Κρυμμένα όνειρα στολίζονται με θλίψη,

αλλάζουν χρώμα προς το μαύρο, προς το γκρίζο,

το πρόσωπό σου καθαρό και μου 'χει λείψει,

κάνω ευχή την περηφάνεια και δακρύζω.

Μεγάλα μάτια καθρεπτίζουν τη σελήνη,

σπάζουν τα τείχη που χωρίζουν και πληγώνουν,

προσφέρουν λόγο και ψυχή και μια γαλήνη,

ζητούν αγάπη σαν γελούν και σαν θυμώνουν.

Τα χρόνια τρέχουν σαν βαγόνια σ' ένα τρένο

και όταν φτάσουν κάποια μέρα προς τα πάνω,

φτερά να βγάλεις και να πεις ''δεν…

Είσαι καράβι ακίνητο με χρυσαφένια μνήμη

φορτώνεις σφαίρες γυάλινες για ονειρεμένο δέρας,

χωρίς πανιά, χωρίς κουπιά και με αδειανή την πρύμη,

σε κάποια θάλασσα που ζει στη μοναξιά της μέρας.

Οι άνεμοι σε μάζεψαν σε αυτό το μονοπάτι,

τα εμπόδια γίνονται βουνά που πρέπει να περάσεις,

μορφές προγόνων θα κυλούν σαν μια οφθαλμαπάτη

για να θυμίζουν τις στιγμές και τις μικρές οάσεις.

Η εποχή σου αλώθηκε απ' τις ορδές των λύκων,

ελπίδες κομματιάστηκαν, γίναν…

Κάθε στιγμή θα στάζει αίμα

που ρέει στις φλέβες του καιρού,

φωνή του φίλου, Θεού βλέμμα,

κόβει το βήμα του χορού.

Η κάθε λέξη που μας δένει,

η κάθε νότα που θα ανθεί,

είναι μια αλήθεια που ανασαίνει,

σ' ένα κρεβάτι που πενθεί.

Κάθε ευτυχία κρύβει πόνο,

σβήνει το γέλιο ξαφνικά,

μεθώ τις νύχτες και θυμώνω

γι' αυτούς που φεύγουν τραγικά.

Κάθε στιγμή θα στάζει αίμα

που ρέει στου χρόνου τη ρωγμή,

σιωπή του φίλου, Θεού βλέμμα

έως…