Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Αύγουστος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (103)

ΓΥΡΝΩ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΑ ΣΚΙΑ

Γυρνω τις νυχτες σα σκια

σκια παραλογου θεατρου

καιει το στηθος μου φωτια

εχω το βλεμμα του φονια

το βλεμμα του θανατου

-----------------------

Ητρελλα θολωσε το νου

πηρε τα λογικα μου

η απουσια σου φωτια

που καιει τα σωθικα μου

-----------------------

Γυρνω τις νυχτες σα σκια

προορισμο δεν εχω

περνω τα συνορα του νου

μετραω τ αστρα τ ουρανου

τελος κι αρχη δεν εχω

----------------------

Γυρνω τις νυχτες σα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 21 Αύγουστος 2009 στις 22:44 — 4 σχόλια

Πως να γελάσουμε .....

Αφηρημένο το φεγγάρι ξεπροβάλει

απ' τον ορίζοντα θλιμμένο και χρυσό

στα μάτια του μια πίκρα φιγουράρει

και το χαμόγελο στα χείλη του μισό

Πως να γελάσουμε εμείς όταν λυπάσαι

αχ φεγγαράκι μου εσύ μην μας φοβάσαι

αν διαρκώς στις γειτονιές σου ακροβατούμε

είναι τα όνειρα τρελά που κουβαλούμε

Παροπλισμένο το φεγγάρι ξαποσταίνει

μέσα στ' απέραντο γαλάζιο τ' ουρανού

τα μονοπάτια μας φωτίζει κι όλο γέρνει

εκεί στην άκρη όταν φτάνει του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Αύγουστος 2009 στις 17:30 — 7 σχόλια

ΜΠΡΟΥΤΖΙΝΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ

Οι μπρούτζινοι σωτήρες της γενιάς μας ,

έφταναν με τους μεταξένιους τους χιτώνες

κάθε που φθινοπώριαζε στη γειτονιά .

Ένα χαμόγελο γυάλινο δένανε προσεχτικά

κόμπο στη γραβάτα τους .

Γέμιζαν με ξύλινους πάτους τα τρύπια τους

παπούτσια για να μοιάζουν ψηλότεροι

από τις σκιές μας .

Κι είχανε χτίσει στον πιο κάτω δρόμο

τον παράδεισο που μας στέρησε η νύχτα .

Μονάχα όταν τους έσφιγγες το χέρι

σου άφηναν ένα σκονισμένο αποτύπωμα .

Εμείς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 21 Αύγουστος 2009 στις 13:55 — 4 σχόλια

Στη μέση του Αιγαίου

Να γινόμουνα δελφίνι
κει που κολυμπάς να έρθω,
με το χτύπο της ουράς μου
τα μαλλάκια σου να βρέχω.

Και εσύ να μ' αγκαλιάσεις
στα βαθιά για να σε πάω,
και στη μέση του Αιγαίου
να σου πω πως σ' αγαπάω.

Και μετά θα σε γυρνούσα
με στις όμορφες Κυκλάδες,
Δωδεκάνησα και Κρήτη
και στις βόρειες Σποράδες.

Και το όμορφο το δείλι
θα μας εύρισκε αγκάλι,
με στη μέση του Αιγαίου
σ' ένα όμορφο ακρογιάλι.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 21 Αύγουστος 2009 στις 11:48 — 6 σχόλια

Τομές …

Τη μπλε γραμμή των οριζόντων τέμνοντας

μοιράστηκα σε όλο τον πλανήτη ,

στη ράχη του μονόκερου ιππεύοντας

διάβηκα του Αχέρωντα την κοίτη .

Το χθες κατακερματισμένο βρίσκεται

στα τέσσερα σημεία κάθε χάρτη ,

μέσα σε κάθε πλοίο που μπαρκάρισα

σε κάποιο ηλιοβασίλεμα του Μάρτη .

Ιχνηλατώντας μυστικές συχνότητες

κατάδυση στο είναι μου θα κάνω ,

θεοί και μεταφυσικές οντότητες

μου χάρισαν αρχαίο πορτολάνο .

Λέξεις κλειδιά στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 21 Αύγουστος 2009 στις 3:30 — 10 σχόλια

Απ' την ψυχη σου νιφτηκα

Με οχημα νοτες και ρυθμο
Σ’ ενα ταξιδι μαγικο
Στο κοιταγμα σου χαθηκα
Στη ζεστασια σου σταθηκα

Με χρωματα σε εντυσα
Σε ζωγραφια σε εκλεισα
Στην αγκαλια σου κρυφτηκα
Απ’ την ψυχη σου νιφτηκα

Κεντημα πανω στον καμβα
Γλυκο ταξιμι με πενια
Καιει το κορμι σου σαν φωτια
Με μυρωδια μεθυστικια

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 21 Αύγουστος 2009 στις 2:39 — 6 σχόλια

Μίτος μισοτελειωμένος

Εξ' αιτίας σου

Μπες μέσα μου και μείνε ακίνητος

Για λίγο

Και ότι τότε ακούσεις θα είναι

Ολόδικό σου

Κι ότι μετά από τότε θα ακούς

Θα 'ναι ανέγγιχτο, αγνό,

Χρωματισμένα αχρωμάτιστο

Να σε περιμένει

Η Λύσσα Αβλέφαρη τώρα.

Με το μύρο της μύρο

Σήμερα με πότισε.

Τα θυμάμαι βλέπεις τα γράμματα.

'Η μήπως μόλις τώρα

Τα μαθαίνω

Τώρα ζητάς τ' ανεκπλήρωτα

Μετά θ' αποζητάς

Και τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 21 Αύγουστος 2009 στις 1:00 — 12 σχόλια

Βρήκα τον ρυθμό μου

Βρήκα τον ρυθμό μου εγώ

κι ανάσα για να τραγουδώ

Για σε καημέ μου λέω

Βραχνή αγέραστη φωνή

Σαν αετού μοιάζει κραυγή

Είναι κρυφά που κλαίω

Της μοναξιάς ο κόσμος μου

Και ο χαμένος χρόνος μου

Με χόρτασαν γινάτι

Έρωτα βάλε μουσική

Να βγει από την φυλακή

Ετούτη η αγάπη

Γράφω στιχάκια σιωπηλά

Κάνω την νύχτα να κυλά

Πονάω μα δεν φταίω

Λέξεις πληγώνουν το χαρτί

Άπειρα βγαίνουν τα γιατί

και τ'όνειρο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Αύγουστος 2009 στις 19:00 — 5 σχόλια

ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΛΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΛΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Πέφτουν οι στάλες της βροχής, μαζεύονται στο χώμα.

Πέφτουν και δάκρυα οργής, που είσαι σ’ άλλο στρώμα.

Εγώ για σένα μια ζωή, πάντα να ανασαίνω

και συ άδικος κριτής, να μ’ έχεις να πεθαίνω.

(Ρ)

Πέφτουν τα δάκρυα βροχή

αλάτι στην πληγή μου!

Τόσα γιατί μ’ ακολουθούν

στην άπονη ζωή μου!

Κλαίει τώρα ο ουρανός, καρτέρι έχει στήσει

στης λησμονιάς σου το στρατί, που μ’ έχεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την mytilinia στις 20 Αύγουστος 2009 στις 18:34 — 6 σχόλια

Σβηστά κεριά …

Άναψα του μυαλού μου τα σβηστά κεριά

δειλά προχώρησα στα κρύα σκαλοπάτια ,

φωνές τριγύρω μου ... στοιχειά κι αερικά ...

καρφιά στην πλάτη μου δέκα χιλιάδες μάτια .

Ποιός είμαι άραγε τον ίσκιο μου ρωτώ

καμμιά απάντηση το ξέρω δεν υπάρχει ,

ψίθυρος έγινα ... γυμνός ακροβατώ ...

ήρωα τέλος το κορμί μου θέλει νάχει .

Άχραντο φως και μυστικά πρωτόκολλα

ο χρόνος δικαστής το χθες με κατακρίνει ,

πύρινα δάκρυα που τέμνουν τις στιγμές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 20 Αύγουστος 2009 στις 15:30 — 6 σχόλια

Eν τω οίκω ανέσπερη

Στον Μαρμαρωμένο Βασιλιά

Σε ποιόν απ΄τους δυο μας

Τώρα,

Να συγκεντρωθώ.

Μύρισέ με.

Μύρισέ με που μ' έχεις στολίσει

Λύσσας μύρο.

Εισέπνευσέ με βαθιά μέσα σου

Και κράτησέ με

Οικούρημα του Νού σου να γίνω

Να σου οργώνω τη ψυχή

Δίκταμο και τραγούδια να ανθίζει.

Κάθε νότα και μετάνοια

Κάθε φράση Προσευχή.

Για σένα φυλαχτάρι μου.

Βαθιά, πολύ βαθιά μἐσα σου

Κράτησέ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 20 Αύγουστος 2009 στις 3:30 — 8 σχόλια

ΔΥΟ ΜΥΣΤΙΚΑ - D-Asimos, ερμηνεία: Γιάννης Λεκόπουλος

Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 19 Αύγουστος 2009 στις 19:51 — 4 σχόλια

ΤΟΠΙΟ

Κοίτα τα χέρια μου πως είναι μπογιατισμένα .

Πριν από λίγο ζωγράφισα στο ταβάνι ,

δυο ουρανούς και μία συννεφιά .

Θυμάσαι το τοπίο που ‘χες καρφιτσώσει

ψιθυρίζοντας στο μαξιλάρι μου ;

Τη σκιά του αντέγραψα μονάχα .

Και αφού δεν μπορώ να κοιμηθώ όταν ονειρεύομαι ,

ξύπνησα νωρίς χθες το βράδυ και δίχως να το καταλάβεις

ανακάτεψα με χρώματα τον κόσμο σου .

Θα το συνηθίσεις , θα δεις .

Το γάβγισμα ενός σκύλου και το φως που δεν νιώθει ,

είναι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 19 Αύγουστος 2009 στις 15:56 — 6 σχόλια

Η γρίπη .... της αγάπης

Γρίπη θαρρώ με έπιασε το νιώθω και το ξέρω,

μόλις σε είδα ομορφονιά άρχισα να υποφέρω.

Τα βράδια από την σκέψη σου ο ύπνος δεν με πιάνει,

για θεραπεία είπε ο γιατρός το ταμιφλού δεν κάνει.

(Της αγάπης έχω γρίπη και κοντεύω να πεθάνω,

πάμε τώρα στο κρεβάτι το εμβόλιο να κάνω.

Και εγώ θα σε κολλήσω να το ξέρεις με το ζόρι,

τα συμπτώματα σαν έχεις θα σου κάνω γιο και κόρη.) δις

Με πιάνει ένα σύγκρυο μόλις σε δω μικρή μου,

σαράντα φτάνω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 19 Αύγουστος 2009 στις 13:00 — 6 σχόλια

Άδεια μου όνειρα(Μελ.)

Αχ όνειρα που πάτε σε κορμάκια ξένα
Σε πέλαγα-ψυχούλες-μακριά από μένα
Σαν μαυρολίθαρο έχω μείνει μοναχός
Και δεν γυρίζει της ζωής μου ο τροχός

Άδεια μου όνειρα
Παιδιά πρωτόπειρα
Πουλάκια έρημα
Καράβια γέρικα

Ζωή αξημέρωτη με μπόρες και μ’αγκάθια
Σ’είχα διαβάσει στου καφέ τα κατακάθια
Μόνο δυο όνειρα ζητούσα κάθε αυγή
Μια πήχη δρόμο να μ’ανοίγουνε στη γη

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 19 Αύγουστος 2009 στις 7:30 — 10 σχόλια

Ρεβάνς …

Στο τραγικό του παραλόγου θέατρο

ρόλο μικρό δεν δέχομαι να παίξω ,

σαν ζώο άγριο στη ζούγκλα σαν βρεθώ

ξωπίσω από το θήραμα θα τρέξω .

Διαδρομές παράτολμες , χαοτικές

χωρίς ενδοιασμούς θα επιλέξω ,

αδιαφορώντας γιά φραγμούς συμβατικούς

του ήλιου τη μονάκριβη θα κλέψω .

Με κάποιο σκουριασμένο συρματόσχοινο

γάσα τις αμαρτίες μου θα πλέξω

και όλους όσους μοχθηρά με έκριναν

χαιρέκακα και γω θα διαψεύσω .

Του γολγοθά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 19 Αύγουστος 2009 στις 6:49 — 8 σχόλια

ΓΙΕ ΜΟΥ (Γραμμενο το 1984 βλεποντας τα ματακια του τετραχρονου γιου μου του νασου)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

------------

Οταν χωριζουν οι γονεις κλαινε τα ματια των παιδων

ματια αθωα παιδικα που δεν τα νοιαστηκε κανεις

-----------------------------------------------

Γιε μου τα δυο τα ματια σου

σαν καρβουνα ειναι μαυρα

μεγαλα μελαγχολικα

γιε μου φωτια και λαβρα

ας γινουν τα ματακια σου

σπαθια και να καρφωσουνε

εμενα και τη μανα σου

στα δυο να μας κοψουνε

---------------------------

Γιε μου τα δυο σου δακρυα

διαμαντια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 18 Αύγουστος 2009 στις 21:00 — 5 σχόλια

ΤΡΑΓΟΥΔΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ

Μ ενα τσιγαρο κρεμασμενο

στα χειλη του να κρεμεται

και το σακκακι αναριγμενο

περνουσε απ τη γειτονια

βλεμμα καθαριο αετισιο

το βημα αργο και σταθερο

ανασταναζαν τα κοριτσια

οταν φαινοταν στη γωνια

-------------------------

Τραγουδι ηταν η φωνη του

το γελιο του κελαρυσμα

το σφυριγμα του ακουγοταν

σαν αηδονιου κελαιδησμα

ποτε δεν πειραξε κανεναν

ποτε του δε φοβηθηκε

χαμογελουσανε τ αστερια

τη μερα που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 18 Αύγουστος 2009 στις 20:30 — 4 σχόλια

Οι πρωτόπλαστοι

Του ύπνου το παράθυρο χτύπησες μπήκες μέσα,

και στ’ όνειρο μου βρέθηκες γλυκιά μου Πριγκηπέσα.

Κι εκεί μέσα στο όνειρο σ’ ανέβασα στ’ αστέρια,

την Πούλια τον Αυγερινό σου έδωσα στα χέρια.

Και σ’ ένα αστέρι μακρινό με του Θεού το νόμο,

πρωτόπλαστοι αρχίσαμε απ’ την αρχή τον κόσμο.

Το μήλο δεν το φάγαμε και έφυγε το φίδι,

κι έγινες ομορφότερη του κόσμου το στολίδι.

Και έκανες πολλά παιδιά γεμάτα καλοσύνη,

και δεν υπήρχε πόλεμος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 18 Αύγουστος 2009 στις 9:56 — 7 σχόλια

Ψυχοβότανα …

Aύρα που μύρωνε το γλυκοχάραμα

και η ανάσα του γυαλού το βράδυ ,

χαμόγελο ανέμελου μικρού παιδιού

το πρώτο στοργικό της μάνας χάδι .

Κείνο το πελαγίσιο ηλιοβασίλεμα

κάποια ανατολή στης γης την άκρη ,

μιά ηλιαχτίδα που δειλά σου έγνεψε

κρυφές πορείες στης ψυχής τον χάρτη .

Θωρειά ονείρου μακρυνού που χάθηκε

θύμησες από τους αφρούς βγαλμένες ,

ουράνιες μορφές περιφερόμενες

από πηγές αρχέγονες σταλμένες .

Αυλές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 18 Αύγουστος 2009 στις 8:30 — 7 σχόλια