάχνοντας στην ηρεμία , ψυχική ισορροπία ,

κι έτσι ... μια ανάσα πήρα ... χάθηκα στου νου τη σπείρα ,

φως ... φωνές ... ορμές και σκέψεις ... ποιό μπορείς να παραβλέψεις ...

εξουσία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Ιανουάριος 2010 στις 10:30 — 11 σχόλια

Λυκόφως …

*

Κρυμένος πίσω απ τον δυσμικό ορίζοντα

με φως τις ράχες χρύσωνε του πράσινου βουνού ,

αργά βασίλευε ο ήλιος ... μεγαλόπρεπα

σκιαγραφόντας τις ακτές της Κοτονού .

Τρεις μέρες δρόμο πίσω μας μένει το Μαρακές

τραγούδι καμηλιέρικο λένε οι Βεδουίνοι ,

της αραπίνας το φιλί αγιάτρευτη πληγή

κάποτε επουλώνεται αλλά ποτέ δεν κλείνει .

Σε τούτες δω τις θάλασσες πάντα νωχελικά

οδεύει το φθινόπωρο νωθρό προς τον Χειμώνα ,

τον χρόνο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 9:46 — 12 σχόλια

Χάρτινο καραβάκι …

*

Χάρτινο καραβάκι στο γυαλό

των παιδικών μου χρόνων η παρέα ,

μαζί σου αρμενίζω μεσοπέλαγα

σαν το καράβι μας χορεύει στη μαρέα .

Γόνιμο άρωμα φυκιών του Μαρακές

Φελάχας άγγιγμα , δαγκωματιά στο στόμα ,

σαν ο καιρός γυρίσει στο Γαρμπή

μυρίζει πάντα ιδιόμορφα το χώμα .

Μπροστά μου φανερώνεται ξανά

της εσπερίας η μενεξεδένια δόξα ,

Ιαπωνία - Σαν Φραντζίσκο καταχείμωνα

ευχή μου το `δωσες … απόφευγε τα τόξα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Ιανουάριος 2010 στις 9:43 — 8 σχόλια

Ρεβάνς …

*

Στο τραγικό του παραλόγου θέατρο

ρόλο μικρό δεν δέχομαι να παίξω ,

σαν ζώο άγριο στη ζούγκλα σαν βρεθώ

ξωπίσω από το θήραμα θα τρέξω .

Διαδρομές παράτολμες , χαοτικές

χωρίς ενδοιασμούς θα επιλέξω ,

αδιαφορώντας γιά φραγμούς συμβατικούς

του ήλιου τη μονάκριβη θα κλέψω .

Με κάποιο σκουριασμένο συρματόσχοινο

γάσα τις αμαρτίες μου θα πλέξω

και όλους όσους μοχθηρά με έκριναν

χαιρέκακα και γω θα διαψεύσω .

Του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 10 Ιανουάριος 2010 στις 17:30 — 12 σχόλια

Ράθυμες εικόνες …

*

« … Βράχωσε η καδένα μας και χάθηκε ,

δραπέτευσε σε κάποια ράδα στη Χιλή … ,

… ναύτης πνιγμένος κάπου την αντάμωσε

κι αυτή του γύρεψε κλεφτά ένα φιλί … »

Μποτζάρει το βαπόρι μας αλλόκοτα ,

παραδομένο στα τερτίπια του καιρού ,

« …θαρρώ εκείνο π` αντιφέγγισε κατάπλωρα

είν` το φανάρι του Καλλιάο στο Περού ... »

Οινόπνευμα μυρίζουν οι κουβέντες μας ,

χάμω κοιτάζεις μα το νοιώθω τι θα πείς …

… θύελλες πέρασα , μη με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 9 Ιανουάριος 2010 στις 15:42 — 12 σχόλια

Σκουριά και όνειρα …

*

Σκυφτός εργάζεσαι κι ώρες ατέλειωτες

κτυπάς αμίλητος το ματσακόνι ,

όλος ο κόσμος σου άλμυ και σίδερο

ένα μονόπρακτο που δεν τελειώνει .

Όνειρα που` χτιζες , κάστρα που ρήμαξαν ,

χλωμά φαντάσματα του χθες οι σκέψεις ,

κι ήρθε το σήμερα , άλυκο σάβανο ,

μα πως το όραμα να παραβλέψεις ;

Ψυχή και σώμα μου , ματιά μου πύρινη ,

κάθε σου κίνηση μια αυταπάτη ,

ορμές και πάθη μου , του νου εκτρώματα ,

κι όσες αγάπησα ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 8 Ιανουάριος 2010 στις 8:52 — 11 σχόλια

Κέρασμα στον κάπτα Γιάννη ...

*

Οι διδαχές σου μες το κίτρινο τετράδιο

τριάντα χρόνια σ`ένα ράφι φυλαγμένες ,

κι οι συμβουλές σου , θεία ναυτικά κειμήλια

τατού αρχαίο στη ψυχή μου κεντημένες .

Κύμα το κύμα , όρτσα στο μεγάλο πέλαγος

μίλι το μίλι έζησα τα όνειρά μου ,

κι αν ήταν ρότες που χωρίς στίγμα ταξίδευα

εξάντα είχα τη φωνή σου στη καρδιά μου .

Σ` είχα παρέα μου στης σκέψης τον ορίζοντα

στις έξω θάλασσες , στις μακρινές πορείες ,

κείνες τις ώρες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 7 Ιανουάριος 2010 στις 12:04 — 10 σχόλια

Πως …

*

Πως να δαμάσεις του κυκλώνα την οργή

της θάλασσας τα κύματα να δέσεις ,

πως να διαβάσεις τα σημεία των καιρών

να παραμείνεις άνθρωπος σαν πέσεις ...

Πως οι πληγές απο το χθες να γιατρευθούν

άφεση στους εχθρούς σου να δωρίσεις ,

πως να γνωρίσεις το ποιός είσαι τελικά

όλα τα λάθη σου να εξαγνήσεις ...

Πως να διαβείς τα μονοπάτια της σιωπής

αν την πυξίδα της καρδιάς σου αγνοήσεις ,

πως να πετάξεις στις φωλιές των αετών

αν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 6 Ιανουάριος 2010 στις 9:19 — 10 σχόλια