Ιούλιος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (104)

Μαμά, μαμά, χάνεις χοντρά...

'


Για θέμα οικογενειακό, σήμερα με νευρίασε
η μάνα μου κι ένα παλιό τραγούδι μου, στασίασε...
Θά 'ναι πιό περισσότερο από τριάντα χρόνια
που τό 'φτιαξα, όταν φόραγα, κοντά τα παντελόνια...
Πάντα για να εκτονωθώ, όταν με ξυλοφότρωνε
τό 'λεγα για εκδίκηση κι αυτό την υπερφόρτωνε...


..........................................................


Είναι η μάνα μ'…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 18 Ιούλιος 2010 στις 21:47 — 12 σχόλια

ΑΝΕΛΠΙΣΤΑ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΑΠΟΨΕ

Ίσως και να ήλπιζα απόψε,ίσως και να αποφάσιζα να περιμένω.

Μα όλαν μοιάζουν μάταια, την καρδιά μου εγώ μονάχα την μαραίνω.

Ίσως αν ερχόταν ΑΥΤΟ, ίσως και να άρχιζα, να αποφάσιζα να πολεμήσω.

Μα δεν θα πάψω να ελπίζω για πάντα θα αποφασίσω εγώ να ζήσω.

Κι ας μην έρθει ΑΥΤΟ, κενός μες στην ψυχή από τώρα θα βαδίζω.

Γιατι δεν φταίει κανείς άλλος από μένα.

Γιατί ΑΥΤΟ εγώ το έχασα με τα όνειρα μου τα τυφλά

Και τώρα πρέπει μονάχος να κερδίζω.

Ίσως, δεν…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την arestis aresti στις 18 Ιούλιος 2010 στις 20:51 — 5 σχόλια

Φρέσκα όνειρα

Άνοιξε τα μάτια σου,

πέτα στον αέρα,

κάνε το ταξίδι σου,

γίνε ουρανός



όλη τη μαυρίλα σου,

σκόρπισε την πέρα

πάνω από τα κύματα,

μείνε ζωντανός



ύψωσε το βλέμμα σου

πάνω από τους τοίχους

βγες από τον τάφο σου

βάλε του φωτιά



τη ζωή σου ανάστησε

άλλαξε τους ήχους

φτιάξε φρέσκα όνειρα

μ' άλλη μυρωδιά



άπλωσε τα χέρια σου,

πιάσε τη σελήνη,

διάλυσε το σύννεφο

που 'χεις στην…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 18 Ιούλιος 2010 στις 16:24 — 5 σχόλια

Ηλιολάγνοι και ονειροπότες

Ηλιολάγνοι και ονειροπότες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 18 Ιούλιος 2010 στις 11:03 — 8 σχόλια

Εκδορές …

Μες την απόλυτη σιωπή θα βυθιστώ ,

τον εαυτό μου ψάχνοντας να συναντήσω ,

ένοχες μνήμες πάλι θα αναζητήσω

με τα φαντάσματα του χθες θα ισωθώ



Απ τις στιγμές της έκστασης θα κρατηθώ

το κύτταρό μου με φωτιά να πλημμυρίσω ,

το γκρίζο χθες και το μετά θα αφορήσω

στο αστυρέον φως θα μεταρσιωθώ .



Μέσα στους ήχους , νότα θα παρασυρθώ

θα διακτινιστώ στις χίλιες διαστάσεις ,

εκεί που μηδενίζονται οι αποστάσεις

με την αιώνια ροή θα ενωθώ…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 17 Ιούλιος 2010 στις 19:30 — 9 σχόλια

ΠΙΚΡΟ ΨΩΜΙ

ΠΙΚΡΟ ΨΩΜΙ



Έλεγα θα τρώγαμε γλυκό ψωμί,

στην αντρική μου την τιμή,

όμως με λιώσανε οι καημοί,

πικρές κουβέντες, τσακωμοί.



Χωρίς να σου δώσω αφορμή,

φέρθηκες σα χαμένο κορμί,

αυτό είχα για ανταμοιβή,

που σε πίστεψα παλαβή.



Ήθελα να ‘χουμε ζεστή επαφή,

και με ξεγέλασε η αφή,

έφερες την καταστροφή,

πια μη ζητάς επιστροφή.



Σ’ ένοιαζε ο κόσμος τι θα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 17 Ιούλιος 2010 στις 19:00 — 11 σχόλια

Μια φορά κι έναν καιρό

Ήλθε ξανά στη θύμησή μου,

τι 'σουν για μένα μια φορά

κι εγώ για σένα το τι ήμουν

κι έκλαψα στη διαφορά.



Και τι δεν ήσουνα για μένα,

αέρας, φως και το νερό,

είχες γεμίσει τ' αδειασμένα

και το πηγάδι το ξερό.



Είπα για μένα πως οι άγιοι

μία φορά είχαν νοιαστεί,

δώρο πως μου 'φεραν οι μάγοι

τι 'χα τον πόνο εραστή.



Ήσουν τοπίο Παραδείσιο,

πηγή με γάργαρο νερό,

χάδι του αγεριού βουνίσιο,

μα, μια φορά κι έναν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 17 Ιούλιος 2010 στις 12:00 — 13 σχόλια

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ Τ' ΑΠΡΙΛΗ (12η Συλλογή)

Την πρώτη τ’ Απρίλη ,

γλυκό φιλί στα χείλη ,

μου ‘δωσες με της Άνοιξης τα πρώτα γιασεμιά ,

τον Μάη…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 17 Ιούλιος 2010 στις 9:32 — 7 σχόλια

Δυο χιλιάδες χρόνια

Βλέπω τον ήλιο κρεμασμένο από ψηλά

με βλέμμα πύρινου θυμού να μας κοιτάζει

μα εμείς αδιάφοροι εδώ στα χαμηλά

τρώμε και πίνουμε! Καθόλου δεν μας νοιάζει





R : Ξεφύγαμε απ'τη ρότα του φωτός

δυό χιλιάδες χρόνια μια σπατάλη

Ο κόσμος μας δεν είναι πια βατός

μας κέρδισαν το κέρδος κι η κραιπάλη



Φυγάδες απ'το φάσμα του φωτός

Σκοτώσαμε στο δρόμο την αλήθεια

Ο κόσμος μας δεν είναι πιο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Ιούλιος 2010 στις 15:24 — 11 σχόλια

Το μονοπάτι

Το μονοπάτι της φωτιάς και των θαυμάτων

εν μέσω φόβων κι οραμάτων φαντασίας

δοσμένος τόπος για μια τέλεση θυσίας

κάψιμο εικόνων, ριπογόνων θεαμάτων



το μονοπάτι λογισμού και ελευθερίας

μέσα στα δίχτυα των κριτών και των σωτήρων

ας γίνει τόπος για εξάγνιση μαρτύρων

από απόβλητες σημαίες ευκαιρίας



το μονοπάτι της ανόθευτης ειρήνης

μέσα στα λάθη, υπολείμματα του πόνου

τα τελευταία αποθέματα οξυγόνου

για τις ανάσες της απόλυτης…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 16 Ιούλιος 2010 στις 15:05 — 7 σχόλια

ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΤΟΛΜΗΣΑΜΕ (φωτοσύνθεση)

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 15 Ιούλιος 2010 στις 23:00 — 4 σχόλια

Μες της φύσης το εργαστήρι, Βάλια, απήγγειλα, Τσακίρη...

'


Βρέθηκα στην απότομη πλαγιά, νύχτα ακόμη
έχοντας μέρες στο μυαλό, γλυκό βασανιστήρι,
τρέχει μέσα στη σκέψη μου σε κάθε παραδρόμι
"Το ποίημα είν' ο Θάνατος" της Βάλιας της Τσακίρη...


Βγαίνουν οι στίχοι από κει, ..πετάγονται από πίσω...,
πέφτουν, πηδούν και χάνονται, ξαναγυρνούν σε μέ...,
με καρτερούνε πιο ψηλά στο γρανιτένιο γείσο
πετούν, παίζουν και κρύβονται στον…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 15 Ιούλιος 2010 στις 22:26 — 13 σχόλια

NA ΜΟΥΝΑ ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ

Σ έχασα πάλι

στου μυαλού σου τα σκοτάδια

που να σε βγάζουν

της καρδιάς τα μονοπάτια

δεν μου μιλάς

και την φωνή μου έχω χάσει

μια νύχτα ακόμη

που θέλω τόσο να περάσει

*********************

Αχ και να μουν πρίγκιπας σου

και να μπω στα όνειρα σου

με φιλί να σου χαρίσω

ότι εσύ ζητάς

Αχ και να μουν η κραυγή σου

όταν δίνεις το κορμί σου

να μπορούσα να θυμίσω

ότι αγαπάς

*********************

τι θες να…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 15 Ιούλιος 2010 στις 21:00 — 6 σχόλια

μα τι είσαι άραγε;

Γιατί όταν καθρεφτίζεται ο ήλιος πάνω στο μπλε της θάλασσας, βλέπω τα μάτια σου;

Γιατί το πράσινο του λειβαδιού, το φως του φεγγαριού, σμιλεύουν την θύμηση του πρόσωπου σου;

Εσύ είσαι ο κρύος καλοκαιρινός αέρας που δροσίζει το κορμί μου;

Εσύ είσαι η ηλιαχτίδα που σμίγει με το δέρμα μου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την arestis aresti στις 15 Ιούλιος 2010 στις 1:00 — 9 σχόλια

Ο άγνωστος Χ

Ο άγνωστος Χ

Του Γιάννη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 14 Ιούλιος 2010 στις 21:00 — 8 σχόλια

το πόστο (φωτοσύνθεση)

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 14 Ιούλιος 2010 στις 20:30 — 3 σχόλια

Στο φεγγαράκι θα κρυφτώ

Στο φεγγαράκι θα κρυφτώ

Απόψε που γελάει

Κι απο ψηλά θα μαρτυρώ

Η νύχτα που τραβάει



Και που μαζί της χάνεσαι

Κι ετούτο 'δω το βράδυ

Τι νιώθεις, τι αισθάνεσαι

Μακριά μου στο σκοτάδι



Να δω εάν με αγαπάς

Αν μ'έχεις στο μυαλό σου

Με ποιό αστέρι ξενυχτάς

Μες το τρελ' όνειρό σου



Στο φεγγαράκι θα κρυφτώ

Θα γίνω η σκιά σου

Το βήμα σου θ’ακολουθώ

Θα μπω μες την καρδιά σου



Να δω αν κρύβεις μυστικά

Μες τη βαθιά…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Ιούλιος 2010 στις 20:00 — 11 σχόλια

ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ ΣΤΙΧΟ

ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ ΣΤΙΧΟ



Φτιάχνω τον πόνο μου στίχο,

τον γράφω πάνω στον τοίχο,

να περάσουν να τον δούνε,

οι πονεμένοι που τραγουδούνε.



Φτιάχνω τον πόνο μου στίχο,

ότι πιο καλό να πετύχω,

οι φίλοι να με θυμηθούνε,

όπως παλιά να ξηγηθούνε.



Φτιάχνω τον πόνο μου στίχο,

να ψάλλουν σε πλάγιο ήχο,

εκείνες που προσπαθούνε,

αμαρτωλές να μεταμεληθούνε.



Φτιάχνω τον πόνο μου στίχο,

και με τρόπο ξεροβήχω,

γι’ όσες δε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 14 Ιούλιος 2010 στις 19:00 — 13 σχόλια

Μέχρι το τέλος

Απ' τις ουλές που σχηματίζουνε τα χάδια,

πάνω στα μάγουλα, στα χέρια και στο σώμα

φτιάχνονται δρόμοι που διασχίζονται τα βράδυα

από ορμές που σε ζητάνε λίγο ακόμα.



Από τα κόκκινα τα χείλη των στιγμών σου,

ένα απόμακρο τραγούδι αργοπεθαίνει,

κυλάει στα μάτια το ποτάμι των καημών σου,

μα είναι ο χρόνος φυλακή και περιμένει.



Από τα βάθη της απρόσιτης σελήνης,

από τα έγκατα της άγνωστης πλευράς σου

πνοές ξεχύνονται σαν λάφυρα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 14 Ιούλιος 2010 στις 16:40 — 13 σχόλια

Θα το σπασω.

Θα το σπασω το μικρο ραδιοφωνακι

να μην ακουω πια τουτη τη μουσικη

δεν με νοιαζει αν ειν’ του φιλου μου του Σακη

η αντοχη μου είναι πια οριακη.



Θα το αφησω τυχαια στο πατωμα να σκασει

και θα το κλωτσησω δυνατα πανω στο βημα

κι όταν χιλια κοματια επιτελους σπασει

θα λεω ταχα πως είναι κριμα.



Θα το σπασω δεν αντεχω, θα το σπασω

να μην ακουω Χατζηγιαννη ουτε Βανδη

από τα νευρα μου κοντευω πια να σκασω

δεν θελω Ρεμο στις εξι το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 13 Ιούλιος 2010 στις 16:05 — 12 σχόλια

Μηνιαίες αρχειοθήκες

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

1999

1970

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services