Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Νοέμβριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (156)

Πανηγύρι

Πανηγύρι

Στίχοι: Μητροπούλου Μιμή

Έλα να σε πάω βόλτα

στου παράδεισου την πόρτα

να σου δείξω τις φωλιές

μέσα στις φυλλωσιές

Να δεις τι ωραία χρώματα

έχουν τα λουλούδια

να μυρίσεις το άρωμα

που βγάζουν τα ζουμπούλια

Τις πεταλούδες να δεις

που στήνουν πανηγύρι

παρέα με τις μέλισσες

γύρω από τη γύρη

Έλα , πάμε να μπλέξουμε

σε αυτό το πανηγύρι

και μες στην παραζάλη

με ένα φιλί, με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 26 Νοέμβριος 2009 στις 16:39 — 13 σχόλια

To Αντίο

Το όχι που είναι ναί το πρωταντίκρυσα
σε βλέμμα 'ουρανού γκρίζα ματιά
σε χίμμαιρα που μέσα της κολύμπησα
φυγής σε μυστικά βαθειά νερά...

Το ψέμμα που είν'αλήθεια το πρωτόμαθα
σε στόμα που δεν χόρταινε φιλιά
σε μύθους που δεν είχανε ονόματα
σε ονείρου μεθυσμένου μυρωδιά...

Το τέλος που είχε αρχίσει δεν κατάλαβα
στου αύριο την αθώα προσμονή
οι λέξεις σου φαρμάκι που μετάλαβα
στου αντίο την απότομη στροφή...

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 26 Νοέμβριος 2009 στις 15:30 — 9 σχόλια

Της τύχης ήμουν κυνηγός

Της τύχης ήμουν…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 26 Νοέμβριος 2009 στις 10:30 — 11 σχόλια

ΧΟΡΟΣ ΧΑΜΕΝΩΝ

ΧΟΡΟΣ ΧΑΜΕΝΩΝ

Σημάδια φόβου, στιγμές οδύνης,

αιχμάλωτοι, στην ένταση της δίνης.

Ναυάγια ώρες, πανιά σκισμένα,

πληρώματα, για θάνατο ορισμένα.

Κουστούμια σκούρα,και καθώς πρέπει,

η σύμβαση, αλλιώς,δεν επιτρέπει.

Καλοί πολίτες, «εν τάξει παίδες»,

μυαλά και όνειρα, με χειροπέδες.

Πλακάκια άσπρα, νεκροτομείου,

στεντόν, με συνταγή φρενοκομείου.

Θλιμμένες μάζες, ζωή εν τάφω,

για σένα και για μένα,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 26 Νοέμβριος 2009 στις 10:01 — 6 σχόλια

Xορός

Μολυβοκάρβουνο, μολύβι, στυλό

Δεν θυμάμαι πως βρέθηκα εκεί

Ένας ήχος με συνεπήρε

Τα καμώματά μου θέριεψαν

Σήκωσα αργά το χέρι

Η μουσική κάπου στο βάθος

Ανέβαινε σιγά σιγά μέσα μου

Η μουσική κάπου στο βάθος

Έμεινα εκεί μετέωρη

Η μουσική ανέβαινε μέσα μου

Όλη μου η ζωή άρχισε να λικνίζεται

Έκανα αργά μία στροφή.

Η μουσική με κατέκλυσε

Ασυναίσθητα έκανα ένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Δήμου Κατερίνα στις 26 Νοέμβριος 2009 στις 8:30 — 11 σχόλια

ΔΥΟ ΠΟΤΗΡΙΑ ΑΓΑΠΗ ΣΤ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ

Ποτάμια έξω η βροχή ,

μέσα μου μαύρη καταιγίδα ,

καρδιά μου είσαι μοναχή ,

στου έρωτά σου τη παγίδα .

Ρεφ.

Δύο ποτήρια αγάπη στ’ όνομά σου ,

πίνω απόψε και ας με πιούν ,

όπου και να ‘σαι στείλε μου δύο φιλιά σου ,

στη μοναξιά μου να με βρουν .

Του φθινοπώρου η αγκαλιά ,

σε τύλιξε πικρή – φαρμάκι

και στου χειμώνα τα σκαλιά ,

θα μπεις καρδιά μου σε λιγάκι .

Ρεφ.

Δύο ποτήρια αγάπη στ’ όνομά σου ,

πίνω απόψε και ας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 26 Νοέμβριος 2009 στις 7:19 — 8 σχόλια

Από τις εκβολες του Αυγουστου εως τα βαθη του Βοσπορου

Από τις εκβολες του Αυγουστου εως τα βαθη του Βοσπορου

Στις εκβολές του Αυγούστου

πλένονται αμέριμνες οι λέξεις

με στάλες, παιδιά του φθινοπώρου,

κρίνα μικρά κυβερνοχωρου

νέκταρ γεμάτα να τ’αρμέξεις,

παλμός να γίνεις κάποιου μπούστου.

Την μυρωδιά του μούστου

φέρνει ο Σεπτέμβρης να μεθύσεις

και την φωνή του Εωσφόρου,

στα μαύρα μέσα του Βοσπόρου,

νερά να την βυθίσεις,

αιώνια πια μουγγός, να τριγυρνά ο νους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γνησιος Σ. Κωνσταντινος στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 22:11 — 6 σχόλια

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΩ Ο ΜΑΛΑ...

Πάνω και κάτω σα γιό γιό,

μιά με τον Κώ.., μιά με τον Γιώ..,

ψωμί απ'την ίδια τη μαγιά,

κι έρχεται και η Μπακογιά...!

οι ίδιοι πάντοτε νονοί,

τρεις οικογέ.. απ' το πενή...!

Χρόνια μου πιάνουνε τον κώ...,

δικαίω κληρονομικώ.

Μου τον φοράν καλά καλά,

και τους ψηφήζω ο μαλά...!

Πονάω λίγο αλλά μ' αρέ...,

τέτοιος που είμαι, τέτοια θέ...!

Τρύπια η παράγκα μας και στάζ...,

για όλα φταίγανε τα stage,

είχε η τσέπη μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 16:05 — 7 σχόλια

ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΦΡΥΔΙΑ

Δυο μάτια και δυο φρύδια ,

με ζώσανε τα φίδια ,

σαν με καρφώσανε ,

μάνα μου με κοιτάξαν ,

τα στήθη μου στενάξαν

και με τελειώσανε .

Ποιος είμαι δεν θυμάμαι ,

μ’ αυτά ξυπνώ κοιμάμαι ,

μάγια μου κάνανε ,

μου πήραν το μυαλό μου ,

στο ξύπνιο στ’ όνειρό μου ,

φωτιά μου βάλανε .

Μάνα μου δεν τ΄ αντέχω ,

ξοπίσω τους να τρέχω

και να τα κυνηγώ ,

δίχως αυτά δεν κάνω ,

θα πέσω θα πεθάνω ,

για κείνα θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 13:49 — 6 σχόλια

Κομήτες εραστές

Επιστρέφω στα δικά μου τα λημέρια

αντιστρέφω τα παράλογα νυχτέρια

και πατώ ξανά στη γη...

Στη ζωή μου λέω συγνώμη για το τραύμα

για του λάθους το αναπόφευκτο το κάρμα

κοινωνώ για την πληγή...

Γαληνεύω απ'τα κύματα του πάθους

ανιχνεύω ολα τα ψήγματα του βάθους

της παλιάς μου αντοχής...

Για να σώσω ό,τι σώζεται κι αξίζει

όσα έμαθε ακριβά να ξεχωρίζει

τ'άγιο μάτι της ψυχής...

Διαγράφω αισθημάτων λωποδύτες

και ξεγράφω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 12:10 — 5 σχόλια

Μια εικόνα χίλιες λέξεις

Μαυροπούλια στην εικόνα
μαύρο θα'χουμε χειμώνα
μια εικόνα χίλιες λέξεις
βρες κουράγιο για ν'αντέξεις

Aπό μόνη της μιλάει
και στο χρώμα της κρατάει
της εποχής τα μυστικά
και της ψυχής τη μοναξιά

Κι η αγάπη μες τα μάτια
φαίνεται απο μακριά
στης καρδιάς τα μονοπάτια
μας οδηγάει στα τυφλά

Μια εικόνα του χειμώνα
την μαυρίλα σου αιώνα
όλο σκεπάζει με χιονιά
μα και με στείρα παγωνιά

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 9:30 — 16 σχόλια

Φως στην ψυχή Στίχοι :Μητροπούλου Μιμή Πάλι νυχτώνει και εγώ είμαι μόνη σε ένα μπαλκόνι μες στη σιωπή βλέπω σκιές να περνάνε μπροστά μου όπως τα φύλλα που πέφτουν στη γη Ο καπνός του τσιγάρου το μπ…

Φως στην ψυχή

Στίχοι :Μητροπούλου Μιμή

Πάλι νυχτώνει και εγώ είμαι μόνη

σε ένα μπαλκόνι μες στη σιωπή

βλέπω σκιές να περνάνε μπροστά μου

όπως τα φύλλα που πέφτουν στη γη

Ο καπνός του τσιγάρου το μπαλκόνι γεμίζει

κι' η θλίψη κυριεύει τη δική μου ψυχή

που δεν ξέρω τι φταίει που είμαι χαμένη

αυτό που θέλω είναι να ’ρθει η αυγή

Κοιτώ το φεγγάρι που γελάει

σαν να μου λέει χαμογέλα και εσύ

δίπλα ένα αστέρι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 9:00 — 14 σχόλια

ΠΑΛΙ ΣΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ......

ΣΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ,
ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΔΑΚΡΥΣΑΝ,
ΑΠΟΖΕΙΤΗΣΑ ΤΟ ΧΑΔΙ,
ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΠΟΥ Μ'ΑΦΗΣΑΝ...

Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ,
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ,
ΣΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΞΑΝΑ ,
ΚΙ ΕΒΑΛΑ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ....

ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΒΟΥΡΚΩΝΩ,
ΚΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΦΤΕΡΟΥΓΑ,
ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ ΠΛΗΡΩΝΩ,
Σ'ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ...

ΣΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ,
ΚΑΙ ΞΥΠΝΙΣΑΝ ΤΑ ΠΑΛΙΑ,
ΑΡΧΙΣΑ ΤΟΤΕ ΝΑ ΠΙΝΩ,
ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΣΒΗΣΩ ΤΗ ΦΩΤΙΑ....

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 8:33 — 15 σχόλια

Ουράνιο τόξο

Το δάκρυ απόψε τ'ουρανού
ξέπλυνε την ψυχή μου
με καθάριο τώρα νού
βλέπω την ύπαρξη μου

Στο πρώτο αχνοφέγγισμα
τα μάτια μου ανθίσαν
πινέλο τα ματόκλαδα
στον ήλιο βουτηχτήκαν

Και πήραν χίλια χρώματα
με μαεστριά και χάρη
έβαψαν τα καμώματα
που 'χα στο μαξιλάρι

Της Ιριδας η πινελιά
στο Είναι μου σαν στάζει
ουράνιο τόξο αγκαλιά
και η ψυχή γιορτάζει..

Προστέθηκε από τον/την Ιωαννα χανιωτακη στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 1:00 — 9 σχόλια

Λαϊκέ τραγουδιστή

Τα δικά σου τα τραγούδια

Λαϊκέ τραγουδιστή

Μαραθήκαν σαν λουλούδια

Από άλλη εποχή

Τα σουξέ δίνουν και παίρνουν

Μα δεν έχουνε ψυχή

Χρήμα άφθονο να φέρνουν

Κι ας τα σβήνει η βροχή

Παίξε μας μπαγλαμαδάκι

Γιατ'ο μήνας έχ'εννιά

Και 'συ φίνο μπουζουκάκι

Μια γλυκιά διπλοπεννιά

Να χορέψει ο καημός μας

Της καρδιάς μια ζεϊμπεκιά

Κι ο ρεμπέτης ο θεός μας

Να δακρύζει στη γωνιά

Τα στιχάκια πονεμένα

Λαϊκέ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 15:30 — 14 σχόλια

Τα μαύρα σου γυαλιά

Τα μαύρα σου γυαλιά

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Τα μαύρα σου γυαλιά

φοράς

Ύψωσες στα μάτια σου

τα τείχη

Το φως τους να ξεχειλίσει

δεν αφήνεις

Τσιγκούνικα μας το δίνεις

στίχο - στίχο

Είσαι σοφή γυναίκα εσύ,

ξέρεις

Η καρδιά δεν αντέχει

μεγάλες δόσεις φως

Διαστέλλεται

Ανοίγει σαν λουλούδι

Ψάχνει σαν ηλιοτρόπιο

τον ήλιο

Καίγεται στην φλόγα των ματιών

σαν πεταλούδα

Όμως

Δεν είναι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 14:34 — 7 σχόλια

ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ (από τη 12η συλλογή)

Το Σαββατόβραδο με σύννεφα και γκρίζο

και ασταμάτητα να πέφτει η βροχή ,

ένα τραγούδι της καρδιάς μου μουρμουρίζω

και παίρνω πλοίο για την άγονη γραμμή .

Ρεφ.

Δεν είχες κάποιον να περιμένει ,

καρδιά να δώσει ένα φιλί ,

σ’ όποιο λιμάνι το πλοίο δένει ,

η μοναξιά σου , στρώνει χαλί .

Αργά τα μίλια καταπίνοντας μ΄ αγέρι ,

η συννεφιά μου ‘χει ματώσει τη ψυχή ,

σε δύο μάτια άπλωσα ζεστό το χέρι ,

πάνω στο πλοίο για την άγονη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 14:34 — 6 σχόλια

Οι κόκκινες γόβες

Κόκκινες γόβες:Ξηρό παστέλ,κάρβουνο

Κόκκινες γόβες

Έβγαλα προσεκτικά

Τις κόκκινες γόβες

Αμέριμνο βάδισμα

Το κλειδί

Της μαριονέττας

Έβγαλα πρώτα το ένα πόδι

Και το ακούμπησα σιγά

Στο ξύλινο δάπεδο

Τριγμοί του χρόνου

Αρχιτεκτονική του παρελθόντος.

Ύστερα

Τόλμησα

Έβγαλα γρήγορα την άλλη γόβα

Και πάτησα με δύναμη

Όλους τους άθλους της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Δήμου Κατερίνα στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 13:00 — 8 σχόλια

Για τη Γιορτη ΤΗς Κατερίνας (Αφιερωμένο σε όσες γιορτάζουν αύριο)

Στην αυλή σου Κατερίνα ,

δυο τριαντάφυλλα , δυο κρίνα ,

άνθισαν και προς τιμή σου ,

σήμερα για τη γιορτή σου .

Να γιομίσουν τη ματιά σου ,

να αγγίξουν τη καρδιά σου ,

τ’ άρωμά τους να σκορπίσουν ,

με χαρά να σε γεμίσουν .

Φυτεμένα απ’ τη καρδιά μας ,

με τη σκέψη , τη ματιά μας ,

οι ευχές μας ν’ ανεβούνε ,

στα ουράνια να πετούνε ,

Άγγελοι να τις κρατήσουν ,

στο Θεό να τις μηνύσουν ,

ευλογία να τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 7:27 — 10 σχόλια

Να 'μουν

Να 'μουν της νύχτας όνειρο,
της μέρας ξυπνητήρι,
η γύρη που για πρωινό
θα πίνεις στο ποτήρι.

Το γεύμα του μεσημεριού,
νέκταρ και αμβροσία,
να μ' αγναντεύεις, δειλινό
νά 'μουν, στη Θηρασία.

Να ήμουνα η όαση,
γη της επαγγελίας,
να σ' αγκαλιάζω, πάπλωμα,
νύχτες θεομηνίας.

Να 'μουν για σένα της Λαμπρής
ο ήχος της καμπάνας,
λάλημα του αηδονιού,
το κοίταγμα της μάνας.