τίποτα δεν ταράζει τους περασμένους αιώνες

δεν μπορούμε ν αποσπάσουμε

ούτε ένα στεναγμό από τα συντελεσμένα

ενώ το παρελθόν φοράει τον σιδερένιο θώρακά του>>

είπε  ο Λόρκα

λίγο διαφορετικά ο Κέρουακ

υπήρξε χρόνος για οράματα και

αναθεωρήσεις

χρόνος για σένα ,για μένα

και ένα ερώτημα πλανάται:

τόλμησα;

άραγε τόλμησα;

άξιζε τον κόπο λοιπόν;

και τα βράδια στο βλέμμα…

 Αργά το  βράδυ,

 παγωμένη η πλατεία

-κοίταξε,

 μου είπες ,στην παλιά βιτρίνα

-κοίταξε τώρα

-τόση ομορφιά στην φάτνη που φεγγοβολά

το βρέφος τόσο μικρό και τόσο απροσμέτρητο

δίπλα ένας  περιπατητικός αχυρένιος σταυρός

προσκυνά την θεία γέννηση του

-πρέπει να φροντίζω τον σταυρό

 είπες

-να είναι πάντα εκεί , να αγκαλιάζει  τα άστρα

 να μην ματώσει ποτέ ξανά

ακολουθεί…

σκηνή πρώτη



είμαι μαζί σου ,σε μια κούρσα 

σε μισο έρημα στενά

(η μουσική ίσα που ακούγεται

από τα απώτερα δωμάτια του χώρου)

  

αβέβαιη η  διαδρομή στην πόλη

μα πρέπει να δηλώσουμε

παρόν



έψαχνα για μια αιώνια πρόβα 



ελάχιστα ικανή να φανερώσει

την λάμψη της ψυχή σου



μια πρόβα που δεν έγινε ποτέ



μέχρι ν απλωθεί να ισορροπήσει  ολόκληρη

στον ουρανό μαζί σου …

έστρεψα  ακτίνες του φωτός

μέσα από την ένταση του τόξου

σ ένα ακίνητο γυμνό σημείο στον ορίζοντα

σ ένα παλλόμενο άνεμο

να σπάει ο παρελθόντας χρόνος

και στην διάλυσή του

η σάρκα να αγγίζει την ψυχή

το φως αμυδρό

το σκοτάδι αδιάκοπα μες στην ακινησία του

παίζει με το μοτίβο της πνοής σου

ένας καινούργιος κόσμος  λαχταρά

να περιβάλλει την μορφή σου

σαν λύτρωση  πολύτιμων…

κυριοι,καλησπέρα

είμαι αναγκασμένος να σας διαβεβαιώσω ότι ουδεμία σχέση 

έχω με προηγούμενο μέλος ,με το παρόμοιο όνομα που ενοχλούσε

συστηματικά στην ποιητική γωνιά

τα προσωπικά και επαγγελματικά μου στοιχεία δημοσιεύονται  στο αυστηρά

επαγγελματικό site <linkedin< στην παρακάτω διεύθυνση https://www.linkedin.com

Δυστυχώς πρέπει να ενημερώνω κάποιους ,οτι η ποιητική γωνιά είναι…

(ας εγκαταλείψω για λίγο την

απρόβλεπτη άδεια του ονείρου) 

τι είναι τα στιχάκια μου

μία λέξη άφαντη

και αλλοπαρμένες φράσεις 

σε μεγέθη ασήμαντα

που τινάζονται σαν μόλις που ντυθήκανε

ως μάντισσες  βασίλισσες της λήθης



συνεχίζω να γράφω 

ως περιπάθεια της λύπης και της ποίησης

και πάντα με κατέτρεχαν

αυτά τα φλογερά σ αγαπώ, με σκοτεινή αξιοπιστία 



την ζωή , που τάχα δεν μπορεί να μ…