Δεκέμβριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (195)

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ

2010

===========

Η πρώτη του χρόνου ,

το τέλος του πόνου ,

αρχή της χαράς ,

πρωί σαν χαράξει ,

γλυκά να σου στάξει ,

ότι αγαπάς .

./././././

Με δάκρυ ευτυχίας

κι αρχή μιας πορείας

καινούργιας - λαμπρής ,

η νέα χρονιά μας ,

να μπει , στη καρδιά μας ,

με φώτα γιορτής .

./././././

Όνειρα ελπίδες ,

σαν ήλιου ‘λιαχτίδες ,

με φως να ντυθούν ,

μπροστά στη ματιά μας ,

χαρά στη καρδιά μας ,

να…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 29 Δεκέμβριος 2009 στις 11:54 — 11 σχόλια

Δεσμώτης ...

*

Ακούραστη η μοίρα μου σαδιστικά

ζηλόφθονα τις μέρες μου κεντάει ,

αργά και σταθερά μεταμορφώνοντας

κάθε μου όραμα σε κάτι που πονάει .



Τυχάρπαστες της ευτυχίας οι στιγμές

αλλοτινές αγάπες μου θυμίζουν ,

οι περιπτύξεις μου γεμάτες ενοχές

στο λάβαρο του κόσμου ανεμίζουν .



Ισχνός , ανίκανος στο ύψος να σταθώ

των περιστάσεων και των κινδύνων ,

χάνομαι μέσα σε δειλές υπεκφυγές

και τα προστάγματα των υπευθύνων… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 29 Δεκέμβριος 2009 στις 8:24 — 12 σχόλια

αλυσιδες

Σου εμαθαν να κανεις το σταυρο σου
και να υποτασεσαι σε καθε εξουσια
σου εμαθαν να σκοτωνεις το εγω σου
και να’σαι ερμαιο σε κρατος πολιτεια και θρησκεια.

Τα ηθη και τα πρεπει ειναι βιδες
στο εδαφος καλα να σε κρατανε
οι νομοι κ' οι αξιες αλυσιδες
και πανω στο κορμι σου αλλοι πατανε.

Την σαρκα την εδεσε το κρατος
το πνευμα η θρησκεια φυλακιζει
μα οσο και αν κοντα ειναι ο πατος
η γη ειναι στρογγυλη. -Και ομως γυριζει.-

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 29 Δεκέμβριος 2009 στις 2:50 — 15 σχόλια

Χαμένα όνειρα

Χαμένα όνειρα


Νύχτες μοναξιάς σαν έρημα πλοία
χωρίς ναυαγό δίχως ελπίδα
μας τραβούν πιο βαθειά
σε σκοτεινά ταξίδια

Το μυαλό κουβάρι
ένα σάπιο καράβι
φεύγει ταρακουνάει
σε αγριεμένα πελάγη

Τα χρόνια σαλπάρουν
χαραγμένα στη μνήμη
είμαι και ήμουν
μια σταγόνα στην πρύμνη

Χαμένα όνειρα
χαμένες ελπίδες
περιστέρια λευκά
σε άγνωστες πατρίδες


28-12-09

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 29 Δεκέμβριος 2009 στις 0:06 — 10 σχόλια

Ένα τίποτα...

Είμαι ένα τίποτα, τίποτα, τίποτα

πιό κάτω απ' το τίποτα, στο βούρκο, στο τσιμέντο.

Δεν είμαι γοητευτικός -είμαι απ' τα ανείπωτα-

ούτε ομορφούλα γκόμενα..., είμαι και φαλιμέντο...



Ζω γιατί δεν βρέθηκα στο δρόμο κανενός

περνώ απαρατήρητος γιατί είμαι τιποτένιος

διαβαίνω μες το πουθενά, ονείρατων κενός

δε με λογάριασαν ποτέ, ποτέ δεν ήμουν σένιος...



Ορίζουν οι πολιτικοί την άσημη ζωή μου

άνθρωποι που δε γνώρισα ποτέ, με κυβερνούν

έχει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 28 Δεκέμβριος 2009 στις 22:17 — 22 σχόλια

Ναι ρε ....... Χρόνια πολλά

Πήρα το μήνυμα.



Το ηλεκτονικό ραβασάκι



Σε συσκευασία δώρου.



Με τις πολλές ευχές



Και την υπερβολική αγάπη.



Βαρετές υποχρεώσεις



Κι εκκρεμότητες



Που σε κάνουν να θες να τρέξεις.



Να το βάλεις στα πόδια.



Μόνο που ο δρόμος



Είναι κατασκευασμένος έτσι



Που να μην σ΄αφήνει να τρέξεις .



Όσο κι αν το θες.



Απογοήτευση



Χωρίς αναστολές.



Μα για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 28 Δεκέμβριος 2009 στις 18:53 — 15 σχόλια

ΑΝ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ (Από την 8η συλλογή)

Αν ένα δάκρυ μου σταλάξει στη καρδιά σου ,

σαν μια σταγόνα της βροχής να σε δροσίσει ,

θα δεις τα χείλη μου που λένε τ’ όνομά σου

και τη ψυχή μου που την έχεις συγκλονίσει .



Ρεφ.



Σήκωσε τα μάτια να με δεις ,

τα χέρια μου απλώνω ,

για σένα δες πως λιώνω ,

σε ώρες αγωνίας προσμονής

μη με καταδικάσεις

κρατώντας αποστάσεις .



Αν ένα δάκρυ μου μιλήσει στη καρδιά σου ,

σαν ένας ψίθυρος νανούρισμα γλυκό ,

τότε θ’…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 28 Δεκέμβριος 2009 στις 15:57 — 8 σχόλια

Mε λόγια μετρημένα

Mε λόγια μετρημένα

αντίο θα σου πω

και παραπονεμένα

γιατί σε αγαπώ



Αδιαφορείς καρδιά μου

κι αυτό δεν το μπορώ

και μες την μοναξιά μου

σηκώνω το σταυρό



Δεν θα φωνάξω

μα ούτε θα βρίσω

μόνο θα κλάψω

την πόρτα σαν κλείσω

Εσύ να μην δεις

το δάκρυ στα μάτια

και μου λυπηθείς

που είμαι κομμάτια



Με λόγια μετρημένα

θα σου εξηγηθώ

χωρίς απωθημένα

απ'τον εγωισμό





© Copyright,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 28 Δεκέμβριος 2009 στις 14:30 — 13 σχόλια

Ινδικός …

*



Άδολο φως ειρηνικά παντού σκορπά

το λυκαυγές την πλάση απαλύνει

κι ο κουρασμένος ήλιος που τ` ακολουθεί

με ξόρκια ιερά τα μάγια λύνει .



Τότε ξεχύνεται θάμπος σαν αστραπή

και η ψυχή τον Πλάστη της δοξάζει ,

σαν συντονίζεται με ουρανό και γη

και μυρωδιές που φέρνει το αγιάζι .



Τα σύννεφα που γέρνουν στον ορίζοντα

αθάνατες , αιώνιες υπάρξεις ...

παιδιά του άνεμου, αλλάζουν σχήματα

πρωτού στο άπειρο πάλι τα χάσεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 28 Δεκέμβριος 2009 στις 7:41 — 14 σχόλια

Τι φοβήθηκες

Τι φοβήθηκες

Δυο φορές την πόρτα μου χτύπησες
την πρώτη φορά ξαφνιάστηκα δεν άνοιξα
εσύ επέμενες την δεύτερη συστήθηκες
άφησα λίγη χαραμάδα με είδες και σε είδα

Τι μοναξιά και θλίψη που νιώθεις την ένιωσα
με την άκρη των δάκτυλων σε ακούμπησα
μου γύρισες την πλάτη και αποτραβήχτηκες
ποτέ δεν έμαθα τι ήταν αυτό που φοβήθηκες

εγώ απλά ήθελα λίγο φως στο σκοτάδι σου να ρίξω...

27-12-09

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 27 Δεκέμβριος 2009 στις 20:23 — 14 σχόλια

ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙΑ (Από την 8η Συλλογή)

Δώστε μου πουλιά φωνή ,

στη καρδιά της να μιλήσω ,

τη γλυκιά σας μουσική

να ‘χω να τη συγκινήσω .

Δώστε μου πουλιά φτερά ,

στον αγέρα να πετάξω ,

μέλι αγάπη και χαρά

μες τα χείλη της να στάξω .



Ρεφ.

Ν’ ακούσει τη καρδιά μου που μιλάει ,

για όνειρά μου που ‘χουν κρεμαστεί ,

στο πρόσωπο που σαν χαμογελάει ,

είναι σαν ήλιος , σαν αστέρι , σαν αυγή .



Δώστε μου πουλιά φτερά ,

να τα κάνω μαξιλάρι ,

από τις…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 27 Δεκέμβριος 2009 στις 16:31 — 11 σχόλια

Κοινωνός …

*

Τα μάτια κλείνω και τη φώτηση ζητώ

οδεύοντας στης ύπαρξης το κέντρο ,

του κύτταρού μου τη φωνή ακολουθώ

αναζητώντας της ζωής το δένδρο .



Ίχνη στιλπνά ευλαβικά με οδηγούν

στου άπειρου τον ξεφτισμένο χάρτη ,

μορφές που πάλλονται εμπρός μου φωτεινά

με φέρνουν όλο πιό κοντά σε κάτι .



Σ` ένα βυθό που χρόνια ονειρεύομαι

να βυθιστώ ποτέ να μη ξυπνήσω ,

με τη διαίσθηση στο φως πορεύομαι

τον άγγελό μου γιά να συναντήσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 26 Δεκέμβριος 2009 στις 17:15 — 10 σχόλια

Αρμενίζοντας στα μάτια της …

Αρμενίζοντας στα μάτια της …

 

Δίδυμες λίμνες, τα μάτια της

               γαλαζοπράσινες,

                          συννεφιασμένες

Και εγώ σε μια σχεδία γαντζωμένος

                                 αρμενίζω

Χάνομαι στους καλαμιώνες

                      των βλεφάρων της

Προσμένω  τον άνεμο να φέρει

     τους αλήτες τ’ ουρανού, τα νέφη

 

Κι όταν ξεσπάσει η μπόρα

μαζί με τους χειμάρρους

 …

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 25 Δεκέμβριος 2009 στις 19:30 — 12 σχόλια

Ναυτίλοι …

*



Στη γλώσσα των αγγέλων στίχους έγραψα

φως επουράνιο να σου χαρίσω ,

μαργαριτάρια στην καρδιά μου έψαξα

στο δρόμο σου σημάδια να αφήσω .



Από το μπλέ της θάλασσας πήρα μπογιά

με τίντα μυστική να ζωγραφίσω ,

ένα ματόχαντρο γιά νάχεις φυλακτό

μέχρι ξανά κοντά σου να γυρίσω .



Όλα τ`αστέρια του νοτιά γιά συντροφιά

στο κόρφο σου τις νύχτες που `σε μόνη ,

μες την πυξίδα μου κρυφά σαν έρχεσαι

μαζί μου κάνοντας κι εσύ τιμόνι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 25 Δεκέμβριος 2009 στις 15:58 — 11 σχόλια

Στη δική μας τη γωνίτσα....

Στη δική μας τη γωνίτσα

Είμαστε μια παρε`ί`τσα

Κέφι έχει το κονάκι

Και αστείρευτο μεράκι



Με χαρές είναι γεμάτο

Κι ένα όνειρο φευγάτο

Είναι δρόμος στη ζωή μας

Ν’αγαλιάζει η ψυχή μας



Με τραγούδια της καρδιάς

Και τ’αστέρια της βραδιάς

Θα κινάμε για φεγγάρι

Πριν ο ύπνος να μας πάρει



Στη δική μας τη γωνίτσα

Κι ο θεός σε μια ακρίτσα

Θα χαμογελά μαζί μας

Και θ’ανθίζει η αυλή μας





© Copyright,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 25 Δεκέμβριος 2009 στις 13:20 — 8 σχόλια

ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Διπλα απ την πλατεια Αριστοτελους

δεν περνουν πια σε κανονικα δρομολογια τα καραβακια



Ειναι οι μνημες μας κουλουριασμενες πανω στις στεγες σπιτιων και αποθηκων

ν’ αγναντευουν κατα θαλασσα μερια



Σε καθε σταυροδρομι

κολλημενοι στους τοιχους παραφιλουν οι φοβοι μας

και μετρουν τις βολτες μας



Εμεις συνωμοτουμε ολο και πιο συχνα

στις κερκιδες των γηπεδων

πώς να αποφυγουμε την κατασχεση των διαβατηριων μας

και να ξεχωριζουμε τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΑΝΟΣ ΠΑΝΟΥ στις 25 Δεκέμβριος 2009 στις 2:14 — 6 σχόλια

ΓΙΟΡΤΙΝΟ

Ζωγράφιζαν τα χνώτα μου στο τζάμι

την πολιτεία τούτου καιρού .

Μισά χαμόγελα που κοντοστέκονται να πουν

μια καλημέρα φευγαλέα , σε εκείνες τις βιτρίνες

που τραγουδάνε ακόμα τις χαρές τους .

Μα τόση γιορτή πώς να τη μοιράσουμε στα ίσια ;

Κι οι πλαστικές σακούλες οι πολύχρωμες ,

που βόλταραν μαζί με τις ζωές μας δε φτάναν

για να μας λυτρώσουν ούτε απόψε .

Ύστερα είπες πως τον είδες .

Το λερωμένο πανωφόρι του έμοιαζε ακόμα κόκκινο .

Κόκκινο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 24 Δεκέμβριος 2009 στις 17:42 — 10 σχόλια

Χριστουγέννων ξωτικό

Θα μεταμορφωθώ σε Χριστουγέννων ξωτικό.

Τις κόκκινες ευχές σου να πραγματοποιήσω.

Εκείνες που ποτέ δεν ξεστόμησες.

Που ακόμα,από ντροπή,να ομολογήσεις.

Θα στείλω μακριά τις αναστολές,

της λησμονιάς το γεφύρι να περάσουν.

Τον σάκο με τα δώρα μου θα ανοίξω.

Και μία,μία θα σου χαρίσω τις παρορμήσεις μου.

Στον σκούφο με τα γούνινα τελειώματα,

νωχελικά θα σηκώσω κι από μέσα θα βγουν

οι άυπνες,φυλακισμένες,λάγνες ανάγκες μας.

Και χαρμόσυνα οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 24 Δεκέμβριος 2009 στις 14:04 — 15 σχόλια

Βγήκε ο ήλιος μάτια μου

Βγήκε ο ήλιος μάτια μου
πάλι να σεργιανίσει
μες απ' τα μονοπάτια μου
ξανά θα περπατήσει

Έχ'η καρδιά μου ξαστεριά
και τον καλωσορίζει
Δεν μου κρατάει μυστικά
πια δεν με ξεχωρίζει

Άνοιξε κι η αγάπη μου
διάπλατα την πόρτα
και μοναχά για πάρτη μου
λαμποκοπά σαν πρώτα

Βγήκε ο ήλιος το πρωί
ξημέρωσε η μέρα
το όνειρο με μια ευχή
να πάει παραπέρα


© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 24 Δεκέμβριος 2009 στις 9:00 — 11 σχόλια

Φτερωτός θεός ...

Αργά και μεγαλόπρεπα κάθε αυγή προβάλλει

στην άκρη του ορίζοντα ο φτερωτός θεός ,

μέσα σε μύρια χρώματα τον κόσμο περιβάλλει

στο χρυσαφένιο δίχτυ του , χαρίζοντας του φως .



Υπέρλαμπρη του ήλιου η φανέρωση

τη μέρα που ακολουθεί σφραγίζει ,

νικώντας τις σκιές και τα φαντάσματα

εικαστικά τη φύση ζωγραφίζει (χρωματίζει) .



Η κτίση μεταβάλλεται απλά

ο άνεμος ξυπνάει και σαλεύει ,

λες και συμβαίνει κάτι μαγικό

η πλάση όλη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Δεκέμβριος 2009 στις 21:29 — 9 σχόλια

Μηνιαίες αρχειοθήκες

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

1999

1970

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services