Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του Ειρήνη -- Οκτώβριος 2010 Αρχείο (4)

Πρίμα ρότες

Όταν έρχονται τα ζόρια
κι αγριεύουν τα θεριά
με του νου μου τα βαπόρια
φεύγω από τη στεριά.

Όταν ο καιρός φουσκώνει
αρμενίζω στ΄ανοιχτά,
στρίβω όπου το τιμόνι
ο βοριάς δεν αλυχτά.

Το σακκίδιο επ' ώμου
με το όνειρο- τροφή.
φτάνω μέχρι του εβδόμου
ουρανού την οροφή.

Ντο ρε μι ηχούν οι νότες
στης ψυχής μου το βιολί,
όσο με τις πρίμα ρότες
ψάχνω την Ανατολή.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 26 Οκτώβριος 2010 στις 11:30 — 16 σχόλια

Κάποιος από τα παλιά.

Κάποιος από τα παλιά

άφησε μια ανεμώνα

στου σπιτιού σου τα σκαλιά

ένα βράδυ του χειμώνα.

Πέρασε σαν αστραπή
με αναπνοή κομμένη
κάποιος,απ' το χθες, να πει
πως δεν είμαστε δυο ξένοι.

Κάποιος ήρθε να σου πει,
"στου εγκλήματος τον τόπο",
τώρα που τραβάς κουπί,
πως υπάρχει, μ ένα τρόπο.

Ένα βράδυ βροχερό
πέρασε πάλι από κάτω,
ύστερα από καιρό,
κάποιο φάντασμα τρεχάτο.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 19 Οκτώβριος 2010 στις 0:00 — 18 σχόλια

Στρίβω κέρμα στον αέρα

Μες της σκέψης σου τη σφαίρα
αν καθόλου πέρασα,
στρίβω κέρμα στον αέρα,
σ' έχασα δεν σ' έχασα.

Ερμηνεύω στους καφέδες
σύμβολα και σχήματα,
ρίχνω ντάμες και βαλέδες
ψάχνοντας αισθήματα

Σε παράγκες και τσαντήρια
μέρες κατασκήνωσα,
να μου λύσει τα μυστήρια
μια τσιγγάνα ασήμωσα.
=============

Πήγαν άδικοι οι κόποι
για να πάρω το χρησμό
μέντιουμ κι οιωνοσκόποι
δε μποδίζουν χωρισμό.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 2:30 — 17 σχόλια

Το χωρατό

Θά 'σαι εδώ και παραπέρα
είπες και στα κοντινά.
Τα λογάκια του αέρα
πίστεψα ειλικρινά.

Είπες πως δεν θα χαθούμε
μα απ' το πρόσωπο της γης
χάθηκες, χωρίς να πούμε
της αιτία της φυγής

Κάποτε μου είπες "γράφτο,
βγάλε μόνο μια σφυριά,
της χαράς εγώ ν' ανάφτω
φως, να βρίσκεις τα κλειδιά"

Ήταν έτσι για να λέμε,
είπες ξ-είπες, τι μ' αυτό,
τώρα που το συλλογιέμαι,
ήταν ένα χωρατό.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 4 Οκτώβριος 2010 στις 22:30 — 21 σχόλια