Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Σου έχω έτοιμες γουλιές

Σου έχω έτοιμες γουλιές

Να πιεις κάτι απο μένα

Και κανα δυό μικρές ζωές

Που ΄χα στα πεταμένα

Σκοτάδι φρέσκο στη γωνιά

Τη πιάτσα σου να κανείς

Και τρύπια σάλτα του κιλού

Τον ουρανό να φτάνεις

Σκέτη ψυχή χωρίς κορμί

Απόψε θα σου δώσω

Να σε λερώσω μάγκα μου

Μαζί σου να με σώσω

Σαν αεράκι του καιρού

Τρέχω μες τις πλατειές

Και σε κερνώ μ΄ανασες μου

Κάτι δεκαετίες

Μισή αμαρτία η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 22:50 — 8 σχόλια

Και μια ανάσα γαμημένη

Μια τρύπα κουβαλώ
Να΄χω κάπου να κρυφτώ
Και μια ανάσα γαμημένη
Που όλο εκείνη πρώτη μπαίνει

΄΄Μάζεψα΄΄ απ΄τους Θεούς
κάτι άφραγκους χρησμούς
Και μια ανάσα γαμημένη
Που κι αυτή είναι κλεμμένη

Μέσα μου έχω μια ντροπή
Που με πνιγεί απ΄το πρωί
Και μια ανάσα γαμημένη
Που όλο τον αέρα παίρνει

Έχω μέσα στο μυαλό
Βάσανα με το σωρό
Και μια ανάσα γαμημένη
Που τσιγάρο περιμένει

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 22:49 — 8 σχόλια

Βρισιές αγίων ,δεν θ' ακούσεις ποτέ

Βρισιές αγίων ,δεν θ΄ ακούσεις ποτέ

Σε ζαρωμένες ,φιάλες τις ρίχνουν

Αρχίζουν πάντα με τη λέξη ΄΄Θεέ’’

Και με το διάολο παρέα τις πίνουν

Βρισιές τσιγάρων ,δεν θ΄ ακούσεις ποτέ

Γιατί οι ανάσες… αυτό μόνο λένε

‘’πίσω γυρνά στο στόμα… καπνέ ‘’

κι όλες τις άλλες τους τις λέξεις τους καίνε

Βρισιές των σκλάβων ,δεν θ΄ ακούσεις ποτέ

Γιατί δεν έχουν, λέξεις να πούνε

Τ΄ αφεντικά τους κουβαλούν αγκαζέ

Και λένε μόνο… ΄΄ καλά θα τα πούμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 22:48 — 6 σχόλια

για μια μπριζολα

Κατσαμε σε ενα restaurant ενα μεσημερι

παραγγειλες σαλατα και 'γω μια μπριζολα

καθως πεινασμενος περιμενα σου επιασα το χερι

μου ειπες πως η σχεση μας δεν θα τα καταφερει

εφυγες με βημα γοργο και ανοιξες την πορτα.

Δεν ξερω αν περιμενες να τρεξω εγω ξοπισω

δεν ξερω αν επρεπε ποτε, ποτε να μην σ’ αφησω

μα σαν η σερβιτορα σερβιρε την ζουμερη μπριζολα

για μια στιγμη μαγευτηκα και τα ξεχασα ολα.

Δεν θελω στην ζωη μου

αλλη Λενα Μαρια η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 19:00 — 11 σχόλια

Ιδρωμένο blues

Μεταξύ ζάλης και μέθης
περιπλανιέμαι ξυπόλητη.
Με του δειλινού τις πνοές ερωτοτροπώ.
Στου γκρίζου ουρανού τις χαραμάδες
κρύβoμαι.Μην στάξω και βραχείς.
Ζεστό κι υγρό πάθος.Σιρόπι κόκκινο.
Κινείται,ψιθυρίζει,εστιάζει.Στις σκέψεις
ξεθωριάζει.Στις σπίθες καίγεται.
Με ανάσες γρήγορες τον βιαστικό χρόνο
καλύπτει. Στο ιδρωμένο blues λικνίζεται.
Και νοιώθει,νοιώθει τους αναστεναγμούς σου.

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 17:40 — 11 σχόλια

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑΙ

Για σενα που αγαπησα

σαν τιποτα στον κοσμο

και μ εκανες να φερομαι

σαν φορτηγο στο δρομο

που τρεχει ανεξελεγκτο

μ ακρομπαρα σπασμενα

ολου του κοσμου τα δεινα

τα επαθα για σενα

----------------------------

Για σενα ναι για σενα ναι

για σενα ναι π αγαπησα

για ενα ναι παγαπησα

με τρελανες και τσακισα

-----------------------------

Για σενα που αγαπησα

σαν ηλιο σα θεο μου

με τρελανες και μ εκανες

να χασω το μυαλο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 7 Οκτώβριος 2009 στις 6:31 — 1 σχόλιο

Πορεία .

Χρόνια χιλιάδες τυπωμένα στη σκέψη

Σε ίχνη ονείρων το βλέμμα θα τρέξει

Κοινές διαδρομές κι αγωνίες στους αιώνες

Έρωτας, Ομηρος, σφαγές, Παρθενώνες.

Στο χρόνο η ύπαρξη κομμάτι ελάχιστο

Πλοίο ακυβέρνητο με πλήρωμα άριστο

Φρτώνουν αμφορείς οι τριήρεις στο Φάληρο

Πειρατής στο Αιγαίο , πολεμάς για ένα τάλιρο.

Οιδίποδας, του Ρήγα θούριος κι Αριστοφάνης

Τις Θερμοπύλες σου διαλέγεις για να πεθάνεις

Δούλος στις στοές,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την dim mil στις 6 Οκτώβριος 2009 στις 17:36 — 7 σχόλια

Μια παλια φωτογραφια

Μια παλια κοιταζω φωτογραφια
απο καποια που ηταν γιορτη
οι γονεις μου, ο θειος, τα παιδια και η θεια
και πιο διπλα η γιαγια μου ελαφρως γελαστη.

Μια παλια κοιτοντας φωτογραφια
με κανει, να ξαναζω και παλι την στιγμη εκεινη
ο θειος να μας λεει τα δικα του αστεια
και η γιαγια να του λεει πολυ να μην πινει.

Με μια παλια που κοιταζω φωτογραφια
μια ρωγμη ξανακανω στο χρονο
και μου φερνει χαρα και ευτυχια
μα συναμα και αμετρητο πονο.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 6 Οκτώβριος 2009 στις 14:00 — 8 σχόλια

Καρδιά μου γύφτισσα

Μουσική Τάσος Αρνάκης

στίχοι Διαμαντής παππάς

ερμηνεία Θάνος Αλεξάνδρου

Αχ βρε καρδιά μου πόσο ακόμα θα σ’ αντέχω

να υποφέρω με τα πάθη σου κι εγώ,

ποτέ δεν είχα ότι θα’ θελα να έχω

κι απ’ τις πληγές σου μια ζωή αιμορραγώ.

Ρ

Αχ βρε καρδιά μου, καρδιά μου γύφτισσα

παράνομη κι αλήτισσα

δεν έχεις ναι μα το Θεώ

πατρίδα γη και ουρανό.

Αχ βρε καρδιά μου, καρδιά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 6 Οκτώβριος 2009 στις 10:39 — 4 σχόλια

Το θολωμένο μου μυαλό (Ζεϊμπέκικο)

Μου ‘πες τελείωσε η αγάπη σου για μένα,

να προχωρήσω μοναχός χωρίς εσένα.

Τώρα γυρίζεις στη ζωή άλλη σελίδα,

μ’ αφήνεις πίσω δίχως ήλιο και ελπίδα.

(Η προδομένη μου καρδιά

ψάχνει να βρει παρηγοριά

να σταματήσει να πονά να υποφέρει.

Το θολωμένο μου μυαλό

για το δικό μου το καλό

πρέπει να πάψει να θυμάται ότι σε ξέρει.) δις

Μου ‘πες τελειώσαμε και πάμε παρακάτω,

κι έγινε τώρα η ζωή μου άνω κάτω.

Και ότι ζήσαμε στη θύμηση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 6 Οκτώβριος 2009 στις 10:00 — 5 σχόλια

Η Αγία

Οταν γινομαι γυναικα

γινεται ασωτη η ψυχη

μιά Βαβέλ μιά Χιροσίμες

τσαλακωνουν το κορμι

μα εγω δεν δινω δραμι

κι άντε φτου κι απ΄ την αρχη

Οταν γινομαι κοριτσι

λιωνω στα χυτηρια

την ψυχη μου την πεταω

μες τα σκοπευτηρια

κι εναν άντρα να μου λυσει

ψαχνω τα μυστηρια

Οταν γινομαι ερωμένη

αγοραζω μ΄ εκπτωση

και πεταω απ΄το κορμι μου

την ψυχη με εκτρωση

αχ! κι αφηνω την καρδια μου

να τα βρει με το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 23:10 — 10 σχόλια

Όταν σηκώνω το κεφάλι

Όταν σηκώνω το κεφάλι
Δεν βλέπω το θεό
Δεν βλέπω ουρανό
Βλέπω ανθρώπους
Να μυρίζουνε θλίψη
Ψηλά στα ύψη

Όταν ξυπνάω απ΄ τα τσιγάρα
Δεν πίνω άλλο αέρα
Δεν πίνω άλλη ξέρα
Πίνω ανθρώπους
Που σκέτα σε κοιτούν
Που σκέτα αγαπούν

Όταν κλειδώνομαι στο σύμπαν
Δεν ακούω τη χαρά τους
δεν ακούω τα βήματά τους
ακούω τους εαυτούς μου
είναι σε μια γωνιά
και παίζουν το φονιά

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 23:05 — 5 σχόλια

Μια σκιά σκυλί

Ζητιανεύεις τσιγάρα

Για τη σκιά σου σα σκυλί

Το σάλιο σου το κανείς γάλα

Για μια πιωμένη αναπνοή

Κάτι πλανόδιοι σε πουλάνε

Να σ΄ αγοράσουν οι Θεοί

Έχουν καιρό βλέπεις να φάνε

Σκιά που μοιάζει με σκυλί

Μα τα Σκυλιά έχουνε δόντια

Μα τα Σκυλιά έχουν κραυγή

Μα τα Σκυλιά δεν ξέρουν λόγια

Δεν ξέρουν από προσευχή

Δεν ξέρουνε να μπουσουλάνε

Δεν ξέρουν ούτε να γελούν

Ξέρουν κρυφά να τραγουδάνε

Ξέρουν καλά να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 22:57 — 6 σχόλια

Τα ψέματα σου μέσα μου

Τα ψέματα σου μέσα μου

Λαθραία τα αφήνεις

Και μια καβατζα να χαρώ

Ποτέ σου δεν μου δίνεις

Νύχτες βαριές μου φόρεσες

Λες κι ΄τανε σακάκι

Σαράντα χρόνια πάνω μου

Και με σπασμένη πλάτη

Αχ! βρε ζωη ανάποδα

με γέννησες μια νύχτα

κι αντί ψυχή μου έδωσες

μέσα μου ένα βήχα

σαν ανθρωπάκι ξύλινο

σε σιδερένιο τσίρκο

με έχεις κάνει μια σταλιά

μες σ΄ αυτό το κύκλο

Τα ψέματα σου μέσα μου

Λαθραία τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 22:00 — 5 σχόλια

Μ΄ ένα στριφτό πανω στα χείλη

Μ΄ ένα στριφτό πανω στα χείλη
Και δυο ανάσες για παρέα
Ξεκίνησα να βγω στους δρόμους
Με σενανε πανω στους ώμους

Διπλά βαραίνει το σακάκι
Και το πουκάμισο θηρίο
Λες τι ΄ναι γι΄ αλλωνε ραμμένα
Λες και παλεύουνε για σένα

Τα βήματα μου με γυρνάνε
Σε δρόμους π΄ ολο κάνουν κύκλο
Κάπου εκει στ΄ άδεια μου βράδια
Πιάνει και η ψυχή μου βάρδια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 21:58 — 7 σχόλια

άσωτες συνήθειες

Ψέματα και αλήθειες μου
Και άσωτες συνήθειες
Στ΄ αυτί του Διάολου
γαριφαλακι
Αχ να γινόμουνα λιγάκι

Ελα να πιούμε σωμα μου
Ποιήματα απ΄το δρόμο
Να φύγει ο άδικος
Θεός που εχεις
Για να μπορεις να με αντέχεις

Βότσαλο στη σφεντονά μου
Έβαλα τη ψυχή μου
Να πάει στο διάολο
Κάλπικη λύρα
Να κανω μονος μου μια γύρα

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 21:55 — 8 σχόλια

Δεσε με αντρα δυνατε

Δεσε με αντρα δυνατε, δεσε με καβλιαρη

ειναι τ’αποθημενο μου κανε μου την χαρη.

Βαλε τουτες τις χειροπεδες εδω, που εχω αγορασει

και κανε μου ερωτα καυτο, γουσταρω αυτη τη φαση.

Την επιασε την εδεσε σφιχτα απ’ το κρεβατι

και απ’την καβλα της αυτη τα βογγητα δεν εκρατη.

Χτυπα με του φωναζε δωσε μου λιγο ξυλο

θελω κατι αλλιωτικο, θελω να εξωκειλω.

Θελω να νιωσω στο κορμι οσα εχω στερηθει

θελω να γαμηθω οπως δεν εχω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 19:06 — 8 σχόλια

Δυο κορμια ενωμενα

Δυο κορμια ενωμενα σαν ενα

δυο ψυχες σαν μια.

αυτος την φιλησε σε ολο το κορμι...

και υστερα γιναν ενα...

αυτη ητανε ετοιμη να φωναξει...

να φωναξει απο ερωτα...

να φωναξει απο ηδονη...

να φωναξει ερχομαι...

να φωναξει τελειωνω...

Αντι γι’ αυτο ομως φωναξε....

‘’Aμαν ο αντρας μου!!!’’

- Aν σε πιασει εδω χαθηκαμε..

- Που να παω:

- Εχεις δυο επιλογες ή πηδας απ’ το μπαλκονι

ή κατω απο το κρεβατι!!

- Μα ειμαστε στον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 19:00 — 3 σχόλια

Η δημοκρατία σε αδιέξοδο θεσμικό

Tου Χρήστου Γιανναρά

Μετά τη μεταπολίτευση του 1974 καλλιεργείται στην Ελλάδα μεθοδικά το δόλιο μύθευμα ότι «η Δημοκρατία δεν γνωρίζει αδιέξοδα». Το μύθευμα ενισχύει την υποβολιμαία ψευδαίσθηση ότι στη χώρα λειτουργεί Δημοκρατία. Και μάλιστα, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, υποδειγματικά!

Η ανίσχυρη, όλο και πιο ισχνή μειονότητα των με σκέψη και κρίση πολιτών, ξέρει ότι η Δημοκρατία είναι άθλημα και σε κάθε άθλημα υπάρχουν επιδόσεις, άρα και ενδεχόμενα αποτυχίας.… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μήτσος Σακκάς στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 17:30 — 6 σχόλια

ενθυμιο

Είν΄ ένα βότσαλο λευκό,
το βάλσαμό μου,
χωρίς γωνίες ,στρογγυλό,
μεσ τον καημό μου.

Επαιξαν θάλασσες μ΄ αυτό ,
άνεμοι χίλιοι,
τ΄ άφησαν πάνω μου καυτό,
τα δυο σου χείλη.

Είν΄ ένα πέλαγο βαθύ,
μια καταιγίδα,
χρόνος ακίνητος που χει σταθεί,
μεσ σε παγίδα.

Ισόβια σκέψη, δια παντως,
μένει κλεισμένη,
χωρίς εσένα, έτη φωτός,
φυλακισμένη...

Προστέθηκε από τον/την dim mil στις 5 Οκτώβριος 2009 στις 14:58 — 7 σχόλια