*~*~*~* Θλιβερή Περηφάνεια *~*~*~*…

*~*~*~* ΕντεxνΑλμένικος ~ Αποxαιρετισμός *~*~*~*…

 "Απώλεια".

Έχασαν τον στιχοπλάστη

στο αχανές των δισταγμών

σκόνταψαν δίχως ενστάσεις

να τον στρέψουν στο παρόν.

Επιμένουσες προτάσεις

αλαλάζουν να τον δουν

αλατοπιπεράτο

στη γραφίδα που τιμούν...

*~*~*~* Συλλέκτης Στιγμοροών *~*~*~*

Συλλέγει Ολάκερα τα ΣπιθοΤαξιδέματα κεια τα εξαισίως…

Ἕλληνες γίνονται μουσουλμάνοι.

Α΄

Ἀπὸ 24.11.2014.

θρησκεῖες τέλος!

- μὲ τ' Ἅγιο Βέλος.

Θεέ μου, γλίτωσέ με, δὲν θέλω…

*~*~*~* Εκεί . . . *~*~*~*

Εκεί . . . έκλειστες στιxοταξιμιάρικες γιασεμιού ~…

https://youtu.be/9aoRkoDrr_g

Είπες θα 'ρθείς σαν τη…

**~*~*~* Γητευτής τς Ανατολής *~*~*~*



>>>>>>>Γυρεύγει Απεγνωσμένα Μιαν Ανατολή . . . κειον το πυρράνιο

Διαβατάρικον Φιλί . . . Δίxα σε ονείρατα φευγάτα ν ' αποσκοπεί . . .

Πεθυμεί μια λύση ψυxής Θαλλερή ! ! !…

                         

Είσαι φιγούρα και περνάς τα χρόνια βλέπεις μόνο

μιας άλλης νιότης ο παθόν που κράταγες στον χρόνο

να σου θυμίζει την στιγμή αυτό πονάει πάντα

και όχι της νιότης σου το φως πιο κάτω στα τριάντα



Κι όταν περάσεις τον σταθμό και πάλι μείνεις μόνος

σαν τον αλήτη μοναχό που τον…

Όλα, στη χαριτωμένη ιστοριούλα μας ξεκίνησαν…

Μια καλοκαιρινή Δευτέρα…

Τη στιγμή που, ένα ανύποπτο ρολόι εκκλησιάς χτύπαγε καταμεσήμερο κι’ ο καυτός ήλιος, καραδοκούσε, για να τρυπώσει από το άνοιγμα κάποιας, αφελούς γρίλιας…

Τότε, συνέβη το απροσδόκητο γεγονός…

Όταν ο Αδαής Χαζοβιόλης , «δίπλα, στο πρωτότοκο οκταμηνίτη υιό του» απρόσεκτα, άφηνε να του ξεφύγει, ένα καλογυαλισμένο ευρώ..

Στη πρωτόγνωρη θέα της αστραφτερής επιφάνειας τα χαδιάρικα, γεμάτα περιέργεια,…

*~*~*~* Περαστικοί . . .*~*~*~*

Ξάγρυπνοι ως την Πυρράνια Μαλαμάτου Χαρ~Αυγή…

ΤΟ ΡΙΖΙΚΟ ΜΟΥ ΑΤΥΧΟ

Συμπόνησε τον δύστυχο,

Ας με βλέπεις ανήσυχο,

Το ριζικό μου άτυχο,

Δεν είμαι πλάσμα άψυχο.

Μην με πεις ασυλλόγιστο,

Κι έχω το ακαταλόγιστο,

Το κόστος ανυπολόγιστο,

Μοιάζω με κερί αφλόγιστο.

Αγάπησε τον δύστυχο,

Άμα θέλεις το αντίστοιχο,

Το ριζικό το άτυχο,

Διαγράφω στο κατάστιχο.

Μην με πεις ασυλλόγιστο,

Κι έχω το ακαταλόγιστο,

Το κόστος ανυπολόγιστο,

Ζω…

*~*~*~* ΣΚΟΡΠΙΕς ~ ΕΦΗΒΟΣΚΕΨΕΙς . . .

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ *~*~*~*…

Βαδίζοντας με πόνο, πάθος και ηδονή
αριστερά και δεξιά ο φόβος καιροφυλακτεί

αλλά εμείς κοιτάμε ευθεία

κι αν χρειαστεί ψηλά
ένα παραστράτημα ειν'αρκετό τα πάντα να χαθούν

Αυτός είναι ο προορισμός μας.

Ποιητές μίλησαν παλαιά για καταφύγια κρυφά,

πόρτες ανοιχτές, πόρτες κλειστές

μήπως δεν είμαστε ποιητές;

Ακροβάτες πάνω σε νήμα χρυσό είναι η τέχνη μας

Γυρίζει ο άνθρωπος ξανά

κει που τα ναι βλαστάρι

για να μυρίζει όπως παλιά

δυόσμο, χαμόμηλο θυμάρι

και αν μεγαλώσαν τα φτερά

όσα και αν βρήκε άλλα  μέρη

όπως την πρώτη γειτονιά

να βρει δε θα τα καταφέρει

Είν τα ποτάμια αδειανά

τα διάσελα γινήκαν σιάδι

ξεμάκρυν' από τη φωλιά

και την γυρεύει τώρα βράδυ

Σκύβει ο δόλιος στη γωνιά του

να ξανάβρει  τη μηλιά του

ειν το στέκι…

Σε θεωρούσα συντροφιά,

σε  νόμιζα, για ..φίλο

συχνά  αναρωτιόμουνα

εγώ, τι θα απογίνω,

σαν λείψεις απ’ τα χείλη μου

και, η φωτιά σου σβήσει

υπάρχει κάτι ισάξιο

να, σ’ αντικαταστήσει?…

Άφησε στο μεσονύχτι

τα κρυφά του ίχνη

και γελούσε το φεγγάρι κι ο αυγερινός.

Έβγαλε το μεσοφόρι.

Έκλεισε το στόρι.

Και στη κάμαρη απόψε, χάθηκε το φως.

Έγειρε πάνω στον ώμο.

Το φιλί του μόνο,

έσταξε πάνω στα χείλη, μια δροσοσταλιά.

Ένα δάκρυ κύλησε.

Κι άφησε το πόνο

να χτυπάει αντίστροφα στη τυφλή καρδιά.

Έφυγε για τη Σελήνη,

δρόμο που αφήνει

κι μια αγάπη άτυχη να μεθοκοπά.

Σ΄ ένα ετοιμόρροπο

τοίχο της…

Θέλω να με σκέφτεσαι θέλω να με θυμάσαι

άσε τη χαραμάδα σου για μένα 

τα βράδια που κοιμάσαι

εγώ σε νοιώθω να σε έχω δίπλα μου

να σε έχω στην αγκαλιά μου

για μένα δεν χωρίσαμε

είσαι πάντοτε κοντά μου

μου αρκεί που δέχεσαι

την κρυφή μας αγάπη

μου αρκεί να είμαι δίπλα σου

στου ονείρου μας την άκρη.

Είδα στη πόρτα μια σκιά

και ήταν η δική σου 

έπεσε πούσι στη καρδιά 

και γύρω απ΄τη ζωή σου 

Είδα στη πόρτα μια σκιά

το παρελθόν σου όλο 

μαντήλι μαύρο ξενιτειάς

κουνούσες σ΄ ένα ρόλο

Περίμενα να ρθει το φως 

κάπως να ξημερώσει

Ένα…

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

.

Εσπέρα, φωτιά βρέχει κάποιος ουρανός

λιωμένα αστέρια η βροχή καθ’ εσπέρα

πάντα ένα τσουνάμι πνίγει κάποια πολιτεία

όμως κανένα τέλος, καμία συντέλεια

ένα νέο big bung στη γειτονιά

η αυγή κάποιου νέου κόσμου.

.

Το σύμπαν ολοζώντανο, ένας νους μ’ αίμα

από ήλιο σε ήλιο το πύρινο ταξίδι

δημιουργεί τ’ απέραντα πέλαγα

δημιουργείται άπειρο μες τα πέλαγα,

τ’ άστρα στερεύουν για να γεννηθούν τα νέα

τα πιο όμορφα,…