Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ -- Ιανουάριος 2010 Αρχείο (20)

ΑΠΟΓΝΩΣΗ ( ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ )

Μονάχος περπατώ μες το βραδάκι ,

αργό το βήμα μου και σκεφτικός ,

το στόμα μου πικρό σαν το φαρμάκι

και τη ψυχή μου καίει ο σπαραγμός .

Ρεφ.

Στη πλάτη μου οι μνήμες φορτωμένες ,

βαραίνουν της ψυχής τον ουρανό ,

εικόνες σαν αφίσες ξεσκισμένες ,

κουρέλια στου μυαλού μου το κενό .

Αστέρια μες τα μάτια μου σβησμένα ,

τα όνειρα που ‘πέσαν στο κενό ,

οι ελπίδες μου κεριά είναι λιωμένα

κι οι πόθοι μου δεν έχουν λυτρωμό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 11:41 — 16 σχόλια

ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΤΥΣΕ Η ΧΑΡΑ (ΑΠΟ ΤΗ 10Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Τίποτα για να χάσουμε , τίποτα για να βρούμε,

από το γλυκοχάραμα αρχίζει η ζωή μας ,

όλοι τον επιούσιο να βγάλουμε μοχθούμε ,

την καλημέρα στη ματιά , αγάπη στη ψυχή μας .

Ρεφ.

Κι αν δεν μας έντυσε η χαρά ,

της πίκρας πανωφόρι ,

φοράμε και περήφανοι στα πόδια μας πατάμε ,

γελάμε σαν μικρά παιδιά ,

στης ζήσης τ’ ανηφόρι ,

ήλιο αγάπης στη καρδιά καθημερνά φοράμε .

Στον πόνο πάντα τρέχουμε και στη χαρά παρόντες ,

η γειτονιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 15:00 — 12 σχόλια

ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΝ ΕΡΗΜΙΑ ΣΤΕΙΛΕ ΦΙΛΙ (10η Συλλογή)

Βαραίνει η νύχτα δίχως άστρα και φεγγάρι ,

της μοναξιάς έχει σφραγίδα η σιωπή ,

δίχως χορδές παίζει στη λύρα το δοξάρι ,

η μουσική που με κυκλώνει η σιγή .

Ρεφ.

Απόψε , με τη σκέψη σου , κοντά μου έλα ,

γίνε αγέρι , γίνε γρήγορο πουλί ,

στη παγωνιά της μοναξιάς μου χαμογέλα

και στης ψυχής την ερημιά στείλε φιλί .

Δίχως εσένα ξέρω πάλι θα ξυπνήσω ,

με το ποτήρι οι αναμνήσεις ξαργυπνούν ,

έχω απόψε τόσα για να σου χαρίσω

κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 28 Ιανουάριος 2010 στις 14:38 — 12 σχόλια

ΕΡΩΤΑΣ ΚΡΥΦΟΣ (10Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Όπως το χώμα ζητιανεύει τη βροχή ,

από του ήλιου τη σκληράδα χαραγμένο ,

δίψα τρελή μου ‘χει ματώσει τη ψυχή ,

να ζήσει τ’ όνειρο στα βάθη της θαμμένο .

Να μπει στις λίμνες των ματιών σου ν’ απλωθεί ,

να βγει σεργιάνι στης καρδιάς σου τα λημέρια ,

απ’ των φιλιών σου τη δροσιά ν’ αναστηθεί ,

να ζήσει άνοιξες , να ζήσει καλοκαίρια .

Απ’ τ’ άρωμά σου το γλυκό να ζαλιστεί ,

από του έρωτα το χρώμα να μεθύσει ,

στων λογισμών σου το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 27 Ιανουάριος 2010 στις 21:30 — 11 σχόλια

ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΙ ΠΟΘΟΙ (10 Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Του ύπνου μας ατέλειωτη γιορτή,

παρέλαση μας κάνουν τις βραδιές ,

στης φαντασίας περπατούνε το στρατί ,

των πόθων ανεκπλήρωτες φωτιές .

Ρεφρέν

Σ’ ένα κατάρτι όνειρα δεμένα ,

πλανήτες στης ζωής τον ουρανό ,

από σειρήνες της καρδιάς μας μαγεμένα

ή απ’ του έρωτα θαρρείς τον κεραυνό ,

αλήτες που κοιμούνται στα σκοτάδια ,

στης μέρας τη βουή δεν ξεμυτούν ,

μα για σεργιάνι βγαίνουνε τα βράδια ,

του ύπνου μας την πόρτα να χτυπούν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 26 Ιανουάριος 2010 στις 14:30 — 13 σχόλια

ΑΛΛΑΞΕ ΠΛΩΡΗ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΗ (ΑΠΟ ΤΗ 10Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Σε ένα στρώμα αποκοιμήθηκε η ζωή ,

έφυγε η τύχη δεν της είπε ούτε’ αντίο ,

έξω καθώς και στη καρδιά βαρύ το κρύο ,

με δύο μάτια ν’ αγναντεύουν τη σιωπή .

Ρεφ.

Μέσα σε άγριους καιρούς και καταιγίδα ,

γέμισε τ’ όνειρο ρωγμές μα κι η ελπίδα ,

άλλαξε πλώρη και γραμμή ,

είναι η ώρα κι η στιγμή ,

ν’ ανοίξεις νέα στο τετράδιο σελίδα .

Σε ένα στρώμα που κοιμήθηκε η ζωή ,

πάρε πινέλο και μπογιά να ζωγραφίσεις ,

ότι κοιμάται στη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 21:10 — 9 σχόλια

ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΙΧΑ (10Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Του πόνου τα κατάστιχα

γράφονται σε τετράστιχα

και γίνονται τραγούδια ,

που πονεμένοι τραγουδούν

οι πόνοι τους για να περνούν

να γίνονται λουλούδια.

Ρεφ.

Οι πονεμένες οι καρδιές

τα τραγουδάνε στις χαρές

τα λεν για να λαφρώσουν ,

από της ζήσης τους καημούς ,

τα δάκρυα - τους στεναγμούς

πίνουν για να μερώσουν.

Αχ βρε μολύβι της ζωής

σε φόντο άσπρο τους γράφεις ,

με χρώμα μαύρο και στυγνό ,

τους πόνους μας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 20:59 — 9 σχόλια

ΕΧΩ ΖΕΣΤΑΝΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ (10η Συλλογή)

Μη μου μιλάς για μυστικά και συγκινήσεις ,

που την καρδιά σου μάτια μου έχουν χαράξει ,

δεν το μπορώ να ζω μονάχα μ’ αναμνήσεις

κι όσα στο χθες μεσ’ τη ψυχή έχουν σταλάξει .

ρεφ.

Έχω ζεστάνει αγκαλιά με τα φιλιά μου ,

σε έχω γράψει στο μυαλό και στη καρδιά μου .

Μη ψάχνεις όσα μας θυμώνουν - μας χωρίζουν ,

για όσα ψάξαμε και άλυτα μας μείναν ,

δες όσα όμορφα τη σχέση μας αγγίζουν

και να μας φέρουν πιο κοντά , μαγνήτες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 15:05 — 11 σχόλια

ΜΕ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟ ΦΙΛΙ (Από την 10η Συλλογή)

Με της αγάπης το φιλί , Μαγιού βλαστός ανθίζει,

μα σαν η αγάπη ξεχαστεί , μαδάει και σκορπίζει ,

με την αγάπη η καρδιά , στον ουρανό πετάει ,

χωρίς αγάπη ,χάνεται , ματώνει και πονάει .

Ρεφ.

Λένε πως είναι ψέματα ,

η αγάπη δεν κρατάει

κι όσοι σ’ αυτή πιστεύουνε πως περπατάνε στ’ άστρα ,

γι αυτή χυθήκαν αίματα ,

γλυκιά ‘ναι κι ας πονάει ,

μα δεν τη νίκησε κανείς και καταργεί τα κάστρα .

Με της αγάπης το φιλί , γλυκαίνει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 7:30 — 12 σχόλια

ΕΤΣΙ ΓΛΥΚΑ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ (Από την 10η Συλλογή)

Την άνοιξη μες τη καρδιά ,

τον ήλιο μες τα μάτια ,

στα χέρια μας λουλούδια και γαρδένιες ,

στο νου μας πάντα ξαστεριά ,

τα πρώτα σκαλοπάτια

της ζήσης μας ,διαβήκαν δίχως έγνοιες .

Ρεφ.

Γλυκό της μάνας το φαί ,το χάδι του πατέρα ,

οι πόνοι δεν αγγίζαν τη ψυχή μας ,

ζεστό φιλί στο μέτωπο , σαν άρχιζε η μέρα ,

έτσι γλυκά σαν όνειρο , ξεκίναγε η ζωή μας .

Αχ αναμνήσεις μου παλιές ,

της νιότης πρώτα χρόνια ,

σαν όνειρο στα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 15:09 — 10 σχόλια

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΠΕΛΑΓΑ (Από τη 10η Συλλογή)

Γεννά ο νους χιλιάδες σκέψεις,

σ' ένα σταυρόλεξο λευκό ,

να δει του αύριο τις προβλέψεις,

ψάχνοντας το ιδανικό .

Ρεφ.

Σκέψεις μου πέλαγα,

παιδί σας γέλαγα,

μα παίρνω βάρκα μέσα σας και ταξιδεύω ,

σκέψεις χωρίς στεριά ,

χάνομαι στα βαθιά .

μπορεί να με παιδεύετε, μα σας λατρεύω.

Της φαντασίας καταράχτες ,

σκέψεις που τρέχουν με ορμή ,

περνούν εμπόδια και φράχτες ,

στου λογισμού μου τη δομή .

Ρεφ.

Σκέψεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 20 Ιανουάριος 2010 στις 7:30 — 12 σχόλια

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ (10η Συλλογή)

Απ' τη φλόγα της καρδιάς σου ,

απ' τη λάμψη της ματιάς σου ,

πυρπολήθηκα ,

φάσμα νοιώθω που' χε δέσει

μα σε πρίσμα έχει πέσει

κι αναλύθηκα .

Ρεφ.

Διάβασε τα χρώματα ,

πάψε τα καμώματα ,

δες απόγνωση στα μάτια μου γραμμένη ,

κλείνει απόψε η ψυχή μου ,

πες το ναι και δες καλή μου ,

τη μορφή σου στη καρδιά μου χαραγμένη .

Αχ το χρώμα των χειλιών σου ,

το γαλάζιο των ματιών σου ,

τα ζωργάφισα ,

τις γωνιές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 22:18 — 10 σχόλια

ΕΝΑ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΑΣΙΚΙΚΟ ΒΑΡΥ (10η Συλλογή)

Ρωτάς καρδιά γιατί πονάς μες τη ζωή ,

ποιό χέρι τάχα τα 'χει έτσι καμωμένα ,

άλλοι να ζούνε με τη πίκρα στη ψυχή

κι άλλοι τα βρίσκουν όλα έτοιμα - στρωμένα .

Ρεφ.

Ένα ζεϊμπέκικο , ασίκικο βαρύ ,

ίδιος Ζορμπάς χορεύω και τη συννεφιά μου

διώχνω και τ' άστρα έχω μόνη συντροφιά μου

και καθαρίζω με τα πως και τα γιατί .

Δεν απαντώ σε τέτοιου είδους ερωτήσεις ,

βαρέθηκα μες τη μιζέρια να πορεύω ,

δεν επιστρέφω στις κακές τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 15:21 — 11 σχόλια

ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΑΠΗ

Τα μάτια σου δυο θάλασσες , καθρέφτιζαν τ΄αστέρια

και πάνω τους πετούσανε ζευγάρια περιστέρια ,

με τη φωτιά του έρωτα , τα μάτια φλογισμένα

με ξέγνοιαστο φτερούγισμα , βαθιά ερωτευμένα .

Ρεφ.

Απόψε η νύχτα μου μαγεύει την καρδιά ,

με το καράβι της αγάπης αρμενίζω,

στη πλώρη στέκω τ' όνομά σου συλλαβίζω

κι έχω για σένα ανοιχτή την αγκαλιά .

Τα μάτια σου δυο θάλασσες , δυο κήποι με λουλούδια ,

που μέσα τους πλανιότανε , του έρωτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 20:00 — 14 σχόλια

ΝΑ 'ΧΕΣ ΚΟΡΜΙ ΕΛΠΙΔΑ (12η Συλλογή)

Μην απογοητεύεσαι , μου είπανε οι φίλοι ,

ελπίδα έχε στη καρδιά κι όλα καλά θα πάνε ,

ρόγα τη ρόγα μάδησε , της νιότης το σταφύλι ,

μα συ μακριά μου στέκεσαι , στα χρόνια που περνάνε .

Ρεφ.

Να ‘χες κορμί ελπίδα

να ‘ρθω να σ’ αγκαλιάσω ,

της ζήσης τη σελίδα ,

ν’ αλλάξω να προφτάσω ,

μα συ στα άστρα κατοικείς

κι εγώ φτερά δεν έχω ,

στη γη για λίγο μετοικείς ,

μα πότε δεν κατέχω .

Έκανα χίλιες προσευχές , τα σύννεφα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 20:30 — 7 σχόλια

ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ ΟΛΟΓΙΟΜΟ (13η Συλλογή)

Εκεί που γέμιζαν οι μνήμες η ψυχή ,

εκεί που έκαναν οι πόθοι μου ευχή ,

έστησα τ’ όνειρο γεμάτος με ελπίδα ,

όμως του ήλιου δεν το φώτισε το φως ,

γιατί το μπόδισαν πολλά γιατί και πως

και πλάνες σκέψεις που του στήσανε παγίδα.

Ρεφρέν

Να βγεις φεγγάρι μου ολόγιομο απόψε

και στο στρατί σου φρόντισε να θυμηθείς ,

απ’ το χαμένο όνειρό μου κάτι κόψε ,

να το κρατάς στον ουρανό μου σαν φανείς .

Εκεί που έστηναν τραγούδι τα πουλιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 15 Ιανουάριος 2010 στις 15:10 — 10 σχόλια

ΣΑΒΒΑΤΙΑΝΟ ΟΝΕΙΡΟ (Από την 13η Συλλογή)

Σε ασημένια θάλασσα , που ‘βαψε το φεγγάρι ,

σαν το καράβι αρμένιζε τ’ όνειρο μια βραδιά ,

νεράιδα της νυχτιάς εσύ κι εγώ το παλικάρι ,

σ’ ένα ταξίδι μαγικό , π’ ανοίξαμε πανιά .

Ρεφρέν

Σάββατο και ξημέρωνε ,

της Κυριακής η σχόλη ,

ο ύπνος ήτανε βαθύς , ξέγνοιαστη η καρδιά ,

γλυκά ψυχή μου μέρωνε

και οι ουράνιοι θόλοι ,

τ’ αστέρια σου χαρίσανε , με πλέρια ξαστεριά .

Της Κυριακής ξημέρωμα , μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια ,

όμως ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 14 Ιανουάριος 2010 στις 21:30 — 18 σχόλια

ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ (1ος Έπαινος Παγκόσμιο φεστιβάλ της International Art Society έτους 2009)

Όποιος ζωή φοβήθηκε βαθιά για να σε ζήσει ,

ποτέ του δεν κατάλαβε γιατ’ έχει γεννηθεί ,

συχνά αναλογίζεται τα χρόνο που ‘χει αφήσει ,

σαν το νερό στην έρημο , άδικα να χαθεί .

Ρεφ.

Εγώ πάντα το έπινα της ζήσης το ποτήρι ,

ως τη στερνή του τη γουλιά ,

γλυκιά ή και πικρή ,

γι αυτό ποτέ δεν ζήτησα του θάνατου χατίρι ,

με ανοιχτή την αγκαλιά ,

θα είμαι όταν θα ‘ρθει .

Όποιος σε ξόδεψε ζωή σ’ ανούσιες παρέες ,

σε συντροφιές π’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 7 Ιανουάριος 2010 στις 20:50 — 10 σχόλια

ΝΤΥΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Μ’ ΑΥΓΗ (2o βραβείο σε Παγκόσμιο φεστιβάλ της International Art Society έτους 2009)

Το όνειρο που έκρυψες σ’ απόκρυφα σοκάκια ,

σ’ ένα λαβύρινθο ψυχής κι ανήλιαγα δρομάκια ,

σαν το πιο μύχιο μυστικό , μη προδοθεί φοβάσαι ,

λες πως δεν το ‘χες δει ποτέ – τάχα δεν το θυμάσαι .

Ρεφ.

Στον ήλιο στον αυγερινό

και σε γαλάζιο ουρανό ,

ντύσε το όνειρο μ’ αυγή

κι άστο σεργιάνι για να βγει .

Τις πεθυμιές που γέννησε , τούτο το όνειρό σου ,

που έπνιξε , να μη φανούν , περήφανο το εγώ σου ,

που το ‘συρες στα χώματα , στης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 5 Ιανουάριος 2010 στις 23:00 — 12 σχόλια

ΨΑΧΝΕΙΣ ΤΗ ΨΕΥΤΙΚΗ ΧΑΡΑ

Στολίστηκες και ντύθηκες ,

κρέμασες τα χρυσάφια ,

που πήρες σαν πουλήθηκες ,

σε ύποπτα σινάφια .

Ρεφρέν

Ψάχνεις τη ψεύτικη χαρά ,στις ρίζες σαπισμένη ,

που λίγο μένει και κρατά ,σαν πόρνη πληρωμένη ,

αντί αυτή που ξαγρυπνά ,μες της καρδιάς τα κρύφια,

μένει στο χρόνο , δεν γυρνά ,δεν ξέρει από τερτίπια .

Αγάπησες , πληγώθηκες ,

μ’ αυτό δεν είν’ αιτία ,

το ψέμα που φορτώθηκες

και ζεις στην ατιμία .

Ρεφρέν

Ψάχνεις τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 20:21 — 13 σχόλια