Της ψυχής μας το στέκι
Πόσα τέταρτα πρέπει να γίνεις
για να βρεις το άλλο σου μισό
και να γίνεις ένα ολόκληρο.;
Πόσες νότες ;
Προστέθηκε από τον/την Ξένοιαστος Καβαλάρης στις 29 Αύγουστος 2012 στις 7:26 — 2 σχόλια
Σαν τύμπανα
βαράνε οι μουσικές της ψυχής μου
κράζοντάς μου .....
" Κολασμένε ! "
Η νύχτα
ανοίγει τα πουκάμισά της
σ' ένα μπλε της αβύσσου
κι ασυγχώρετα φωνάζει .....
" Κολασμένε ! "
Λαιμητόμος
οι σκέψεις της ενοχής
ίδιες σαν κόλαση , ουρλιάζουν .....
" Κολασμένε…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την Ξένοιαστος Καβαλάρης στις 28 Αύγουστος 2012 στις 13:04 — 7 σχόλια
- Είμαι η ηχώ
των ανεκπλήρωτων ονείρων σου.
Έλα να φύγουμε από αυτόν τον κόσμο
να πάμε σ' άλλον,
που δεν υπάρχει
μα θα τον φτιάξουμε .
Νύχτα ασημοφεγγαρόλουστη
κι εσύ Μορφέα,
μη την αφήσεις στα όνειρα
μιας χαμένης ευτυχίας.
Έλα να σε ταξιδέψω
στις σπηλιές
με τους κόκκινους…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την Ξένοιαστος Καβαλάρης στις 17 Αύγουστος 2012 στις 17:15 — 5 σχόλια
Ευωδείες ...
Με μεγάλες σημασίες ...
Από άλλους
γαλαξίες...
Παρωδείες...
Αστείες...
Δίχως (;) νόημα
ιστορίες...
Κι αλητείες ...
Του πόθου σου
οι συνουσίες ...
Αστείες...
Βλακείες...
Της καρδιάς σου
οι τρικυμίες...
Της ψυχής σου
οι ανησυχίες...
Των…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την Ξένοιαστος Καβαλάρης στις 17 Αύγουστος 2012 στις 17:13 — 1 σχόλιο
Δεν έφταιγες και
δεν σου άξιζε.
Χαθήκαμε και
ξαναβρεθήκαμε
στο μόριο του χρόνου.
Ήσουν εκεί...
Με ήθελες ...
Σ΄αναζητούσα ...
Μα ήμουν άδικος.
Ρούφηξα
τους χυμούς του κορμιού σου
με πόθο και λαχτάρα.
Μου δόθηκες
σε ένα κρεσέντο του έρωτα...
Μοναδικά,
ατελείωτα…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την Ξένοιαστος Καβαλάρης στις 17 Αύγουστος 2012 στις 17:11 — 4 σχόλια
-Τελικά ;
- Εξαρτάται ...
-Κι ύστερα ;
-Θα δείξει ....
-Τι να δείξει ;
-Τι ζητάνε ...
-Εσύ δεν ζητάς ;
-Ασφαλώς ...
-Και τι θα δώσεις ;
-Τι θέλεις ;
-Την ψυχή σου ....
-Έλα και πάρτην, αυτή μου απόμεινε ....
-Είναι φτηνή ...
-Δεν την πουλάω ρε !!!!!!!!!
-Και ποιος την…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την Ξένοιαστος Καβαλάρης στις 17 Αύγουστος 2012 στις 17:10 — 1 σχόλιο
- "Είδες τη σκιά σου στον ήλιο
και νόμιζες πως είσαι μεγάλος"
του είπε.
Κι εκείνος κοίταξε τον ήλιο
για να δει τον εαυτό του.
Θαμπώθηκε ...
Ολόλευκα του φανήκαν
τα όνειρά του.
Τυφλώθηκε ...
Δάκρυα δεν είχε
για να κλάψει ...
Έκλαιγε η ψυχή του...
Ύστερα,
ύστερα τίποτα…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την Ξένοιαστος Καβαλάρης στις 17 Αύγουστος 2012 στις 17:00 — 7 σχόλια
2012
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του